هفته گذشته، تعدادی از رسانه های محافظه کار غرب از جمله «فاکس نیوز» (Fox News) و «صدای آمریکا» (VOA) شایعه ای کذب را مطرح کردند که طبق آن، وزیر خارجه سومالی در نامه ای خطاب به سفیر آمریکا به استخراج اورانیوم توسط گروه الشباب برای فروش و انتقال به ایران اشاره کرده بود.
فاکس نیوز در گزارش کذب خود مدعی شد: «یک مقام دولت سومالی به سفیر آمریکا هشدار داد که گروه وابسته به القاعده (موسوم به الشباب) اورانیوم را برای ارسال به ایران استخراج می کند!»
بنگاه خبرپراکنی صدای آمریکا نیز مدعی شد که «سومالی خواهان دریافت کمک آمریکا است و می گوید که شبه نظامیان برای ارسال اورانیوم به ایران توطئه چینی می کند... هدف این نامه ممکن است بیش از هر چیز دیگری جلب حمایت نظامی بیشتر از جانب واشنگتن باشد».
اما سیندی وسترگارد این گزارشها را رد و تقبیح کرد.
طبق اظهارات وسترگارد، نامه ارسالی از سوی «یوسف گاراد» وزیر خارجه سومالی خطاب به «استفن شوارتز» سفیر آمریکا در این کشور- مورخ یازدهم آگوست- با گزافه گویی در خصوص خطر اشاعه تسلیحات هسته ای تلاش داشت تا پای آمریکا را به درون یک تعارض فرقه ای و طولانی مدت باز کند؛ تعارضی که با نبودِ امنیت غذایی، تروریسم و عدم وجود یک دولت مرکزی کارآمد بیش از پیش پیچیده شده است.
سیندی وسترگارد با ارائه پیشینه ای در خصوص معادن اورانیوم در سومالی و قابلیتها و تجهیزات فنی این معادن اظهار داشت: «در حال حاضر هیچگونه معدن اورانیوم فعالی در سومالی وجود ندارد و طرحی نیز برای احداث معادن جدید در دست نیست. ذخایر اورانیوم شناخته شده در این کشور کم و هزینه استخراج آنها بسیار بالاست».
این عضو ارشد پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی با رد این اکاذیب در ادامه خاطر نشان کرد: «ادعای مطروحه در این نامه مبنی بر اینکه ستیزه جویان الشباب- که از متحدان القاعده بشمار می روند- در حال استخراج اورانیوم هستند؛ بدین معناست که اولاً این گروه به حفاری در این منطقه برای استخراج اورانیوم علاقمند است و ثانیاً از تجهیزات و وسایل صنعتی بزرگ برای استخراج و غنی سازی این ماده معدنی جهت انتقال برخوردار است. اما تاکنون هیچ گروه افراط گرایی از منابع لازم برای عملیات معدن کاوی و استخراج برخوردار نبوده است؛ چه رسد به عملیاتی که قرار است بدون اطلاع و جلب توجه آژانسهای اطلاعاتی صورت بگیرد».
سیندی وسترگارد در ادامه افزود که «در نهایت، ادعای این نامه مبنی بر اینکه ایران مقصد نهایی اورانیوم ارسالی است، یک تحریف فاحش است؛ حتی اگر الشباب از توان استخراج اورانیوم برخوردار باشد. چنانچه اورانیوم غنی شده به ایران منتقل می شد، شورای امنیت سازمان ملل متحد از این موضوع اطلاع می یافت. برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که میان ایران و شش قدرت جهانی (آمریکا، چین، روسیه، فرانسه، آلمان و انگلیس) به همراه اتحادیه اروپا در ژوئیه ۲۰۱۵ منعقد شد، بر تمام انتقالها، مبادلات و/یا تولید داخلی سنگ اورانیوم غنی شده نظارت می کند».
وی در ادامه گفت: «افزون بر آن، چنانچه ایران خواهان خرید اورانیوم باشد؛ می تواند این خرید را بطور علنی و از طریق یک کانال تهیه و تدارک که در برجام پیش بینی شده و مورد تأیید قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز هست، به انجام برساند».
این عضو ارشد پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی در پایان اینطور نتیجه گیری کرد: «اگر این بحث بطور عجیبی آشنا به نظر می رسد، به آن دلیل است که اورانیوم- یا دست کم ترس از آن- بخش مهمی از ادعاهای مطروحه از سوی دولت جورج دبلیو. بوش ( و همچنین تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس) برای توجیه تجاوز به عراق در سال ۲۰۰۳ بود. بی اعتباری این ادعاها درست چهار ماه پس از آغاز عملیات نظامی آمریکا در بغداد برهمگان آشکار شد و در نهایت کاخ سفید از این ادعاها دست کشید».