به گزارش گروه اقتصادی «خبرگزاری دانشجو»؛ بیست و پنجمین نشست صبحانه کاری صبح امروز با محوریت "استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی - IFRS" با حضور جمعی از اعضای کانون، اعضای سازمان حسابرسی، انجمن حسابداران خبره ایران، جامعه حسابداران رسمی ایران و مدیران ارشد بازار سرمایه برگزار شد.
در ابتدای این جلسه دبیرکل کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران یکی از دغدغه های جدی بازار سرمایه را بحران نقدینگی دانستند و راه‌حل برون رفت ازین بحران ورود سرمایه‌گذاران خارجی و سرمایه‌گذاری خارجی دانستند.
بهروز خدارحمی، در ادامه با توجه به ضرورت‌های انجام این مهم افزود: "در ورود سرمایه‌گذاری خارجی یکی از جدی‌ترین دغدغه ها بحث رتبه‌بندی خواهد بود. برای عملیاتی کردن این گام اول که یکی از ضرورت می‌باشد، یکی از نیازهای جدی، وجود زبان گزارشگری مشترک است.
مدیرعامل مشاور سرمایه‌گذاری نیکی گستر نیز در این جلسه یکی از الزامات ورود به جامعه جهانی را در بحث گزارش‌های مالی و وجود یک زبان مشترک دانستند و گفت: تمرکز اصلی IFRS هم بر تامین نیازهای سرمایه‌گذاران و تامین‌کنندگان منابع مالی است.
علی رحمانی افزود: این زمینه زبان مشترک را فراهم می‌کند که ما با دنیا بتونیم به زبان مشترک صحبت کنیم. در اروپا از سال 2005 پذیرفته شده و در بسیاری از کشورها پذیرش یا همگرایی انجام شده است. ما هم البته اساس استانداردهای ایران را تا حد زیادی استانداردهای گزارشگری بین‌المللی گذاشتیم. ما معتقدیم که IFRS باعث ایجاد شفافیت و انشای بیشتر اطلاعات برای سرمایه‌گذاران می‌شود. اصلا جهت‌گیری IFRS بازار سرمایه است.
وی اضافه کرد: یکی از عواملی که ریسک کشوری رو با یک ضریب منفی برای ما منظور می‌کنند نظام حسابداریمان هست. آنها معتقدند که این استانداردها برای آنها خیلی شفاف نیست. اگرچه ما خیلی نزدیک هستیم، ولی در عین حال موانع و مشکلاتی وجود دارد که باید روی آنها کار کنیم. IFRS هم به این سادگی قابل اجرا نبوده است. خوشبختانه مصوبه‌ای را وزارت اقتصاد تصویب کرد و سازمان بورس نیز به دنبال آن بوده که بتوانیم به استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی حرکت کنیم.
عضو هیات عامل سازمان حسابرسی هم در این جلسه گفت: ما در حوزه استانداردهای حسابداری بیشترین درگیریمان بحث بازار سرمایه است. چیزی که امروز به عنوان استاندارد حسابداری بازار سرمایه و به خصوص شرکت‌های سهامی، سهامداران و تأمین‌کنندگان اعتبار هستند.
موسی بزرگ اصل افزود: به همین دلیل چهارچوب‌های نظری که در این حوزه تدوین شده این موارد را بعنوان اساس قضیه در نظر می‌گیرند. این موضوع جنبه شعاری ندارد چون کسانی که تأمین‌کننده سرمایه هستند بیشترین ریسک را متحمل می‌شوند و ریسک یعنی اینکه نصف سرمایه از بین برود. بحث استانداردهای بین‌المللی که مطرح شد بحث جدیدی نیست. این بحث از سال 1973 بخاطر نیازی که در سطح بین‌المللی احساس شده در دنیا شروع شده است.
وی ادامه داد: از لحاظ جهانی می‌گویند حدود 120 کشور به سمت استانداردهای بین‌المللی رفته‌اند، از جمله اتحادیه اروپا. استرالیا و نیوزلند جزو اولین کشورهایی بودند که این کار را انجام دادند و بعد اتحادیه اروپا که از سال 2005 این کار را انجام دادند و به تدریج 120 کشور شدند. در حوزه کشورهای منطقه ترکیه به این سمت رفته، عربستان برای بانک‌ها و بیمه‌ها این کار را انجام داد، امارات و... هم ادعا دارند که کامل اجرا می‌کنند، اما امارات به دلیل پیچیدگی‌های اقتصادی که دارد با ما قابل قیاس نیست. اتحادیه اروپا هم در سطح صورت‌های مالی تلفیقی این کار را انجام داده‌اند و نه برای همه شرکت‌هایشان.
عضو هیات عامل سازمان حسابرسی گفت: استاندارد ملی تسهیل‌کننده است ولی امنیت نیست، چیزی که سرمایه‌گذار می‌خواهد در وهله اول امنیت است، بازگشت سرمایه‌گذاری است، محیط امن و آرام است؛ مهمتر از همه بحث فساد است، ما در کلیت داریم حرکت می‌کنیم و به همه چیز توجه می‌کنیم. ما خودمان دنبال IFRS رفتیم و در سال 90 در سازمان حسابرسی مقدماتش را فراهم کردیم و در 91 هم مصوبه‌اش را از مجمع عمومی سازمان حسابرسی گرفتیم و مقرر شد که شرکت‌های بورسی در زمانی که بورس تایین می‌کند و شرکت‌هایی که خود بورس آنها را تعیین می‌کند استانداردهای بین‌المللی را اجرا کند. سازمان بورس هم سال 95 را بعنوان اولین سالی که استانداردهای بین‌المللی اجبار خواهند شد در مورد شرکت‌هایی که خودش تعیین می‌کند.
مدیریت مرکز آموزش حسابداران خبره (PACT) در ادامه توضیحاتی در مورد نیازها و ضرورت های حرکت به سمت استفاده از استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی در ایران ارائه نمودند.
نوروزبیگی با اشاره به وضع فعلی استانداردهای موجود در کشور، مهمترین نیاز برای حرکت به سوی جهانی شدن را وجود منابع آموزشی دانستند.
به گفته وی؛ "تعداد استانداردهایی که در مجموعه IFRS وجود دارد 43 مورد است که 19 مورد از آن با استانداردهای فعلی خودمان تفاوتی ندارند و یا تفاوتشان بسیار جزئی است؛ تعداد9 استاندارد با تفاوتی اندک داریم، یک استاندارد هم تفاوتش زیاد است و 14 مورد هم هست که در بین‌الملل وجود دارند و در ایران آنها را نداریم. از بین استانداردهایی که در ایران نداریم استانداردهای مربوط به ابزارهای مالی و مالیات بر درامد بیشترین چالش را در پیاده سازی استانداردها خواهند داشت.
مدیریت مرکز آموزش حسابداران خبره اذعان داشت: مشکل اصلی که در آموزش استانداردهای بین المللی وجود دارد نبودن منابع اموزشی است متاسفانه تا به امروز به غیر از یک یا دو کتاب منابع آموزشی معتبری در زمینه آموزش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی به زبان فارسی وجود ندارد که در این حوزه دوستان دانشگاهی می توانند کمک کنند. در بیشتر موارد در استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی راه را قبلا رفته‌ایم، و فقط در چند حوزه خاص است که در اگر در آنها توجه خاص داشته باشیم خیلی راحت می توانیم به سمت IFRS تغییر پیدا کنیم.