دانشجوی لرستانی برای رسیدن به موفقیت حاشیه‌ها را حذف کرد/ هم تحصیل، هم تدریس و هم طبابت

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جبار سوری از دانشجویان فعال دانشگاه علوم پزشکی لرستان و دبیر شورای صنفی دانشگاه است. وی با تربیت معلم کار تحصیل در دانشگاه را شروع کرده و در کنار تدریس در مدرسه مهندسی عمران خوانده است. پس از دریافت مدرک از ادامه تحصیل سر باز نزده و در حال حاضر در رشته پزشکی و روابط بین الملل به طور همزمان مشغول به تحصیل است که در مورد اهداف و موفقیت هایش با او به گفتگو نشستیم که در ادامه می خوانیم:

دانشجو: جبار سوری چه مراحلی را سپری کرده تا در جای کنونی قرار گیرد؟

سوری: متولد یکم شهریور سال ۱۳۶۵ هستم؛ چون در مدرسه نمونه درس می‌خواندم تنها رشته‌ای که در مدرسه مان وجود داشت، رشته ریاضی فیزیک بود. به دلیل اینکه بتوانم در کنار درس، منبع مالی داشته باشم، با همه دوستانم تصمیم گرفتیم در تربیت معلم ادامه تحصیل دهیم. در آنجا هم مشغول تدریس شدم و هم مشغول تحصیل، بعد از مدتی تصمیم گرفتم درسم را ادامه بدهم و در مهندسی عمران دانشگاه مازندران پذیرفته شدم؛ در آنجا نیز علاوه بر درس خواندن در مدرسه شهید محمود علامه به عنوان معلم کار می‌کردم. در حال حاضر حدود ۱۵ سال سابقه معلمی و ۶ ساله مهندسی عمران دارم.

دانشجو: چه شد که تصمیم گرفتید ادامه تحصیل بدهید؟

دانشجو: چه دلیلی باعث شد این همه سختی در زندگی را تحمل کنید؟

سوری: سال دوم دبیرستان بودم که دبیر ادبیاتم به من گفت که تو می‌توانی در جایگاه نماینده مجلس حاضر شوی. این جمله اعتماد به نفس زیادی به من داد. احساس کردم توان این را دارم که در جایگاه بهتر قرار بگیرم و این مسئله به من انرژی داد تا بتوانم مسیر‌های سخت و دشوار را طی کنم. سختی‌ها غیرقابل توصیف است؛ تدریس در کنار تحصیل و کار‌های فرهنگی کنار آن، سختی کار را چند برابر می‌کرد، اما ایمان قلبی و توکل به خدا سبب می‌شد، احساس کنم پشتوانه قوی دارم و راهم را محکم ادامه می‌دهم.

دانشجو: با وجود آنکه در منطقه محروم هستید فکر می‌کنید شرایط سخت‌تر می‌شود؟

سوری: سال ۸۲-۸۳ باید کنکور می‌دادم با پول توجیبی هایم توانستم در یک آزمون کمکی برای دانشگاه شرکت کنم؛ اما احساس کردم توان پرداخت هزینه آزمون‌های دیگر را ندارم. تصمیم گرفتم با تکرار و تکرار کمبود کلاس‌های آموزشی را برای خودم جبران کنم، اما مهمترین نکته‌ای که باید به آن اشاره کنیم و سعی کردم در زندگی به کار ببندم، این بود که مسیر زندگیم را از حاشیه‌ها دور کنم. ساعات مطالعه‌ام به دوازده ساعت در روز رسید؛ گاهی اوقات بعضی از مفاهیم کتاب درسی را بار‌ها می‌خواندم تا ملکه ذهنم شود در این راه حفظ ارتباط با خدا نیز بیشترین کمکم بود. هر وقت کم می‌آوردم، این خدا بود که کمکم می‌کرد.

دانشجو: چه طور می‌توان مسیر زندگی را بی حاشیه کرد؟