کد خبر:۷۳۳۶۸۷

بررسی رشته شنوایی سنجی یا ادیولوژی

ادیولوژی یا شنوایی سنجی یکی از رشته‌های پزشکی است که با بررسی، ارزیابی و درمان مشکلات شنوایی سروکار دارد.

 به گزارش گروه بازرگانی خبرگزاری دانشجو، ادیولوژی یا شنوایی سنجی یکی از رشته‌های پزشکی است که با بررسی، ارزیابی و درمان مشکلات شنوایی سروکار دارد. کم‌شنوایی از اختلالات شایع در بین سالمندان و نوزادان محسوب می‌شوند؛ طوری که بیشتر افراد با افزایش سن‌شان به این بیماری دچار شده و به ناچار از سمعک استفاده می‌کنند و  بسیاری دیگر نیز در زمان تولدشان کم‌شنوا شده‌اند. از طرفی افراد در تمام طول روز با استفاده حس شنوایی با حرف‌‌های دیگران را می‌شنوند، آن‌ها را درک می‌کنند و سپس پاسخ می‌دهند؛ بنابراین وجود هر گونه مشکل در میزان شنوایی باعث می‌شود تا در عملکرد روزانه افراد اختلال وارد شود.  

دلایل ایجاد کم‌شنوایی  

کم‌شنوایی علل مختلفی دارد که رایج‌ترین آن‌ها افزایش سن و بیماری‌های مادرزادی می‌باشد. از طرفی دلیل کم‌شنوایی بسیاری از افراد جوان، ضربه به گوش است. گوش از سه لایه خارجی، میانی و داخلی تشکیل شده که هر یک از آن‌ها وظیفه متفاوتی را انجام می‌دهند. گوش خارجی اصوات را از محیط بیرونی دریافت کرده و آن‌ها به قسمت گوش میانی هدایت می‌کند تا آن‌ها را به امواج تبدیل کرده و به گوش داخلی بفرسد و سپس گوش داخلی آن‌ها از طریق سلول‌های عصبی برای تجزیه و تحلیل به مغز ارسال کند. آسیب به هر یک از قسمت‌های گوش می‌تواند مشکلات شنوایی اعم از کم‌شنوایی برای فرد ایجاد کند که باید بررسی و درمان شود.  

نقش ادیولوژیست در درمان کم‌شنوایی  

ادیولوژیست یا شنوایی‌شناس کارشناسی است که به بررسی سیستم شنوایی، تشخیص مشکلات شنوایی، تجویز سمعک و انواع قالب گوش و تنظیم آن می‌پردازد. افرادی که مشکل کم‌شنوایی دارند با مراجعه به  کلینیک ادیولوژی و انجام آزمون‌های شنوایی سنجی اعم از ادیومتری و تمپانومتری از میزان افت شنوایی خود آگاه می‌شوند و ادیولوژیست با ارائه راهکارهای درمانی مناسب و تجویز سمعک متناسب با میزان شنوایی بیمار، کم‌شنوایی را درمان می‌کند. در واقع ادیولوژیست‌ها در چهار بخش ارزیابی شنوایی، توان‌بخشی شنوایی، ارائه مشاوره به افراد کم‌شنوا و پیشگیری و محافظت از شنوایی افراد فعالیت می‌کنند.  

بررسی رشته شنوایی سنجی یا ادیولوژی

نحوه تشخیص میزان شنوایی توسط ادیولوژیست  

در رشته ادیولوژی راهکارهای زیادی برای تشخیص میزان شنوایی افراد وجود دارد؛ اما مطمئن‌ترین آن‌ها انجام آزمون‌های شنوایی است؛ چرا که با استفاده از آزمون‌های شنوایی، ادیولوژیست با اطمینان بیشتری می‌تواند راهکارهای درمانی را ارائه دهد. مهم‌ترین تست‌های ادیولوژی یا شنوایی‌ سنجی عبارتند از:  

شنوایی سنجی با صدای خالص  PTA 

این تست شنوایی طوری طراحی شده که بیمار در اتاق مخصوصی قرار می‌گیرد و ادیولوژیست از او می‌خواهد که به صداهای مختلف گوش دهد و در صورتی که بیمار شک داشته باشد که آیا صدایی شنیده است یا خیر، به ادیولوژیست اطلاع دهد.  

تمپانومتری  

تمپانومتری یکی از متداول‌ترین آزمون‌های ادیولوژی محسوب می‌شود که در آن سلامت پرده گوش و کارکرد گوش میانی بررسی می‌گردد. نحوه انجام آزمایش تمپانومتری به این صورت است که ادیولوژیست پس از اطمینان از باز بودن کانال گوش، امواجی با قدرت 226 هرتز را توسط دستگاهی مخصوص به گوش میانی ارسال کرده تا به پرده گوش برخورد کند و سپس بازگردد. میزان صدایی که بر اثر برخورد به پرده گوش میانی به دستگاه تمپانومتری باز می‌گردد بررسی شده و میزان افت شنوایی مشخص می‌شود. 

ادیومتری گفتاری  

شنوایی‌سنجی گفتاری یکی دیگر از انواع تست‌های شنوایی است که در آن صدای صحبت کردن فردی به‌صورت زنده یا از پیش ضبط شده برای بیمار پخش می‌شود تا آن‌ها را قرائت کند. هدف از انجام این آزمون بررسی میزان درک اصوات محیط و تکرار کلمات می‌باشد. 

بررسی رشته شنوایی سنجی یا ادیولوژی

آزمون اتوآکوستیک OAE 

آزمون OAE مخصوص نوزادان است و چند مدت پس از تولد نوزاد انجام می‌شود تا میزان شنوایی او بررسی گردد. در این آزمون صداهای از پیش ضبط شده بسیار ضعیف را با استفاده از دستگاه‌هایی مخصوص داخل گوش نوزاد قرار می‌دهند تا به آن‌ها عکس‌العمل نشان دهد.  

تجویز سمعک توسط ادیولوژیست  

ادیولوژیست پس از انجام تمامی مراحل تست شنوایی، مطابق با میزان افت شنوایی بیمار، سمعک تجویز می‌کند. سمعک وسیله الکترونیکی کوچکی است که رایج‌ترین راهکار درمان کم‌شنوایی به‌شمار می‌رود. سمعک در داخل گوش قرار می‌گیرد تا صدای بیرون را جمع‌آوری کرده و پس از تقویت به داخل گوش بفرستد تا فرد کم‌شنوا بتواند صداهای اطراف را به خوبی بشنود. سمعک انواع مختلفی دارد که با توجه به امکانات آن‌ها و شکل ظاهری‌شان در دسته‌های متفاوت طبقه‌بندی می‌شوند از رایج‌ترین انواع سمعک‌ می‌توان به سمعک هوشمند، سمعک دیجیتال، سمعک آنالوگ، سمعک داخل گوشی، سمعک پشت گوشی و سمعک نامرئی اشاره کرد.  

این مقاله توسط واحد محتوای سایت ایرانگان تولید شده و هرگونه کپی برداری از آن با ذکر منبع بلامانع است.

ارسال نظر
captcha
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.
پربازدیدترین آخرین اخبار