به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روزنامه جوان با اشاره به مشکلات زندگی طبقات پایین در تهران نوشت: کافی است تا سری به مناطق میانی شهر تهران همچون منطقه ۱۲ یا ۱۵ بزنید تا دریابید اوضاع از چه قرار است، اما اعضای شورای شهر پنجم نیازی نمی‌بینند به این مناطق سر بزنند وقتی بر سر سفره هفت‌سین ۱۴ میلیون تومانی‌شان می‌نشینند! وقتی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران به صراحت می‌گوید «تهرانی‌ها باید هزینه زندگی در پایتخت را پرداخت کنند» یعنی منتخبان شورای شهر معتقدند پایتخت شهر پولدارهاست و فقرا باید از این شهر بروند.
این در حالی است که اکثریت جمعیت پایتخت را همین اقشار متوسط و ضعیف اقتصادی تشکیل می‌دهند و هنر شورای شهر و شهرداری تبدیل تهران به شهر پولدار‌ها نیست، بلکه تلاش برای کاهش فقر و نابرابری‌های اجتماعی برای مردمی است که اتفاقا بیشترین عوارض را پرداخت می‌کنند و بنا به تعبیر رئیس موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی تهران تبدیل به کالایی شده که همه از آن استفاده می‌کنند. اما هزینه‌اش بر گردن فقر‌است!
این واقعیت را نباید از نظر دور داشت که گران کردن هزینه زندگی در پایتخت، فقط تهرانی‌ها را متضرر نمی‌کند، بلکه گرانی در تهران به سراسر کشور تسری پیدا می‌کند. اما مدیران بالا‌نشین مدیریت شهری که دغدغه مادیات و رفاه ندارند، این موضوع برایشان اهمیت ندارد. البته این طرز تفکر مختص این شورا و مجموعه مدیریت جدید شهری نیست، سابق بر این هم، هم‌حزبی‌های اعضای شورای پنجم شورای تهران چنین نظرات شاذی ارائه کرده‌اند.
اولین سخنان محمدعلی نجفی در قبل و بعد از انتخاب خود به عنوان شهردار تهران، درباره بی‌پولی تهران بود؛ چهره‌ای که در جریان سیاسی کارگزاران قرار می‌گیرد و حالا کناره‌گیری را بر ماندن ترجیح داده است. حالا الویری درباره پرداخت هزینه‌های زندگی در تهران سخن می‌گوید. انگار این طرح طرفداران زیادی در دولت روحانی و میان اصلاح‌طلبان دارد و هرگاه که بحث مدیریت تهران مطرح شده اصلاح‌طلبان به افزایش هزینه شهر تهران و اخذ آن از شهروندان این شهر صحبت کرده‌اند.
غلامحسین کرباسچی شهردار جنجالی تهران در سال‌های ۶۸ تا ۷۷ نیز دیدگاهی صریح و بدون حاشیه درباره گران کردن تهران داشته و دارد.
بنابر گزارشی که روزنامه شرق در یازدهم آبان‌ماه ۹۶ و در آستانه نشستن نجفی بر صندلی شهرداری تهران نوشته، در همه چهار دهه اخیر، جریان سیاسی چپ، کارگزاران، اصلاح‌طلبان و همه مدیران تکنوکرات به صراحت درباره موضوع گران کردن تهران و کسب هزینه‌های خودش از خودش صحبت کرده‌اند. مرحوم هاشمی رفسنجانی درباره اداره تهران چنین نظری داشت: «تهران باید آنقدر گران شود که فقط پولدار‌ها بمانند!»
راه‌حل شهردار مستعفی تهران هم برای ترافیک حول همین محور می‌چرخید. نجفی گفته بود گران کردن استفاده از خودروی شخصی راه‌حل مشکل ترافیک تهران است. در چنین شرایطی اظهارنظر وزیر راه هم جالب توجه است که اعتقاد دارد «تا بنزین اینقدر ارزان است جاده‌ها امن نمی‌شود.»
نگاه‌های لیبرالیستی و نئولیبرالیستی شاید ویژگی تفکر جریان اصلاحات و کارگزاران باشد با این تفاوت که ویژگی‌های چنین نظام‌هایی را هم به درستی رعایت نمی‌کنند و همین خامی و ناکارآمدی در همه حوزه‌های تصمیم‌گیری و اجرایی هم موجب شد تا شورای اول به انحلال کشیده شود حالا با گذشت چند دوره از شورای شهر و تجاربی که می‌توانست چراغ راه اعضای شورای پنجم باشد، انگار دوباره همان فضا در حال تکرار است از ناکارآمدی‌هایی که تنها به تغییر اسم خیابان‌ها و مکان‌های ساخته شده در دوره‌های قبلی محدود شده و حالا هم ماجرای استعفای شهردار. ماجرا، اما به همین جا ختم نمی‌شود و اظهارنظر‌های اعضای شورا حکایت از روند دنباله‌دار حواشی و ناکارآمدی دارد.
ارسال نظرات