یادداشت/
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، رییس جمهور روحانی امروز در یک جمله، برنامه دور دوم خود را مشخص کرد. همان برجام! بدون هیچ ایده تازه یا حرف نو.این که ” همان برجام” می تواند برای ایشان رای آور باشد یا نه را نمی دانم، اما کاملا مطمئنم نمی شود کشور را چهار سال دیگر با همین ایده گرداند.
ایده مرکزی تیم روحانی آن بود که با ورود سرمایه خارجی رشد منفی تشکیل سرمایه ثابت را مثبت کند و اقتصادی را که با افزایش نرخ بهره از وضعیت رکود تورمی به رکود غلطیده بود، از رکود خارج کند. همه دستاورد سرمایه گذاری پسا برجام- مگر استثنائاتی پر از اگر و اما- تا به امروز فقط ٨.۵ میلیارد دلار تفاهم نامه !بوده است.
بگذارید با تقریب خوبی دور دوم حسن روحانی را بررسی کنیم. اول تکرار پر بسامد آن که “صبر کنید سرمایه خارجی خواهد آمد “و تکرار دوباره این جمله که “ورود سرمایه نیاز به اعتماد سازی دارد” و بعد که باز هم سرمایه نیامد سخن از تغییر رفتار برای جلب اعتماد سرمایه گذار خواهد شد و بعد که تغییر رفتار واضح دادیم – از رها کردن سوریه در دامان عربستان بگیرید تا قطع هر نوع آزمایش موشکی- تعدادی امتیاز پر اگر و اما و تحت نظارت و نقد ناپذیر با سطحی به مراتب پایینتر از برجام و بعد دوباره تکرار این چرخه و ..
کاش مقامات اقتصادی ریاست جمهوری که تسلط عالی بر زبان دارند یکبار،فقط یکبار، برجامی را که امضا کرده اند و توضیحات اجرایی مصرح در بخش پاسخ به سؤالات سایت کمیته دارایی های خارجی آمریکا را می خواندند و درک می کردند در خود برجام دو زیر ساخت حقوقی قوی به نام اس دی ان لیست و تحریم چرخه دلار کمابیش دست نخورده باقی مانده و کاش می دیدند که سرمایه گذار خارجی در ایران در شرایط بازگشت تحریم، کلی یا جزئی ، تنها ١٨٠ روز برای رها کردن همه چیز در ایران و خروج از آن در شرایط بازگشت تحریم ها فرصت دارند. آن وقت می فهمیدید هیچ سرمایه گذار خارجی عاقلی مگر با دریافت ضمانت نقد تر از سرمایه خود در فضای پسا برجام در ایران سرمایه ثابت نخواهد ساخت. آقایان مسئله زمان و اعتماد و اینها نیست، خودتان این بمبها را در دل برجام باقی گذاشته اید.
اقتصاد ایران در صورت اصرار بر ایده چهار سال اول، چهار سال دوم را بحران ندیده از سر نخواهد گذراند.یعنی اساسا بحرانی تجربه نخواهد شد و به سمت زوال خواهد رفت.بس کنید آقای رئیس جمهور!
ارسال نظرات