اعتراض 3 ساعته دانشجویان دانشگاه ایلام نسبت به کیفیت غذا

به گزارش خبرنگار "خبرگزاری دانشجو" از ایلام، دانشگاه ایلام در روز گذشته شاهد ظرف‌های مملو از غذایی بود که از درب سلف پسران تا درب سازمان مرکزی این دانشگاه در راستای اعتراض به کیفیت نامطلوب غذاهای دانشجویی، بی‌توجهی به خوابگاه‌ها، بی‌برنامه‌گی در تردد سرویس‌های ایاب و ذهاب، برخورد دور از شان کارکنان با دانشجویان و مسیر سنگلاخ دانشگاه به خوابگاه‌های پسرانه بر روی زمین چیده شده بود؛ دانشجویان با تجمع در حیاط سازمان مرکزی و سردادن شعارهایی از صحرایی، رئیس دانشگاه خواستند تا در میانشان حضور یابد و به دغدغه‌هایشان گوش دهد.
 

یکی از دانشجویان گفت: غذایی که به ما می‌دهند به هیچ عنوان کیفیت ندارد، غذاها خیلی گران شده‌اند، در طول این هفته مبلغ 10 هزار تومان برای رزرو نهار و شام صرف کرده‌ام، شام پنجشنبه شب هفته گذشته که ساعت 10 به دست ما رسید، ماهی بود، بوی تعفن آن هنوز هم در مغزم می‌پیچد.
 

وی ادامه داد: در همان شب قرار گذاشتیم که روز شنبه با تجمع در پشت درب اتاق ریاست اعتراض خویش را به گوش مسئولان برسانیم، جالب است که همان سلفی که برای ما غذای گندیده یا ناچیز می‌گذاشت، امروز با تهیه چلو مرغ عیانی برای بستن دهان بچه‌ها سنگ تمام گذاشته است، تا پیش از امروز وقتی ظروف شام یا نهارمان را تحویل می‌گرفتیم یا از گوشت خبری نبود و یا اگر هم بود در داخل آن بلورهای یخ مشاهده می‌شد.
 

برخی از معاونان و کارکنان با حضور در میان اعتراض کنندگان و بیان اینکه رئیس دانشگاه در حال حاضر جلسه دارد و از شنیدن مطالبات دانشجویان معذور است، آنان را به خودداری و صبر دعوت کردند؛ اما معترضان از ساعت 10: 12 دقیقه تا 10: 14 دقیقه با دست زدن‌های ممتد در زیر باران هیچ عذری را از نمایندگان صحرایی نپذیرفتند تا اینکه ریاست دانشگاه پس از دو ساعت به میان دانشجویان آمد.
 

یکی از دانشجویان دوشادوش رئیس دانشگاه ایستاد و به نمایندگی از سایرین به قرائت نامه‌ای که متن آن به شرح زیر است، پرداخت:
 

به نام خدا

با عرض سلام خدمت ریاست محترم دانشگاه ایلام؛ جناب آقای صحرایی

شما را امین خود دانستیم که آنچه در دل خود داریم و گلایه‌هایمان را با شما در میان گذاریم، شاید درد دل‌های این فرزندان خود را شنیده و مرهم کنید زخم‌های دل‌های آزرده ما را.
 

امیدوار بودیم با منصوب شدن شما به ریاست دانشگاه، شاهد تغییرات باشیم، تغییرات را با چشم خود دیدیم؛ اما کاش آنگونه بود که فکر می‌کردیم، امید داشتیم اوضاع سلف و غذا آنگونه باشد که حق کسی است که نام دانشجوی ایران زمین را به یدک می‌کشد؛ اما متاسفانه با آغاز سال جدید تحصیلی مشاهده کردیم که قیمت غذا افزایش یافته و ای کاش کیفیتش ثابت مانده بود؛ اما ثبات در کیفیت که دیده نشد هیچ، نزول ناباورانه کیفیت و حجم غذا را نیز مشاهده کردیم.
 

از صف‌های طولانی که تا خارج از سلف کشیده می‌شود خبر دارید؟ بله، از زمانی که در سلف فقط یک دستگاه کارتخوان فعال است وضع همین است، خبر دارید که نان را جیره بندی کرده‌اند؟ کاش یک بار برای صرف نهار به سلف تشریف بیاورید و از مسئول پخش نان در خواست نان بیشتر کنید.

صف‌های غذا در خوابگاه هم دسته کمی از سلف ندارد تنها فرقش این است که معطلیش بیشتر است، خودتان که می‌دانید پیدا کردن نام دویست و اندی دانشجو و خط زدن نام آن‌ها کمی بیشتر از کارت کشیدن روی دستگاه زمان می‌برد، اجازه بدهید کمی دلخور شویم، زمانی که می‌توان با چند کلیک، حساب سلف را شارژ کرد باید به بانک مراجعه کنیم، فیش را تحویل سلف دهیم و دعا کنیم که ای کاش مسئول سلف در وارد کردن رقم‌ها اشتباه نکند.
 

موضوع سرویس‌ها را خودتان بهتر می‌دانید؛ اما دوستان چمرانیمان دیگر از دربست گرفتن خسته شده‌اند. انصاف بدهید پنج دقیقه دیر آماده شدن چندان گناهی نیست که خاطی آن محکوم شود که روزی چند هزار تومان جریمه بدهد یا قید کلاس هایش را بزند، پس این را هم برعهده تدبیر شما می‌گذاریم.

تعمیرات خوابگاه ورمزیار را نیز مشاهده کردیم. از زحماتی که جهت نصب سقف کاذب کشیدید ممنونیم؛ اما این هزینه هنگفت می‌توانست چند دستگاه کامپیوتر باشد برای رفع نیاز دوستانی که به کامپیوتر دسترسی نداشتند، می‌توانست رنگ باشد و گچ بر دیوارهایی که پوسته آن‌ها روزی دو بار ریزش می‌کند یا سالن مطالعه‌ای باشد به دور از هیاهوی خوابگاه گوشه حیاط.
 

بچه‌های خوابگاه‌های شهید رضایی نژاد، اختیار زاده و ورمزیار بچه‌های خاکی هستند؛ اما شما را به خدا تا فصل برف و باران فرا نرسیده و این بچه‌ها گلی نشده‌اند فکری برای مسیر رفت و آمدشان کنید. ترم قبل که این طور نبود؛ اما امیدواریم امسال هزینه‌ای که بابت خوابگاه می‌پردازیم متناسب باشد با امکاناتی که در اختیار داریم، سوای از اینها وضع اینترنت نیاز به رسیدگی جدی دارد.
 

همه می‌دانیم در این دانشگاه مشکلی واضح‌تر از وضع محوطه دانشکده فنی نیست قول عمران آن را از زبان خودتان شنیدیم، شما می‌دانید و وفای به عهدتان. درباره ساختمان سالخورده دانشکده‌های کشاورزی و دامپزشکی هم همین را می‌توان گفت که اگر زلزله‌ای دیگر تکرار شود، حساب دانشجویانش با ملک‌الموت است. اجتماع دانشکده‌های ادبیات، علوم پایه و معارف در یک ساختمان نیز واقعا در بین دانشگاه‌های کشور نادر است؛ بنابراین سرعت بخشیدن به تکمیل مراحل ساخت و ساز دانشکده‌های مذکور تا آنجا که دانستیم در ردیف اولویت‌های اول است.
 

در پایان امیدواریم که این حرکت دانشجویان را نه به عنوان هتک حرمت به ساحت مقدس دانشگاه بلکه به عنوان نمادی از همدلی دانشجویان جهت احقاق آنچه در قانون به عنوان حق برایشان در نظر گرفته شده بدانید.
 

پس از تلاوت این نامه، برخی از دانشجویان به نمایندگی از بقیه، دغدغه‌های خویش را بیان کردند، یکی از دانشجویان رشته زبان و ادبیات انگلیسی بیان داشت: آقای رئیس! شما که از پاسخگویی به دانشجویان امتناع می‌کنید، الگوی کارکنان و اساتید این دانشگاه هستید، مسلما آن‌ها از شما پیروی خواهند کرد؛ بنابراین اگر کارمندان برای ما تره هم خورد نکردند، ریشه ماجرا را در برخوردهای مسئولان جستجو می‌کنیم.
 

در ادامه یکی از دانشجویان دختر دانشکده علوم پایه در اعتراض به وضعیت خوابگاه‌ها گفت: برخورد مسئول امور خوابگاه‌ها با دانشجویان بسیار تحقیرآمیز است ایشان در خورد کردن شخصیت ارباب رجوع تبحر دارند، سوال من این است که مگر چه چیزی به خوابگاه‌ها اضافه شده که شهریه دانشجویان روزانه از 115 هزار تومان به 160 هزار تومان و شبانه ها به 460 هزار تومان افزایش یافته؟ غیر از این است که ظرفیت اتاق های چهار نفره، پنج نفر شده‌اند؟ وضعیت سایر اتاق‌ها نیز به همین منوال است.
 

یکی از دانشجویان خوابگاه دخترانه دانش با بیان اینکه مار، عقرب، موش و سوسک در این خوابگاه بیداد می‌کنند، ادامه داد: در حالی که شب‌ها از سرما می‌لرزیم به ما گفته‌اند که شوفاژها را تا آبان روشن نخواهند کرد، هزینه نهار و شام از 600 تومان به 1000 تومان افزایش یافته است؛ البته وضع دانشجویان شبانه اسفناک‌تر می‌باشد؛ زیرا آن‌ها در هر وعده غذایی باید 2000 تومان صرف کنند، خدمه خوابگاه‌ها از مواد شوینده برای نظافت سرویس های بهداشتی استفاده نمی‌کنند به همین دلیل بیشتر دانشجویان دچار عفونت مثانه شده‌اند.

 

پیمانکار فعلی 48 ساعت وقت دارد که کیفیت غذا را بالا ببرد
 

صحرایی، رئیس دانشگاه ایلام خطاب به دانشجویان گفت: سخنان و اعتراضات شما را شنیدم، من سوپر من نیستم و برای دلخوشی شما شعار هم نمی‌دهم، با تمام توان تلاش می‌کنم؛ اما ذکر این نکته را لازم می دانم که من در حالی رئیس این دانشگاه شده‌ام که کفگیر به ته دیگ رسیده و  8 /1 دهم میلیارد بدهکار می‌باشیم.
 

وی با بیان اینکه به فرجی دانا گفتم که اگر وضعیت بودجه مطلوب بود به من پیشنهاد ریاست نمی‌دادید، بیان داشت: سایه تحریم‌ها بر سر اقتصاد کشورمان سنگینی می‌کند، من که نمی‌توانم با سحر و جادو یا ادعا به حل مشکلات دانشجویان مبادرت ورزم، ما راغبیم که برای تمام دانشجویان محیطی پر از شور و نشاط ایجاد کنیم؛ اما به عمل کار برآید به سخن گفتن نیست.
 

رئیس دانشگاه ایلام با تاکید بر این مطلب که امسال برای ایجاد فضای رقابتی، جلب رضایت دانشجویان و بهبود کیفیت غذاها، دو پیمانکار را به میدان آورده‌ایم، ادامه داد: پیمانکار بخش غذاپزی سلف خواهران روز سه شنبه هفته جاری آغاز به کار می‌کند، به پیمانکار فعلی 48 ساعت فرصت می‌دهیم که کیفیت غذایش را بالا ببرد در غیر این صورت اجازه نخواهد داشت که قدم در دانشگاه بگذارد، من با کسی تعارف ندارم.
 

صحرایی تصریح کرد: راهی که به خوابگاه‌های پسرانه ختم می‌شود، بودجه‌اش تمهید شده؛ اما تاکنون پیمانکاری برای آن پیدا نکرده ایم؛ البته مسیر خوابگاه دختران در ماه‌های گذشته با همکاری شهرداری آسفالت شد و در آینده نزدیک راه سنگلاخ خوابگاه پسران نیز آسفالت می‌شود.

 

شورای صنفی دانشجویی در دانشگاه ایلام شکل می‌گیرد

درویشی، سرپرست معاونت امور اداری و پشتیبانی با حضور در میان دانشجویان از همان دقایق اولیه و شنیدن اعتراضاتشان، بیان داشت: من نیز مانند شما غذایی که پنجشنبه شب پخت شد را دیدم، حق با دانشجویان است، بنده مسئولان تهیه غذا را مورد سرزنش و مواخذه قرار دادم، نرم افزارهای رزرو غذا خریداری شده‌اند و در این هفته راه اندازی خواهند شد، شما با ارسال یک پیام کوتاه می‌توانید غذا سفارش دهید.

وی به اهمیت ارتباط دو سویه دانشجویان با مسئولان اشاره کرد و گفت: شورای صنفی دانشجویی با حضور یک نماینده از تک تک دانشکده‌ها و خوابگاه‌ها در آینده نزدیک تشکیل خواهد شد، از این طریق دغدغه‌های شما به هیئت رئیسه و مسئولین امر منتقل می‌شود.