جاده مرگ مغان؛ زخمی که با وعده‌های نیمه‌تمام درمان نمی‌شود
به گزارش خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، جاده پارس‌آباد مغان که در میان مردم به «جاده مرگ» شهرت یافته، سال‌هاست به یکی از پرحادثه‌ترین محور‌های مواصلاتی کشور تبدیل شده و داغی بزرگ بر دل خانواده‌های منطقه بر جا گذاشته است.
این جاده که به دلیل موقعیت جغرافیایی خود مسیر اصلی تردد مردم مغان به مرکز استان و سایر شهر‌ها محسوب می‌شود، به‌رغم سهولت دسترسی، همواره صحنه تلخ‌ترین حوادث رانندگی بوده است؛ حوادثی که بنا بر آمار‌های رسمی تاکنون جان بیش از ۵۰۰ نفر را گرفته و حدود یک‌هزار نفر را مجروح کرده است.
کارشناسان عوامل متعددی همچون کاهش دید در برخی نقاط، سرعت غیرمجاز، بی‌احتیاطی رانندگان و بی‌توجهی به علائم راهنمایی و رانندگی را در بروز این حوادث مؤثر می‌دانند، اما به باور بسیاری از مسئولان، وضعیت زیرساختی نامناسب این جاده و تأخیر طولانی در پروژه بهسازی و چهاربانده‌کردن، سهم اصلی را در تداوم این فجایع دارد.
مغان؛ قلب کشاورزی ایران در بن‌بست جاده‌ای
مغان جلگه‌ای پهناور در شمال استان اردبیل و مشرف به ساحل جنوبی رود ارس و غرب دریای خزر است. این منطقه به دلیل برخورداری از سه شرایط مهم یعنی خاک حاصلخیز، آب رود ارس و باران و رطوبت کافی و همچنین گرمای مناسب برای کشاورزی، یکی از قطب‌های اصلی کشاورزی ایران محسوب می‌شود.
وجود چنین ظرفیت عظیمی موجب شده مغان به‌عنوان یک پایگاه مهم اقتصادی برای ساکنان خود و منطقه، همواره امید نخست بومیان برای رهایی از بن‌بست اقتصادی باشد. اما در کنار همه این ظرفیت‌های خدادادی، نبود مسیر ارتباطی ایمن و مناسب، مهم‌ترین مانع توسعه این منطقه شده است.
اگر جاده‌ای استاندارد و چهاربانده در این منطقه وجود داشت، می‌توانست زمینه‌ساز توسعه ترانزیت کالا و مسافر، رونق گردشگری و بازرگانی، کاهش زمان سفر، ترغیب سرمایه‌گذاران، افزایش ایمنی مسیر، کاهش تلفات انسانی و مالی، صرفه‌جویی در مصرف سوخت، انتقال آسان‌تر فناوری و نهایتاً صیانت از جان مردم باشد. افزون بر این، تکمیل چنین پروژه‌ای می‌توانست شهر‌های مرزی مهمی همچون بیله‌سوار و پارس‌آباد را در مسیر ترانزیت‌های بین‌المللی قرار دهد و توسعه صنعتی و کشاورزی منطقه را تسریع کند.
اما در مقابل، فقدان مسیر مناسب و ایمن نه‌تنها باعث شده مغان در مسیر توسعه متوازن قرار نگیرد، بلکه به عاملی مهم در استمرار بن‌بست اقتصادی و اجتماعی این منطقه بدل شده است.
فیروز فرهانی، دادستان عمومی و انقلاب شهرستان پارس‌آباد مغان، در آیین روز خبرنگار با اشاره به این دغدغه مهم گفت: جاده مرگ مغان خانواده‌های بسیاری را عزادار کرده است و نمی‌توان از کنار این موضوع بی‌تفاوت گذشت. خبرنگاران نیز باید با نقد منصفانه، پیگیر این مطالبه عمومی باشند.
وی با بیان اینکه سرعت کار در پروژه چهاربانده‌کردن این محور مطلوب نبوده و تخصیص بودجه با مشکل مواجه است، افزود: از نماینده مردم در مجلس انتظار می‌رود این مطالبه جدی مردم منطقه را در سطح ملی دنبال کند تا هرچه سریع‌تر شاهد بهبود وضعیت این مسیر و کاهش تلفات باشیم.
وعده‌هایی که هرگز به مقصد نرسید
با وجود تلاش‌های مقطعی مسئولان استانی و شهرستانی، هنوز چشم‌انداز روشنی برای تکمیل طرح چهاربانده‌کردن جاده پارس‌آباد – مغان وجود ندارد. بهانه‌هایی همچون کمبود بودجه بار‌ها از سوی مسئولان مطرح شده، اما به باور مردم منطقه، چنین استدلالی هرگز نمی‌تواند دلیل موجهی برای تداوم کشتار خاموش در این محور باشد.
مردم مغان معتقدند اگر این جاده با جدیت و سرعت بیشتری چهاربانده می‌شد، امروز شاهد این حجم از داغ، اندوه و خسارات مالی و جانی نبودیم. به باور آنان، کم‌توجهی به زیرساخت‌های ارتباطی در این منطقه به معنای محروم کردن مغان از فرصت‌های بی‌بدیل توسعه و قرار دادن آن در یک چرخه بسته اقتصادی است.
کابوسی تکراری برای مردم مغان
جاده پارس‌آباد مغان سال‌هاست به کابوسی تکراری برای مردم منطقه بدل شده است؛ کابوسی که هر بار با خبر تصادفی مرگبار، دوباره زنده می‌شود. حالا پرسش جدی اهالی مغان از مسئولان این است که تا کی باید شاهد جان‌باختن عزیزان خود در این مسیر باشند و وعده‌های چهاربانده‌کردن این جاده چه زمانی به سرانجام خواهد رسید؟
به‌نظر می‌رسد تا زمانی که این پروژه به شکل جدی در دستور کار دولت و مجلس قرار نگیرد و منابع مالی پایدار برای آن اختصاص نیابد، جاده مرگ همچنان قربانی خواهد گرفت و سایه سنگین ناامنی و اندوه بر سر مردم مغان باقی خواهد ماند.