یک هفته عزاداری دانش آموزان پس از شهادت آقا معلم

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، شهید عباس نجفی اول بهمن 1340 در شهر اراک متولد شد؛ وی دوره‌های تحصیلی ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت طی کرد و در رشته الکترونیک در هنرستان شهید رجایی و باهنر به تحصیل پرداخت.

وی در دوران دفاع مقدس به جبهه‌های حق علیه باطل شتافت و در عملیات‌های مختلفی از جمله طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس، رمضان و محرم شرکت داشت و در عملیات والفجر 8 بر اثر بمباران شمیایی دچار مصدومیت شمیایی شد.

شهید نجفی در اوایل شهریور ماه 1362 به عنوان مربی پرورشی به استخدام آموزش و پرورش در آمد؛ آنچه که در زندگی این شهید بزرگوار قابل تأمل است، فعالیت وسیع او در جهت تقویت روحیه معنوی و اخلاقی خود و دیگران در عرصه‌های مختلف است.

وی در اردیبهشت ماه 1381 به دلیل اثرات ناشی از شیمیایی شدن به مقام رفیع شهادت نائل شد.

مژگان مجیدی قلعه همسر شهید نجفی می‌گوید: وقتی حاج عباس به شهادت رسید، یک روز از طرف مدرسه برای شرکت در مراسم یادبود وی دعوت شدم؛ شور و هیجان عزاداری بچه‌ها قابل توصیف نبود.

وی ادامه می‌دهد: پس از مداحی و سخنرانی، از بنده خواستند سری به اتاقش بزنم. دانش آموزان به سلیقه خودشان نمایشگاهی ترتیب داده بودند؛ هنگامی که خواستم وارد اتاقی شوم که چندین سال شاهد گفت و گوهای پدرانه حاج عباس و دانش آموزانش بود، تعدادی از دانش آموزان با هم فریاد زدند «کجا خانم مجیدی؟ کفش هایتان را دربیاورید!».

خانم مجیدی می افزاید: به کف اتاق نگاه کردم، دیدم موزاییک بود. یکی از دانش آموزان جلو آمد و گفت «ما قرار گذاشته ایم برای اینکه جای پای حاجی پاک نشود، همه پابرهنه به این اتاق برویم زیرا این اتاق متبرک به جای پاهای مبارک حاجی است».

وی اضافه می کند: مدیر مدرسه تعریف می کرد «پس از شهادت حاجی، هر روز دانش آموزان در سالن اجتماعات جمع شده و برای حاجی عزاداری می کردند. یک هفته طول کشید تا توانستیم با صحبت و راهنمایی، بچه ها را به کلاس ها بفرستیم».