به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، سودابه خرمشاهي گفت: متاسفانه اين ديدگاه و نگاه كه اعتياد جرم است و معتاد داراي انگ اجتماعي بوده و تبعيض در مورد بازگشت و درمان آنان وجود دارد، در جامعه تبدیل به یک فرهنگ شده و راه مقابله با آن را دشوار كرده است.
وي با بيان اينكه مسوولان و مردم بايد بدانند كه فرد معتاد به دلیل برطرف کردن نیاز جسمی و روانی خود و حتي فرار از بروز علائم محرومیت از موادمخدر و روانگردانها مجبور به تهیه مواد خود است، اظهار داشت: نبايد به آنان انگ زد و بد رفتاري كرد، زيرا معتاد مي‌تواند ده‌ها و يا صدها فرد سالم را ترغيب به مصرف مواد مخدر و روانگردانها كند و اوضاع خطرناك‌تر شود.
خرمشاهي ادامه داد: مردم و مسوولان بايد به این باور رسیده باشند که ماده مصرفی فرد معتاد تبدیل به یکی از ضروریات زندگی و جزو لاینفک سبد کالایی وی شده و ضروريست براي اجتماعي شدن مقابله با اعتياد نگاهشان نسبت به معتاد عوض شود و سعي كنند با ايجاد انگيزه در معتاد براي بهبودي، اين ماده مصرفي را از سبد كالايي وي حذف كنند.
وي با اشاره به اينكه برخورد جامعه ناشی از سطح آگاهی، دانش، شناخت و تجربه آنها از مفهومی به نام اعتیاد و معتاد است، اضافه كرد: تجربه بالینی بیانگر این موضوع است که ما در مفهوم بیماری و درمان اعتیاد به ویژه در سطح مخاطبان عام و خانواده ها با مشکلات بسیار جدی مواجه هستیم، اين درحاليست كه در قدم اوليه مقابله با اعتياد،بايد معتادان را درمان كرد.
خرمشاهي، تمركز برنامه‌ها و اهداف مبارزه با مواد مخدر بر روي درمان معتادان را بسيار ضروري دانست و اضافه كرد: مراكز نگهداري و درمان كاهش آسيب بايد در سراسر نقاط كشور بويژه براي زنان معتاد گسترش يابد، روش‌ها و اقدامات گفتاري، حمايتي و درماني با نظارت دقيق ستاد مبارزه با موادمخدر، بهزيستي و وزارت كشور بر اساس فناوري‌هاي جديد در اين مراكز انجام شود، زيرا كمپ‌هاي ترك اعتياد بسياري در جامعه وجود دارد كه بصورت زيرزميني فعاليت كرده و برخورد غيرانساني با معتادان مي‌كنند.
به گفته وي، وقتي معتاد در شرايط مطلوب و اصولي تحت درمان قرار گيرد، بايد جامعه از جمله خانواده، با آغوش باز پذيراي وي باشد، تا معتاد دوباره به سمت مصرف موادمخدر صنعتي و روانگردانها گرايش نيابد.
خرمشاهي افزود: در بسياري از موارد مشاهده مي‌كنيم اعضای خانواده با کمک کردن به عضو معتاد خانواده در واقع امکان رو به رو شدن و تجربه کردن عواقب و پیامدهای بیماری اعتیاد را به او نمی‌دهند، نمی گذارند که وي مسوولیت رفتارهای خود را بر عهده بگیرد، آنها با حمایت ناسالم از فرد معتاد روشی را انتخاب مي‌كنند که باعث می‌شوند تا بیماری اعتیاد او سریع تر و راحت تر پیشرفت کند.
وي اظهار داشت: بهترین کار آن است که اعضای خانواده اجازه دهند تا فرد معتاد پیامدها و مصیبت‌های ناشی از اعتیادش را شخصاً تجربه کند، هر چند پذیرفتن این واقعیت دشوار است، اما تجربه ثابت کرده که مواجه شدن فرد معتاد با عواقب ناگوار رفتارهایش، بهترین راه برای کمک کردن به وي است.