وقتی برای چند لحظه از مقام و حساب بانکی رها می‌شوی/ ماجرای غرفه‌های همدلی در ماه مهمانی خدا

به گزارش خبرنگار اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، دیشب برای اولین بار وارد صفی طولانی شدم؛ این صف برای گرفتن نان نبود، این صف در تمام سال تنها 30 روز و تنها 30 دقیقه بر پا می‌شد.

حس کنجکاوی و تجربه کردن مرا به داخل یکی از این صف ها در اطراف بازار کشاند.

اول فکر می کردم کسانی که وارد این صف‌ها می شوند تهی دست بوده و یا از سر ناچاری در این صف‌ها قرار گرفته اند، اما زیاد طول نکشید که فهمیدم انسانهای ثروتمند و بی نیاز نیز در داخل این صف ها قرار دارند و حتی بسیاری از کسبه بازار نیز به چشم می خوردند که ترجیح داده بودند 30 دقیقه از وقت خود را در این صف سپری کنند.

همینطور که در صف ایستاده بودم با خودم فکر می‌کردم که مگر می‌شود که تکه نان با پنیر و سبزی به همراه یک لیوان چای و خرما اینقدر مشتاق داشته باشد.

واقعا متوجه نمی‌شدم که علت این شور مردم برای گرفتن این اقلام چیست، که ناگهان با صحبت‌های زنان و مردان متوجه مهمانی خداوند بزرگ شدم.

خداوندی که مهربانی اش را به ما هدیه داده است، دوست داشت تمامی مردم برای یک ماه با یکدیگر در همین صف‌ها با ساده‌ترین خوراکی ها و هیچگونه فرقی باشند.

درست است که انسان‌ها از لحاظ مادی و یا معنوی با یکدیگر برابر نیستند ولی تمامی ما انسان‌ها مخلوق خداوند یکتا هستیم،  شاید ماه رمضان و این غرفه‌ها باعث می‌شود تا به دور از هرگونه فاصله‌ طبقاتی در کنار یکدیگر قرار بگیریم و با خوردن ساده ‌ترین غذاها، محبت خداوند و برادری در بین همدیگر را دوباره تجدید کنند.

البته نباید از کسانی گذشت که در برپایی این برابری انسان‌ها نقش اساسی دارند، این  افراد در ساده‌ترین حالت بیشترین ثواب دنیایی را به خود اختصاص می‌دهند.

 
با ناصر اعتمادی یکی از کسانی است که با برپایی غرفه‌هایی به نام همدلی در رمضان مهمان انسان‌هایی است که می‌خواهند محبت خداوند را حداقل برای یک ماه با سایر هم نوع‌هایشان قسمت کنند، گفتگویی داشتیم.

اعتمادی که الان حدود 60 سال سن دارد و به گفته خودش حدود 40 سال است که در این غرفه‌ها فعالیت دارد، همدلی و برابری انسان‌ها را که برای خوردن ساده ‌ترین خوراکی در کنار یکیدگر می‌نشینند و با لبخند یکدیگر را مورد احترام قرار می‌دهند، بهترین و بالاترین لذت دنیا دانست که آن را تنها می‌توان در رمضان پیدا کرد.

این خیر همچنین در بخشی از صحبت‌هایش گفت که برپایی غرفه‌های همدلی در ماه مبارک رمضان در خانواده شان نوعی رسم است و به پسران و یا فرندان بزرگتر ارث می‌رسد.

اعتمادی پیر غلام مجالس مذهبی ضمن اشاره به شب‌های قدر و شهادت اول امام مظلوم شیعیان گفت: این درس همدلی و محبت خداوندی را ما از امامان حضرت علی (ع) به ارث برده ایم، چراکه او همدل‌ترین مردم با مستضعف ترین‌ انسان‌ها بود و در اوج قدرت و شوکت همچون ساده‌ترین مردم رفتار می‌کرد.

وی ادامه داد: مولایمان هیچگاه از خوردن ساده‌ترین غذاها نارحت نمی‌شد و این را نوعی خود باوری و پرورش نفس انسانی می‌شمارد و ما نیز امروز سعی می‌کنیم در غرفه‌های همدلی و با کنار یکدیگر بودن با حداقل ‌ترین غذاها نفسمان را پرورش دهیم و عاری از هرگونه دلبستگی مالی و اعتباری به سمت مهمانی خداوند بشتابیم.

با شنیدن این صحبت‌ها تازه فهمیدم که چرا مردم و بزرگترانمان در این صف‌ها کنار می‌ایستند و با ساده‌ترین غداها افطار می‌کنند. واقعا حس خوبی داشت وقتی در مهمانی خداوند همه با یکدیگر برابر بودیم . فکر می‌کردم چندین خواهر و برادر پیدا کرده بودم که می‌توانستم بدون هیچگونه سوء استفاده و مسائل با آنان لبخند بزنیم و برای 30 دقیقه دور از همه تمایلات دنیوی زندگی کنم.