تاثیر سبک زندگی بر مقوله سلامت به جهت غیر قابل جبران بودن آسیبهای این حوزه و درگیر بودن تمامی اقشار جامعه با آن، از اهمیت ویژهای برخوردار است.
گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»؛ موضوع سبک زندگی و ضرورت پرداخت به آن در دهه سوم انقلاب اسلامی و بعد از طرح سوالات مقام معظم رهبری[1] در این خصوص، روند جدی تر به خود گرفت.
سبک زندگی و اهمیت آن در ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی، در اقشار مختلف و در سطوح مختلف خرد و کلان جامعه قابل توجه است و تاثیر سبک زندگی بر مقوله سلامت به جهت حیاتی بودن و غیر قابل جبران بودن آسیب های این حوزه و درگیر بودن تمامی اقشار جامعه با آن، در این میان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مصادیق متعددی برای تاثیرات نوع نگرش افراد به زندگی بر سلامت وجود دارد. در کنار اذعان به تاثیرات مثبت سبک زندگی جدید بر سلامت، هدف در این یادداشت بررسی مصادیقی است که سلامت جامعه را در معرض تهدید و آسیب جبران ناپذیر قرار داده است.
این آسیب شناسی از آن رو دارای اهمیت و نیازمند بررسی دقیق و سریع است که می تواند تاثیرات پایدار ایجاد کند. شیوع یک بیماری عفونی یا ویروسی خطرناک و مرگبار در جسم افراد هم به جهت عینی بودنش و هم به جهت آگاهی عموم مردم و احساس خطر کردن افراد و هم از آن جهت که دیر یا زود با میزانی از صرف هزینه و گرفتن چند قربانی پایان می یابد، در مقایسه با شیوع نگرشی خطرساز برای سلامت افراد که از یک طرف عموم افراد جامعه نسبت به آسیب زا بودن آن احساس خطر نمی کنند و از یک طرف به جهت گسترش و پایداری آن بسیار خطرناک تر و درمان یا پیشگیری از آن بشدت دشوارتر است؛ علاوه بر این متقاعد کردن افراد برای خطرناک بودن شیوع ویروس یک بیماری از یک کشور خارجی بسیار ساده تر از متقاعد کردن افراد برای خطرناک بودن نوعی از سبک زندگی وارداتی خطرناک برای سلامت شان است.
از معمول ترین این مصادیق که آمار چشمگیری دارد، جراحی های زیبایی است. از جراحی های بینی تا بوتاکس لب و چانه و... در آنجا ریشه دارد که، نوع نگاه مردم نسبت به زیبایی تغییر کرده و یک الگوی زیباشناسی غربی جانشین الگوهای متعدد زیباشناسی متفاوت قومی و فرهنگی شده است.
زن زیبا در ایران با وسعت فرهنگی و قومی اش در هر جا معنایی خاصی داشته است. برای جنوبی ها زن زیبا یکسری ویژگی های خاص دارد و زن ترک یک جور زیبایی، زن عرب زیبا یعنی زنی سنگین وزن و بلند قامت و زن زیبای کرد یک جور زیبایی دیگر... که تمامی این زیبایی شناسی منطبق با فرهنگ و جغرافیای هر قوم بوده است (برای مثال به جهت کثرت مناطق گرم و خشک در ایران عموماً افراد بینی های بزرگ دارند و این زیبا تلقی می شده است.)
اما حال با گسترش نفوذ رسانه غربی یک الگوی زیباشناسی منحصر به فرد غالب شده است که به جز تناقض با فرهنگ های متعدد ایرانی با جغرافیای ایرانی نیز متناقض است و در این غلبه چشمگیر علاوه بر رسانه غربی، رسانه های داخلی نیز نقش آفرینی جدی داشته اند.
برای کمتر کسی جای تردید است که صدا و سیمای کشور و به اعتراف بسیاری پیشکسوتان، عرصه سینمای ایران به عرصه بازیگران بور و چشم رنگی، با بینی های کوچک و لب های پف کرده و لاغر اندام تبدیل شده است که برنزه یا سفید بودن پوست شان هم هماهنگ با غرب انتخاب می شود و این نوع زیباشناسی برای سلامت تک تک افراد خطرآفرین است.
اگر از هزینه های سرسام آور این جراحی ها هم بگذریم از خطرات مرگبار این جراحی ها نمی توان گذشت. علاوه بر جراحی های زیبایی، آنچه گسترش آن از مورد اول هم بیشتر است، لاغری های مرض گونه است. همه می خواهند «باربی» باشند و این در حالی است که مختصات دقیق باربی قدی نزدیک به دو متر و وزنی کمتر از 50 کیلو گرم است! که فردی با این مشخصات حتماً بیمار است. این در حالی است که میانگین قد و وزن زنان آمریکایی هم حدور یک متر و 68 سانت قد و 60 کیلو وزن است، بنابراین باربی با واقعیت خود آن جامعه نیز در تضاد است؛ علاوه بر این اخباری تکان دهنده در کشور های اروپایی چون فرانسه مبنی بر مردن برخی از مدل های معروف در اثر سوءهاضمه وجود دارد.
قرص های لاغری و افزایش قد، کرم های داخلی و خارجی لیفت کردن پوست و... و عوارض چشمگیر این داروها در کشور سلامت عموم جامعه را به خطر خواهد انداخت و در این میان نه مسئولان احساس خطر می کنند و نه خود افراد. از طرفی به جهت کم هزینه تر بودن استفاده از دارو و تحمل رژیم های غیر اصولی و مضر برای لاغری، میزان استقبال مردم از این امور از جراحی های زیبایی بیشتر است.
با مراجعه به باشگاه های ورزشی نه فقط در تهران و کلانشهرها، بلکه در شهرهای مختلف کشور و یک پرس و جوی ساده متوجه می شوید که افراد ورزش می کنند نه برای اینکه سالم باشند، ورزش می کنند که لاغر بشوند و لاغر باشند و این با تناسب اندامی که مطلوب یک ورزشکار است متفاوت است.
کوچک یا بزرگ بودن عضو به عضو بدن با توجه به چهره های رسانه ای غربی تغییر می کند، به طوری که امروز مد است بازوی شما کوچک باشد و فردا بزرگ بودنش مد می شود و عنصر گمشده، سلامت شماست.
از این آشفته بازار شیوع ویروس نوعی از زیبایی، اما دلالان و واردکنندگان قرص ها و داروها و بعضاً پزشکان غیر متعهد جراحی پلاستکی و کارشناسان نابلد تغذیه برای خود دکان پر رونقی باز کرده اند که هم زنان و هم مردان هم جوانان و هم میانسالان هم ساکنین شهرهای بزرگ و هم ساکنین شهرهای کوچک مشتریان ثابت شان هستند؛ بی توجه به این که با این کار به جنگ با سلامت خود می روند.
ممنون بابت مساله شناسي خوبتون