توافق نامه سه جانبه ایران، افغانستان و هند برای توسعه بندر چابهار

به گزارش گروه بين الملل خبرگزاري دانشجو، وزارت خارجه افغانستان با انتشار یك بیانیه مطبوعاتی كه روز چهارشنبه یك نسخه از آن در اختیار ایرنا دفتر كابل قرار گرفته است، اعلام كرد كه در دومین نشست فنی نمایندگان كشورهای افغانستان، هند و ایران متن موافقت نامه سه جانبه چابهار برای ایجاد گذرگاه حمل ونقل و ترانزیت بین المللی میان این كشورها دوشنبه (23 فروردین) در مقر وزارت خارجه هند نهایی و آماده امضاء توسط مقام های بلندپایه این سه كشور شده است.

براساس این گزارش، نمایندگان این كشورها در نشست خود روی موضوعاتی كه سال گذشته در نخستین نشست فنی درباره توسعه بندر چابهار در تهران نهایی نشده بود، بحث و تبادل نظر كرده و پس از نهایی كردن آن، هر سه كشور توافق نمودند یك كمیته فرعی در چارچوب موافقت نامه یاد شده ایجاد گردد تا پروتكل های ترانزیتی، بندری، موضوعات گمركی و امور كنسولی را بعد از امضای موافقت نامه، در مدت شش ماه تهیه كنند.

نمایندگان وزارت امور خارجه، تجارت و صنایع، دارایی، حمل و نقل و هوانوردی، اداره خط آهن و سفارت افغانستان در دهلی به عنوان نمایندگان كابل در این نشست مشترك حضور داشتند و ریاست هیات مذاكره كننده افغان را «وحیدالله ویسی» رئیس همكاری های اقتصادی وزارت امور خارجه به عهده داشت.

منطقه آزاد چابهار با مساحت ۱۴ هزار هكتار در سواحل دریای مكران قرار دارد و از شمال به كشورهای آسیای میانه و افغانستان، از شرق به پاكستان و از جنوب به اقیانوس هند اتصال می یابد. دسترسی مستقیم به آب های آزاد و قرار داشتن در خارج از خلیج فارس و آسیب پذیر نبودن هنگام بروز بحران به دلیل دوری از تنگه هرمز، یك گذرگاه ارتباطی مطمئن و مقرون به صرفه بین المللی به ویژه برای كشورهای افغانستان، هند و آسیای میایه است.

از مجموع ۳ گذرگاه حمل ونقل جهانی كه كارشناسان سازمان ملل برای این امر پیش بینی كرده‌اند، ۲ گذرگاه از ایران می‌گذرد و چابهار نقطه عبور جنوبی‌ترین كریدور شرقی - غربی جهان است. این گذرگاه از «دروازه ابریشم» در چین آغاز می‌شود و قلب اقتصاد این كشور یعنی استان كانتون را تغذیه كرده و به سرزمین آسیای جنوب شرقی می‌پیوندد و پس از طی این مسیر وارد هندوستان شده و با پوشش مهم‌ترین شهرهای این ناحیه مانند كلكته، ناكپور، جایپور، حصیرآباد، كراچی و بن قاسم به چابهار می‌رسد.

بندر چابهار نزدیك‌ترین راه دسترسی كشورهای محصور در خشكی آسیای میانه (افغانستان، تركمنستان، ازبكستان، تاجیكستان، قرقیزستان و قزاقستان) به آبهای آزاد است.

رؤسای هیات های مذاكره كننده هر سه كشور در نشست دهلی پس از تائید متن نهایی موافقت نامه، پیشنهاد كردند كه این موافقت نامه، با توجه به اهمیت راهبردی آن، به امضای مقام های بلندپایه این كشورها برسد.