طب سنتی-9
به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، میخک درخت کوچک و مخروطی شکلی که برگ های آن هیچ وقت زرد نمی شود و در طول سال سبز است، 10 تا 25 گل کوچک جمع شده در کنار هم دارد که دارای عطر و طعم بسیار تندی است که پودر شده آن به مقدار بسیار کم به ادویه هندی و برخی شیرینی ها اضافه می شود.
شباهت غنچه های خشک شده این گیاه به میخ، میخک را میخک کرد.
میخک در گذشته ازادویه های گران قیمتی بود که فقط پادشاهان و ثروتمندان حق استفاده از آن را داشتند.
این گیاه در بسیاری از غذاها کامل استفاده می شود که به طور معمول یک تا دو عدد آن را در پیاز درسته فرو کرده و در ظرف غذا می اندازند و پس از پخت غذا، میخک را خارج می کنند.
میخک به طور معمول به صورت ادویه و در ترکیب با فلفل، دارچین، زردچوبه و سایر ادویه ها برای تهیه پودر ادویه استفاده می شود.
طبع میخک گرم و خشک است و در خوراک فرنگی راگو که شبیه تاس کباب است و در آبگوشت و دسرها به صورت پودر شده استفاده می شود.
مضرات میخک
خوردن میخک به دلیل طبع بسیار گرمی که دارد برای گرم مزاجان مناسب نیست و ممکن است کلیه و روده ها را ناراحت کند.
فواید میخک
مصرف مداوم میخک برای رفع کننده حالت تهوع، درمانگر درد معده، وسواس، گرفتگی عضله و عامل پیشگیری کننده ازسرطان است، همچنین میخک در رفع سردرد و تنگی نفس مفید است.
کسانی که دندان درد و گوش درد دارند می توانند با چکاندن یک قطره از اسانس میخک و یا روغن آن روی محل درد، خود را از درد خلاص کنند.
ارسال نظرات