تمام مشکلات صنفی «شریف»ی‌ها؛ از کیفیت بد غذا تا اینترنت لاک‌پشتی

گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»؛ همیشه وقتی صحبت از مشکلات دانشگاهی می شود، فکر می کنیم نان دانشگاه های پایتخت توی روغن است و با توجه به معروف بودنشان، مشکل قابل عرضی هم ندارند، اما پای صحبت دانشجویان که می نشینی می بینی این طورها هم نیست.

از قدیم و ندیم ها همواره بزرگترین مشکل و مسئله صنفی قابل طرح در بین دانشجوها، بحث غذا بوده و هست که این موضوع چند فاکتور دارد. یکی بحث چگونگی پخت و تنوع نوع غذاهاست و دومین بحث، بحث اقلام غذایی خریداری شده و کیفیت برنج و گوشت و غیره است.

دانشجویان و شورای صنفی دانشگاه شریف اذعان دارند که مسئولان دانشگاه در مورد اول بسیار همکاری می کنند، اما مورد دوم را به کمبود بودجه ای که از وزارت علوم نشات می گیرد نسبت می دهند.

ماجرا از این قرار است که وزارت علوم برای هر دانشگاهی یارانه ای در نظر گرفته که این یارانه از 20 تا 60 درصد تعداد دانشجویان متغیر است.

در مورد دانشگاه شریف، این رقم همان مقدار حداقلی، یعنی 20 درصد است. دانشجویان می گویند: «دانشگاه ما چون بچه های درسخوانی دارد، آنها وقت بیشتری را در دانشگاه صرف می کنند و این موضوع باعث می شود دانشگاه برای اینجور مسائل پول کم بیاورد.»

هزینه غذا نسبت به سال گذشته بیشتر هم شده؛ این نرخ که مصوب وزارت علوم است سال گذشته 350 تا 600 تومان بود که این رقم امسال به 500 تا 800 تومان در هر وعده رسیده است.

بحث صبحانه دانشجو هم همیشه مورداعتراض بچه ها بوده که این مشکل، بین مشکلات دیگر گم و فراموش شده است.

این وسط ها یک روزنه های امیدی هم به وجود آمده که هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. مثلاً آیین نامه جدید کار دانشجویی این طور مقرر کرده که 60 تا 70 درصد پول بیشتری به دانشجو اختصاص یابد، اما از همین روزنه کوچک امید هم نور زیادی نمی آید چون مسئولان می گویند هنوز اعتبارش نیامده!

شورای صنفی بر این باور است که مسئولان دانشگاه تا جایی که بتوانند به مشکلات رسیدگی می کنند و اکثر مشکلات برمی گردد به وزارت علوم و بودجه ای که نیست.

دیگر مشکل صنفی بچه ها که اعتراضشان را به دنبال داشته، مربوط می شود به مشکلات بهداری دانشگاه. پیش از این در آیین نامه آمده بود که هر دانشجو هر چقدر از خدمات دندانپزشکی استفاده کند، دانشگاه موظف است 75 درصد آن را پرداخت نماید، اما الان این اتفاق نمی افتد و دانشگاه برای انجام موارد دندانپزشکی سقف تعیین کرده است و تا یک مبلغ محدودی به هر دانشجو می پردازد.

اما مشکلی که صدای اکثر دانشجوها و حتی استادان دانشگاه را درآورده، بحث اینترنت است. برای دانشگاهی مثل شریف با این برند و جایگاه شایسته نیست که از اینترنت محدود و با سرعت پایین برخوردار باشد. سرعت پایین اینترنت دانشجوها را خسته کرده و این دانشجویان ادعا می کنند که سرعت لاک پشتی اینترنتشان از دانشگاه های دیگر خیلی خیلی پایین تر و محدود تر است.

بحث آی دی داخل اینترنتی هم که موجب می شود تا حریم شخصی کار با اینترنشان حفظ نشود؛ این هم یکی دیگر از مسائل مربوط به اینترنت است که نارضایتی دانشجوها را در پی داشته است.

دانشگاه پایین بودن سرعت اینترنت را هم به گردن مسائل مالی و کمبود بودجه می اندازد و به این ترتیب همه راهها به پول و بودجه ختم می شود!

مشکلات خوابگاهی هم که در این دانشگاه کم نیستند. برای مثال خوابگاه شادمان که سال 70 ساخته شده و عمری بیش از 22 سال دارد، کلکسیونی از مشکلات تاسیساتی و فنی است! از آسانسور گرفته تا چکه کردن سقف و نداشتن انباری و ...

دانشگاه برای رفع کمبود بودجه، دست به اقداماتی زده که خود این اقدامات، با این که یکسری از مسائل مالی را حل می کند، اما نارضایتی های جدیدی را به وجود می آورد.

برای مثال اجاره دادن سالن های تربیت بدنی در بعضی ساعات موجب نارضایتی دانشجویان است؛ چرا که هر وقت می خواهند از سالن استفاده کنند، با مراجعه کنندگان پولی مواجه می شوند و عملاً اجازه استفاده پیدا نمی کنند.

تمام این مسائل را اگر کنار بگذاریم، محدود شدن اختیارات شورای صنفی دانشگاه، خودش باعث بروز مشکلات بیشتری در آینده خواهد شد.

در گذشته هر دانشکده و هر خوابگاه، یک شورای صنفی داشت و از هر کدام از این واحدها، یک یا دو نماینده در شورای مرکزی حضور داشت که طبق آیین نامه جدید، این تعداد کاهش داشته است و نهایتاً در کل دانشگاه به 20 نفر می رسد که به عقیده خود دانشجویان و اعضای شورای صنفی، این تعداد به هیچ وجه کفاف مشکلات صنفی دانشجویان را نمی دهد.

با توجه به این که دانشگاه شریف، یکی از بزرگترین دانشگاه های کشور و دانشگاهی شناخته شده در عرصه جهانی است، شایسته نیست مشکلات صنفی کوچک باعث ایجاد نارضایتی در بین دانشجویان و در نهایت پایین آوردن کیفیت تحصیلیشان شود.

مشکلاتی که حل کردنشان برای وزارتخانه قدرتمندی مثل وزارت علوم، سخت و ناشدنی به نظر نمی رسد.