تنبیه کودکان با سه پیش شرط همراه است/ تنبیه برای بازداشتن است نه ایجاد انگیزه/ تنبیه بدنی اثرات جبران ناپذیری در حال و آینده کودکان دارد

عظیم کلانتری آسیب شناس کودکان در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، درباره تنبیه کودکان گفت: همه‌ والدین در مورد تنبیه کودکان، عقاید شخصی مخصوصی دارند. چه آن‌هایی که آن را می‌پذیرند و چه خانواده هایی که رد می‌کنند، از تنبیه به عنوان یک روش آموزشی مناسب برای کودکانشان استفاده می‌کنند.

وی ادامه داد اما تنبیه سه شرط دارد تنبیه نباید دائمی باشد، چون اثر خود را از دست میدهد، دوم اینکه کودکان باید آنقدرازپدر و مادر احساس خوب داشته باشند که سی ثانیه اخم برایش سخت باشد و اثر خود را بگذارد و مرحله بعد در حیطه مهارت اجازه دهیم اشتباه کنند و نتیجه اشتباه خود راببینند. البته در صورتی که خطر زیادی نداشته باشد.

این کارشناس مسائلی کودکان عنوان کرد: مثلا اگه چند تا شکلات به او دادیم دو تا صبح دوتا ظهر و دو تا شب بخورد. اگه همه را صبح خورد جزایش این است که دیگر تا شب شکلات ندارد. سرزنش در اینجا جایی ندارد. تنبیه برای تخلیه عصبانیت نیست.

وی با اشاره به اینکه موارد تنبیه کردن چیست و در چه مواردی کار برد دارد بیان کرد: تنبیه برای بازداشتن است نه ایجاد انگیزه برای انجام کاری. ایجاد انگیزه تشویق است، تنبیه باید متناسب با عمل باشد، تنبیه خشونت بار کودکان رابه سمت خلاف بیشتر سوق میدهد.

کلانتری تصریح کرد: در تنبیه نسیه نداریم باید در همان لحظه انجام شود اگر نشد باید فراموشش کنیم تنبیه در حوزه رشد خیلی نقش ندارد خیلی آن را بزرگ نکنید.

وی اضافه کرد: یاد آوری می‌نمایم منظور از تنبیه. تنبیه بدنی به هیچ عنوان نمی‌باشد، چون نه تنها کاربرد ندارد بلکه اثرات تخریبی و جبران ناپذیری هم درحال و آینده کودکان دارد.