دانشجوی دانشگاه علمی کاربردی شهرستان ایوان یکی از مخترعان خلاقی است که توانسته است با ثبت اختراعی با عنوان سیستم هوشمند ضدسرقت خودرو آن را به نام خود ثبت کند.
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، معصومه شمسینی؛ آسایش و رفاه امروز بشر حاصل اختراعات و ایدههای خلاقانه افرادی است که توانستهاند با اختراعات و ایدههای خلاق مسیر زندگی انسانها را هموار کنند، اختراعاتی که نتیجه تفکر افرادی است که برای اولین بار فرآیند یا فرآوردهای خاص را ارائه میدهند و مشکلی را در فناوری و صنعت حل میکنند و باری را از روی دوش بشر برمیدارند.
رضا ذلیخایی گیلان، دانشجوی دانشگاه علمی کاربردی شهرستان ایوان یکی از مخترعان خلاقی است که توانسته است با ثبت اختراعی به عنوان سیستم هوشمند ضد سرقت خودرو آنالوگ - دیجیتال آن را به نام خود ثبت کند، طرحی که به حمایت سازمان بسیج علمی پژوهشی و فناوری در زمستان سال ۱۳۹۵ به اجرا درآمد.
طرح این مخترع جوان ایلامی توانسته است منجر به عقد تفاهم نامه ای با شرکت آپکو ایران خودرو شود که تنها بخشی از موفقیت این مخترع در این مسیر بوده است؛ اما با این همه مشکلاتی بر سر راه این دانشجوی مخترع وجود دارد که در گفتگوی زیر آن را میخوانیم.
دانشجو: توضیح بیشتری در رابطه با اختراعتان با عنوان «سیستم هوشمند ضدسرقت خودرو» بیان کنید.
اختراع من که با عنوان سیستم هوشمند ضد سرقت خودرو آنالوگ- دیجیتال ثبت شده است، یک سیستم ضد سرقت از خودرو است که در موتور خودرو نصب میشود و کار را برای سرقت خودرو غیر ممکن میکند؛ چرا که به محض فعال شدن آن ماشین قفل میشود و راهی برای سرقت خودرو نمیماند؛ مگر اینکه سارق موتور را از بدنه خودرو بیرون بیاورد.
از جمله ویژگیهای این اختراع رمزنگاری و امنیت بالای آن است و طوری طراحی شده است که نرم افزار آن روی تلفن همراه وجود دارد و قابل کنترل است. از جمله دیگر مزیتهای آن این است که این نرم افزار قابل حک شدن نیست.
دانشجو: ایده اولیه این اختراع از کجا شکل گرفت و برای انبوه سازی این اختراع با چه مشکلاتی مواجه هستید؟ ایده اولیه این اختراع سرقتهایی بود که توسط سارقان انجام میشد و قصد داشتم که با این اختراع جلوی این سرقتها را بگیرم، بعد از ایده اولیه طرحی را با حمایت سازمان بسیج علمی پژوهشی و فناوری در زمستان سال ۱۳۹۵ نوشتم که در کتابی چاپ شد، در سازمان فنی و حرفهای استان مراحل ساخت آن را انجام دادم، شرکت آپکو ایران خودرو نیز تفاهمنامه ای برای تجاری سازی این اختراع با من امضا کرد.
اختراع من برای انبوه سازی نیاز به حمایت دارد؛ در حالی که مسئولان ایران خودرو گفتند که باید به تنهایی خط تولید راه اندازی کنم با برآوردهای که از نظر مالی انجام دادم، دیدم که راه اندازی خط تولید و تهیه مواد اولیه برای انبوه سازی این اختراع هزینه میلیاردی را میطلبد که از عهده آن بر نمیآیم.
گفتگوهایی نیز با پارک علم و فن آوری استان و سازمان بسیج علمی پژوهشی و فناوری داشتم که نتیجه نداشت، سازمان بسیج علمی پژوهشی و فناوری هم وامی بلاعوض در حدود ۳ تا ۵ میلیون تومان اختصاص میدهد که برای راه اندازی خط تولید مبلغ کمی است ؛برای همین این اختراع هنوز به تولید انبوه نرسیده است.
دانشجو: علت عدم حمایت ایران خودرو از این اختراع چیست؟ یکی از مسئولان ایران خودرو در این رابطه گفت که سابق بر این از یکی از اختراعات برای ضد سرقت استفاده شده بوده است که درب خودرو باز نشده و با اعتراض مشتریان مواجه شده است و برای همین از این اختراع برای انبوه سازی حمایت نشد؛ حتی برای پایان نامه یکی از مدیران ایران خودرو که نیاز به انجام پروژه ای برای اختراع داشت، به او کمک کردم؛ اما باز هم حمایتی از از این اختراع نشد.
دانشجو: طرح یا ایده جدیدی برای اختراع آتی ندارید؟
دو طرح جدید در دست دارم؛ یکی از آنها ساخت دستگاهی برای بهره وردای بهینه برای آبیاری بذرهای کشاورزی است و این دستگاه به صورتی است که مانع هدر رفتن آب میشود و تنها ۳۰ درصد آب را مصرف میکند؛ به طور مثال اگر برای آبیاری ۳۰۰ لیتر آب مورد نیاز باشد، این دستگاه این مقدار را به ۳۰ لیتر میرساند، از طریق پلاسما در پوسته دانه حفره ایجاد میشود که از هدر رفتن آب جلوگیری میکند با توجه به شرایط بحرانی آب که در کشور وجود دارد به نظر کاربرد مفیدی دارد.
ایده دیگر هم مربوط به ساخت دستگاهی برای پاکسازی هواست و اگر این دستگاه در خیابان نصب شود با فیلتر پاکسازی که دارد، منجر به پاکسازی هوا میشود این طرح هم برای آلودگی هوای تهران و هم برای ریزگردهایی که در استانهای جنوبی کشور است، کارایی دارد.
دانشجو: چه نیازی بین ارتباط صنعت و دانشگاه میبینید؟
برای ارتباط صنعت و دانشگاه، دانشگاههای ما باید علوم مورد نیاز را به دانشجویان آموزش بدهند و این دانشگاه فقط محدود به کتاب نباشد، اگر دانشگاهها بتوانند در این مسیر گام بردارند و بتوانند ذهن دانشجویان راخلاق کنند، مطمئناً میزان اختراع ها بیشتر میشود و از طرفی حمایت در جهت تولید از بودجه پژوهشی که دارند، حمایت کنند. متاسفانه تنها کاری که دانشگاهها میکنند، ۱۰ درصد تخفیف شهریه به دانشجویان مخترع میدهد که این میزان حمایت برای مخترعان کافی نیست.
دانشجو: برای آینده چه برنامهای دارید؟ قصد داشتم که اختراعم به تولید انبوه برسد بعد از اینکه از سوی ایران خودرو حمایت نشدم؛ برای همین نامهای به شرکت مرسدس بنز نوشتم و اختراعی که داشتم را به آنها ارائه کردم؛ اما به من گفتند که این اختراع باید توسط مرکز ثبت اختراع بینالمللی ثبت شود و باید به کشور آلمان برای پیگیری کارهایم میرفتم؛ اما هزینه رفتن به آلمان را ندارم.
در طول مدتی که جاده ایلام تهران را به سمت خودروسازی ایران خودرو میآمدم و زمانی که مشغول نامه نگاری با شرکت مرسدس بنز بودم، به رسیدن به موفقیت فکرم میکردم؛ اما وقتی میبینم که تلاشهایم به ثمر نرسیده است و حمایتی هم از مخترعان نمیشود از ادامه مسیر ناامید و دچار دلسردی میشوم.