به میزبانی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست قدردانی از مقام علمی مرحوم محمدامین قانعی‌راد با حضور، غلامرضا غفاری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبایی، حسین میرزایی رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی و خانواده مرحوم قانعی‌راد درپژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی برگزارشد.
در ابتدای این مراسم میرزایی ضمن خیرمقدم به خانواده مرحوم قانعی‌راد و گرامیداشت یاد قانعی‌راد عضو شورای پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی اظهارامیدواری کرد: اعضای هیئت علمی پژوهشکده همواره نصایح و راهنمایی‌های آن مرحوم را مورد توجه قرار دهند.
وی به خاطرات حضور قانعی‌راد در جلسات علمی و حضور مؤثر و علمی آن مرحوم اشاره کرده و افزود: قانعی‌راد علیرغم تحمل سختی‌های بیماری، هیچ‌گاه جمع ما را از وجود علمی خود محروم نساختند و همواره در جلسات حضور می‌یافتند.
میرزایی درادامه با بیان اینکه قانعی راد عضو خانواده پژوهشکده بودند و ما هم خودمان را جزو خانواده قانعی‌راد می‌دانیم، یادآورشد: وی از ابتدا عضو هیأت امنای پژوهشکده و همچنین عضو گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده بودند و در تأسیس این پژوهشکده به همراه خانیکی و دیگران حضور مؤثر داشتند. حضور مستمر در جلسات مختلف پژوهشکده و جشنواره فارابی نیز بخش دیگری از همکاری‌های آن مرحوم با پژوهشکده بود.
غلامرضا غفاری معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز دراین نشست به برکات علمی حضور مرحوم قانعی‌راد در جلسات علمی اشاره کرد.
به‌گفته وی، امروز وظیفه ماست که آثار و میراث را پاس بداریم.
هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبایی دیگر سخنران این نشست نیز با اشاره به نقل قولی از "فوکو" در زمانی که به ایران می‌آید گفت: "فوکو" تعبیر درستی برای شریعتی دارد که از آن به غایب همیشگی یاد می‌کند؛ کسی که نبود، اما هر جایی که می‌رفتم اثر او را می‌دیدم و او شریعتی بود. قانعی راد هم برای من و اکثر دوستانی که در اینجا هستند چنین موقعیتی دارد. حداقل در آنجایی که ما هستیم و زندگی می‌کنیم غایب همیشه دیدنی ما است. به واقع هرچند او نیست، اما جایی نیست که او نباشد و این فقط یک بیان احساسی نیست، بلکه یک روایت از اثرگذاری کسی است که به نظرم ناتمام هم نمرد. یعنی به ویژه در دوران بیماریش با تمام ظرفیت کار کرد و اثرگذار شد.
وی افزود: این پژوهشکده که به تعبیر فراستخواه اکنون یک نهاد بالنده شده است و می‌توان به آن بالید، نتیجه افرادی است که در آن کار کرده و می‌کنند. این سرمایه‌ای است که نباید آن را دست کم گرفت. قطعاً همدلی‌ها، دوستی‌ها و سلامت روابط اداری دراین بالندگی مؤثر است.
به‌گفته وی، روی آوردن ما به قانعی راد یک روآوردن طبیعی و ارگانیک است، زیرا ایشان از زمره اولین افرادی بودند که عضویت در هیأت امناء این پژوهشکده را پذیرفتند. قانعی‌راد در آجر به آجر معنوی اینجا حضور داشته است.
وی با اشاره به رسالت علم افزود: کار علم، سامان و شکل علمی دادن به اموری است که در عالم واقع موجودند. اینکه این پژوهشکده برای یکی از مؤسسان و همراهان خود نکوداشتی گذاشته و می‌خواهد نام وی در اینجا زنده بماند کاری شایسته است و کاری است که در آن هیچ تبلیغی نیست و در آن به هیچکس امتیازی داده نمی‌شود؛ هر چند که قانعی‌راد شخصاً نیازی به این امتیاز دادن‌ها نداشت. خود این گرامیداشت نشان دهنده سلامت رشد پژوهشکده است.
در ابتدای این مراسم میرزایی ضمن خیرمقدم به خانواده مرحوم قانعی‌راد و گرامیداشت یاد قانعی‌راد عضو شورای پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی اظهارامیدواری کرد: اعضای هیئت علمی پژوهشکده همواره نصایح و راهنمایی‌های آن مرحوم را مورد توجه قرار دهند.
وی به خاطرات حضور قانعی‌راد در جلسات علمی و حضور مؤثر و علمی آن مرحوم اشاره کرده و افزود: قانعی‌راد علیرغم تحمل سختی‌های بیماری، هیچ‌گاه جمع ما را از وجود علمی خود محروم نساختند و همواره در جلسات حضور می‌یافتند.
میرزایی درادامه با بیان اینکه قانعی راد عضو خانواده پژوهشکده بودند و ما هم خودمان را جزو خانواده قانعی‌راد می‌دانیم، یادآورشد: وی از ابتدا عضو هیأت امنای پژوهشکده و همچنین عضو گروه مطالعات اجتماعی پژوهشکده بودند و در تأسیس این پژوهشکده به همراه خانیکی و دیگران حضور مؤثر داشتند. حضور مستمر در جلسات مختلف پژوهشکده و جشنواره فارابی نیز بخش دیگری از همکاری‌های آن مرحوم با پژوهشکده بود.
غلامرضا غفاری معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز دراین نشست به برکات علمی حضور مرحوم قانعی‌راد در جلسات علمی اشاره کرد.
به‌گفته وی، امروز وظیفه ماست که آثار و میراث را پاس بداریم.
هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبایی دیگر سخنران این نشست نیز با اشاره به نقل قولی از "فوکو" در زمانی که به ایران می‌آید گفت: "فوکو" تعبیر درستی برای شریعتی دارد که از آن به غایب همیشگی یاد می‌کند؛ کسی که نبود، اما هر جایی که می‌رفتم اثر او را می‌دیدم و او شریعتی بود. قانعی راد هم برای من و اکثر دوستانی که در اینجا هستند چنین موقعیتی دارد. حداقل در آنجایی که ما هستیم و زندگی می‌کنیم غایب همیشه دیدنی ما است. به واقع هرچند او نیست، اما جایی نیست که او نباشد و این فقط یک بیان احساسی نیست، بلکه یک روایت از اثرگذاری کسی است که به نظرم ناتمام هم نمرد. یعنی به ویژه در دوران بیماریش با تمام ظرفیت کار کرد و اثرگذار شد.
وی افزود: این پژوهشکده که به تعبیر فراستخواه اکنون یک نهاد بالنده شده است و می‌توان به آن بالید، نتیجه افرادی است که در آن کار کرده و می‌کنند. این سرمایه‌ای است که نباید آن را دست کم گرفت. قطعاً همدلی‌ها، دوستی‌ها و سلامت روابط اداری دراین بالندگی مؤثر است.
به‌گفته وی، روی آوردن ما به قانعی راد یک روآوردن طبیعی و ارگانیک است، زیرا ایشان از زمره اولین افرادی بودند که عضویت در هیأت امناء این پژوهشکده را پذیرفتند. قانعی‌راد در آجر به آجر معنوی اینجا حضور داشته است.
وی با اشاره به رسالت علم افزود: کار علم، سامان و شکل علمی دادن به اموری است که در عالم واقع موجودند. اینکه این پژوهشکده برای یکی از مؤسسان و همراهان خود نکوداشتی گذاشته و می‌خواهد نام وی در اینجا زنده بماند کاری شایسته است و کاری است که در آن هیچ تبلیغی نیست و در آن به هیچکس امتیازی داده نمی‌شود؛ هر چند که قانعی‌راد شخصاً نیازی به این امتیاز دادن‌ها نداشت. خود این گرامیداشت نشان دهنده سلامت رشد پژوهشکده است.
گفتنی است، در ادمه این نشست سالن اجتماعات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی به نام «سالن قانعی‌راد» نامگذاری و تابلوی آن نصب شد.
ارسال نظرات