بسیج دانشجویی خراسان جنوبی:
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی خراسان جنوبی در واکنش به طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی نامه‌ای انتقادی به نمایندگاه این استان ارسال کردند.
متن نامه به شرح ذیل است:
متن نامه به شرح ذیل است:
حضور محترم نمایندگان استان خراسان جنوبی در مجلس شورای اسلامی
سلام علیکم؛
با صلوات بر محمد و آل محمد و با احترام؛ به استحضار می‌رساند نظر به تصویب کلیات طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی، به رغم اطلاع نویسندگان این نامه از برخی مزایای این طرح نظیر پرداختن نمایندگان به بررسی امور ملی و پرهیز از صرف اوقات برای امور جزئی، در ادامه توجه شما را به برخی مضرات این طرح جلب می‌نماییم.
طراحان طرح، دلیل خود برای استانی شدن انتخابات را توجه نمایندگان به وظایف محلی و بی توجهی به مسائل ملی عنوان می‌کنند. این مساله درست است، اما سوال این است که چرا این اتفاق افتاده و راه حل آن چیست؟ آیا این بهترین راه حل است یا راه حلی است که اوضاع را بدتر می‌کند به جای آنکه بهتر کند؟
برای پاسخ به این پرسش باید دید چرا مردم منطقه از نماینده خود پیگیر حل مسائل و مشکلاتشان هستند؟ چرا اینقدر که از نماینده توقع دارند، از فرماندار و شهردار و امام جمعه و ... توقع ندارند؟
شاید دلیل آن باشد که در نظام اداری متمرکز کشور که همه تصمیم گیری‌ها در تهران متمرکز است، نماینده تنها فردی در آن حوزه انتخابیه است که به مسئولان تراز یک کشور اعم از وزیر و معاون وزیر و معاون رئیس جمهور و ... دسترسی دارد. هیچ یک از مسئولان محلی چنین دسترسی‌ای به مرکز تصمیم گیری کشور ندارند. واضح است که در این سیستم مردم از نماینده بیشترین توقع را دارند و او هم به دنبال حل این مشکلات خواهد رفت. راه کار این مسئله آن است که اختیارات بیشتری به استانداری‌ها و شورا‌های شهر داده شود تا مسائل در همان سطح استان حل و فصل شود؛ نه اینکه تنها صدای مردم مناطق محروم و دورافتاده در حاکمیت هم قطع شود، نه اینکه رابطه‌ی مردم با نماینده قطع شود. اگر این رابطه قطع شود انگیزه‌ای برای پیگیری مشکلات مردم مناطق محروم باقی نخواهد ماند و صدایی از آنان در سطوح بالای اداری کشور شنیده نخواهد شد؛ لذا با توجه به مقدمه‌ی فوق در ذیل به برخی از ایرادات این طرح به اختصار می‌پردازیم:
۱- با استانی شدن انتخابات به دلیل گسترش حوز ه.های انتخابیه، تعداد نامزد‌ها به طور چشمگیری افزایش می‌یابد. این افزایش تعداد نامزد‌ها فرآیند شناخت را برای مردم بسیار زمانبر و پرهزینه کرده و درنتیجه کمتر کسی به سراغ این موضوع می‌رود و رأی دادن‌ها عموما به جای نگاه به شاخص‌های نماینده اصلح به سمت حزبی و جناحی رای دادن، به دلیل عدم شناخت افراد می‌گردد.
۲- ازآنجا که امکان شناخت کاندیدا‌ها به علت تعدد زیاد در سطح استان غیرممکن است افراد جوان نخبه و کارآمد که به تازگی پا به این عرصه گذاشته اند به صورت مستقل توان رقابت با سایر کاندیدا‌ها را ندارند و به حاشیه رانده خواهند شد و عملا مجلس در انحصار سیاسی بین ۲ جناح موجود در کشور قرار خواهد گرفت.
۳- این طرح به طور چشمگیری باعث کمرنگ شدن نقش آراء شهرستان‌ها نسبت به مراکز استان می‌شود. آمار‌ها نشان می‌دهد در ۲۲ استان، دومین شهر پرجمعیت استان کمتر از ۱۰ درصد جمعیت کل استان را شامل می‌شود؛ همچنین در ۱۲ استان، مرکز استان بیش از ۵ برابر شهر دوم استان. این دو آمار به خوبی نشان می‌دهد که سایر شهر‌های استان نمی‌توانند نقش مؤثری درنتیجه انتخابات داشته باشند؛ در واقع حق تصمیم گیری مردم شهر درباره‌ی خودشان از آ. نها سلب می‌شود. به عنوان مثال اگر دو کاندیدا در یک حوزه‌ی انتخابیه یکی ۳۰ درصد آرا و دیگری ۱۵ درصد آراء را کسب کرده باشد، کاندیدایی به عنوان نماینده انتخاب می‌شود که رأی بیشتری در استان آورده باشد و عملاً رأی بخش اعظمی از مردم حوزه‌ی انتخابیه مذکور، نادیده گرفته می‌شود.
در این شرایط تعداد زیادی از افراد شرکت کننده رأی خود را بی اثر دیده که درنتیجه موجب سرخوردگی این افراد و کاهش شدید شرکت در انتخابات‌های بعدی خواهد شد. توجه شما را به جدول زیر جلب می‌کنیم:
با صلوات بر محمد و آل محمد و با احترام؛ به استحضار می‌رساند نظر به تصویب کلیات طرح استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی، به رغم اطلاع نویسندگان این نامه از برخی مزایای این طرح نظیر پرداختن نمایندگان به بررسی امور ملی و پرهیز از صرف اوقات برای امور جزئی، در ادامه توجه شما را به برخی مضرات این طرح جلب می‌نماییم.
طراحان طرح، دلیل خود برای استانی شدن انتخابات را توجه نمایندگان به وظایف محلی و بی توجهی به مسائل ملی عنوان می‌کنند. این مساله درست است، اما سوال این است که چرا این اتفاق افتاده و راه حل آن چیست؟ آیا این بهترین راه حل است یا راه حلی است که اوضاع را بدتر می‌کند به جای آنکه بهتر کند؟
برای پاسخ به این پرسش باید دید چرا مردم منطقه از نماینده خود پیگیر حل مسائل و مشکلاتشان هستند؟ چرا اینقدر که از نماینده توقع دارند، از فرماندار و شهردار و امام جمعه و ... توقع ندارند؟
شاید دلیل آن باشد که در نظام اداری متمرکز کشور که همه تصمیم گیری‌ها در تهران متمرکز است، نماینده تنها فردی در آن حوزه انتخابیه است که به مسئولان تراز یک کشور اعم از وزیر و معاون وزیر و معاون رئیس جمهور و ... دسترسی دارد. هیچ یک از مسئولان محلی چنین دسترسی‌ای به مرکز تصمیم گیری کشور ندارند. واضح است که در این سیستم مردم از نماینده بیشترین توقع را دارند و او هم به دنبال حل این مشکلات خواهد رفت. راه کار این مسئله آن است که اختیارات بیشتری به استانداری‌ها و شورا‌های شهر داده شود تا مسائل در همان سطح استان حل و فصل شود؛ نه اینکه تنها صدای مردم مناطق محروم و دورافتاده در حاکمیت هم قطع شود، نه اینکه رابطه‌ی مردم با نماینده قطع شود. اگر این رابطه قطع شود انگیزه‌ای برای پیگیری مشکلات مردم مناطق محروم باقی نخواهد ماند و صدایی از آنان در سطوح بالای اداری کشور شنیده نخواهد شد؛ لذا با توجه به مقدمه‌ی فوق در ذیل به برخی از ایرادات این طرح به اختصار می‌پردازیم:
۱- با استانی شدن انتخابات به دلیل گسترش حوز ه.های انتخابیه، تعداد نامزد‌ها به طور چشمگیری افزایش می‌یابد. این افزایش تعداد نامزد‌ها فرآیند شناخت را برای مردم بسیار زمانبر و پرهزینه کرده و درنتیجه کمتر کسی به سراغ این موضوع می‌رود و رأی دادن‌ها عموما به جای نگاه به شاخص‌های نماینده اصلح به سمت حزبی و جناحی رای دادن، به دلیل عدم شناخت افراد می‌گردد.
۲- ازآنجا که امکان شناخت کاندیدا‌ها به علت تعدد زیاد در سطح استان غیرممکن است افراد جوان نخبه و کارآمد که به تازگی پا به این عرصه گذاشته اند به صورت مستقل توان رقابت با سایر کاندیدا‌ها را ندارند و به حاشیه رانده خواهند شد و عملا مجلس در انحصار سیاسی بین ۲ جناح موجود در کشور قرار خواهد گرفت.
۳- این طرح به طور چشمگیری باعث کمرنگ شدن نقش آراء شهرستان‌ها نسبت به مراکز استان می‌شود. آمار‌ها نشان می‌دهد در ۲۲ استان، دومین شهر پرجمعیت استان کمتر از ۱۰ درصد جمعیت کل استان را شامل می‌شود؛ همچنین در ۱۲ استان، مرکز استان بیش از ۵ برابر شهر دوم استان. این دو آمار به خوبی نشان می‌دهد که سایر شهر‌های استان نمی‌توانند نقش مؤثری درنتیجه انتخابات داشته باشند؛ در واقع حق تصمیم گیری مردم شهر درباره‌ی خودشان از آ. نها سلب می‌شود. به عنوان مثال اگر دو کاندیدا در یک حوزه‌ی انتخابیه یکی ۳۰ درصد آرا و دیگری ۱۵ درصد آراء را کسب کرده باشد، کاندیدایی به عنوان نماینده انتخاب می‌شود که رأی بیشتری در استان آورده باشد و عملاً رأی بخش اعظمی از مردم حوزه‌ی انتخابیه مذکور، نادیده گرفته می‌شود.
در این شرایط تعداد زیادی از افراد شرکت کننده رأی خود را بی اثر دیده که درنتیجه موجب سرخوردگی این افراد و کاهش شدید شرکت در انتخابات‌های بعدی خواهد شد. توجه شما را به جدول زیر جلب می‌کنیم:
۴- تجربیات گذشته نشان می‌دهد با استانی شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات بسیار حیثیتی‌تر شده که درنتیجه باعث تشدید دوقطبی‌های مختلف سیاسی، مذهبی، قومیتی و نژادی در جامعه می‌شود. دوقطبی‌هایی که می‌تواند شروع کننده تخریب‌ها و تهدید‌ها و فریب‌ها بوده و علاوه بر تخریب اشخاص و جریان‌های مختلف کشور خوراک لجن پراکنی شبکه‌های معاند خارجی را تأمین کند.
۵- بزرگ شدن حوزه‌های انتخابیه رابطه مستقیمی با هزینه انتخابات دارد. در طراحی نظام‌های انتخاباتی بین وسعت حوزه انتخابیه با تأثیر پول در انتخابات یک نسبت مستقیم وجود دارد یعنی هر چه حوزه انتخابیه بزرگتر شود تأثیر پول در انتخابات و هزینه‌های انتخاباتی نامزد‌ها به شدت افزایش می‌یابد در نتیجه اجرای این طرح، هزینه‌های تبلیغاتی افزایش خواهد یافت و نامزد‌هایی که امکان پرداخت چنین هزینه‌های هنگفتی برای تبلیغاتشان را نداشته باشند به ناچار از صحنه رقابت حذف خواهند خواهند شد در صورتی که مستضعفین باید در رأس امور باشند و فقط برای صاحبان ثروت و قدرت یا نامزد‌هایی که وابسته به این افراد باشند امکان پذیر می‌باشد که در این صورت از حرّیت و استقلال نمایندگان مجلس کم می‌شود و عملکرد مجلس یحتمل به زیر سلطه جریان‌های مفسد اقتصادی در خواهد آمد و نه مردم...
۶- در سازوکار‌های انتخاباتی در جهان، بین وسعت یک حوزه انتخابیه با میزان پاسخگویی نماینده به مردم و میزان مشارکت در انتخابات یک نسبت معکوس وجود دارد. یعنی هرچه وسعت حوزه انتخابیه گسترش یابد، نماینده پاسخگویی کمتری به مردم خواهد داشت ضمن اینکه مردم هم به دلیل شناخت کمتر از نامزد‌های انتخاباتی مشارکت کمتری در انتخابات دارند. وقتی وسعت حوزه انتخابیه استان در نظر گرفته می‌شود، نماینده هم رای خود را مرهون حمایت مرکز استان می‌بیند، چه دلیلی بر پاسخگویی به مردم بینوای حوزه انتخابیه اش خواهد داشت؟ مضافاً اینکه شهروندان در یک حوزه انتخابیه چه شناختی از نامزد‌های دیگر حوزه‌های انتخابیه استان دارند؟ با چه شناختی باید به آنان رای بدهند؟
درپایان قابل ذکر است که نویسندگان این متن به وجود مشکلات عدیده در نظام انتخاباتی کشور که باعث ضعف در ساختار تصمیم گیری و موجب بی عدالتی‌های بسیاری می‌شود واقف اند، اما راهکار برون رفت از این مشکلات آن چیزی نیست که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی تاکنون مطرح کرده اند. طرح استانی شدن انتخابات هرچند ممکن است بخشی از مشکلات این نظام را برطرف کند، اما معتقدیم مشکلات بزرگ تری را به وجود خواهد آورد؛ و من الله التوفیق
امضا کنندگان نامه:
شایان، ولی پور مطلق؛ دبیر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی استان خراسان جنوبی
محمد مودی؛ دبیر قرارگاه شهید مصطفی احمدی روشن استان خراسان حنوبی
ابوالفضل سازنده؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند
حسن یاوری؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید باهنر بیرجند
دانیال مدبر عزیزی؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه بیرجند
سید جواد موسوی خواه، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فنی و حرفه‌ای ابن حسام
سید حمید هاشم آبادی؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور واحد بیرجند
فائزه قدیری؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان پردیس امام سجاد (ع) بیرجند
قائد یوسفی؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
مصطفی رحیمی؛ مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی بیرجند
ارسال نظرات