به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محققان دانشگاه فنلاند شرقی عنوان می کنند افراد مبتلا به بیماری آلزایمر غالبا داروهایی موسوم به «بنزودیازپین» را در طولانی مدت مصرف می کنند.
نمونه های داروهای موسوم به بنزودیازپین عبارتند از آلپرازولام (زاناکس)، کلونازپام (کلونوپین)، دیازپام (والیوم)، و لورازپام (آتیوان).
هایدی تایپل، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «افزایش ریسک ذات الریه یافته مهمی است که باید در زمان درمان بیماران دیابتی مدنظر قرار گیرد. ذات الریه گاهی اوقات منجر به بستری شدن در بیمارستان می شود و بیماران مبتلا به زوال عقل در معرض ریسک بالای مرگ ناشی از ذات الریه هستند.»
در این مطالعه، محققان داده های حدود ۵۰ هزار بیمار آلزایمری را در فنلاند بررسی کردند. میانگین سنی بیماران ۸۰ سال و دو سوم آنها زن بودند.
در این مطالعه مشخص شد افراد مبتلا به آلزایمر که بنزودیازپین ها را مصرف می کردند ۳۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به ذات الریه در مقایسه با زنانی که آرام بخش مصرف نکردند قرار داشتند.
یافته ها نشان داد ریسک ذات الریه در ۳۰ روز اول بعد از مصرف داروها بیشتر است.
از آنجائیکه بنزودیازپین ها آرام بخش هستند، این امکان وجود دارد که افراد مصرف کننده آنها، بزاق یا مواد غذایی را به داخل ریه ها تنفس کنند و در نتیجه ریسک ذات الریه افزایش یابد.