معاون شعر بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان:
به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو» جواد محقق شاعر و پژوهشگر با اشاره به اینکه سنت پرداختن به شعر در میان علمای دین دارای سابقه طولانی است، اظهار داشت: بسیاری از بزرگان حوزه‌های علمیه در زمره شاعران و صاحب نامان دوره های مختلف ادبی بوده اند. از امثال سعدی و مولوی که بگذریم که هر دو درس آموخته مدارس و حوزه های علمیه بوده اند به صدها شاعر دیگر میشود اشاره کرد که در کنار کار شعر از بزرگان دینی دوره خود بوده اند و زیست روحانی داشته اند.
وی افزود: چهره هایی مانند آیت الله کمپانی، فیض کاشانی، واعظ قزوینی،حزین لاهیجی، فیاض لاهیجی و در روزگاران نزدیک به ما آقایان بهجتی شفق و به دنبال او امام راحل و مقام معظم رهبری نیز از جمله شاعرانی هستند که زیست روحانی داشته اند.
محقق ادامه داد: من در تحقیقی پانزده ساله به نام تذکره علمای شاعر و شاعران عالم به شرح حال و نمونه آثار این گروه از شاعران پرداخته ام. این پژوهش که قبل از این در سال های دهه ۶۰ به صورت پاورقی در روزنامه جمهوری منتشر شده است تقریبا به تعداد استان های کشور دارای مجلداتی است که هر کدام به شرح احوال و معرفی آثار این شاعران پرداخته و امیدوارم جلد نخست آن در سال جاری منتشر شود که در آن شصت شاعر روحانی استان همدان معرفی شده اند.
این شاعر پرداختن حضرت امام(ره) به مساله شعر را در ادامه سنت شاعرانگی علمای دین معرفی کرد و افزود: پرداختن به شعر در میان علمای حوزه مانند حضرت امام(ره) به هیچ وجه امری مهجور نبوده است منتهی دغدغه اصلی بسیاری از عالمان حوزه نیز شعر نبوده است و از آن تنها به عنوان ابزاری برای پرداختن به مسائل مختلف بهره می برده اند با این وجود جریان شعر در میان این گروه یک جریان قوی و ریشه دار است.
معاون شعر بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان ادامه داد: در مورد حضرت امام(ره) توجه به این نکته ضروری است که دیوان اصلی ایشان که محصول اشعار دوران جوانی ایشان نیز هست در جریان دستگیری و تبعید ایشان به ترکیه توسط ساواک به یغما می رود و اثری از آن در دسترس نیست. آنچه امروزه از ایشان به عنوان دیوان شعر در دست داریم محصول خوش ذوقی و پیگیری عروس ایشان و همسر مرحوم سید احمد خمینی در سالهای پایانی حیات ایشان است که از امام خواستند منظوماتی را برای انتشار به ایشان بدهند و امام نیز این اشعار را با تعبیر بازی های شاعرانه به ایشان دادند. این تعبیر در یکی از اشعار به جا مانده از ایشان با مطلع: شاعر اگر سعدی شیرازی است/ بافته های من و تو بازی است قابل مشاهده است.
به گفته محقق دیوان اشعار امام جز این اشعار شامل برخی از سروده هایی است که ایشان در دفاتر دوستانش نوشته و یا دیگران از ایشان به یاد داشته و نقل کرده اند.
وی در ادامه به سبک اشعار رهبر کبیر انقلاب اسلامی نیز اشاره کرد و گفت: شعرهای امام راحل دنباله رو سبک های ادبی گذشته و عمدتا به سبک عراقی است و ویژگی های زبانی آن را دارد و اصطلاحات عرفانی را نیز می شود به وفور در آن یافت.
محقق تصریح کرد: این دیوان در همین اندازه نشان می دهد که چطور مردی در اوج فعالیت سیاسی و علمی و اعتقادی به شعر و ادب نیز توجه داشته است و خوش ذوقی زیادی را نیز در این زمینه از خود به خرج داده است.
ارسال نظرات