فوق تخصص غدد و متابولیسم:
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محمدرضا مهاجر تهرانی، فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: دیابت در حال حاضر در دنیا رو به افزایش است و اکنون چیزی حدود ۴۸۰ میلیون بیمار دیابتی در دنیا داریم و به نظر می‌رسد تا ۳۰ سال آینده این رقم به ۷۰۰ میلیون نفر برسد. شیوع دیابت در دنیا با سرعت زیادی رو به افزایش است و در کشور‌های پیشرفته عمدتا افراد در سن بالا مبتلا می‌شوند، اما در کشور‌های در حال توسعه مثل کشور ما متاسفانه سن ایجاد بیماری دیابت به سنین پایین رسیده‌است. در سنین اوج فعالیت افراد و زمانی که می‌توانند برای کشور و خانواده مفید باشند دچار عوارض و دغدغه‌های این بیماری می‌شوند. زندگی شهرنشینی، اضافه‌وزن، کم‌تحرکی از عواملی هستند که باعث افزایش بیماری دیابت در جوامع می‌شوند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: از طرفی بسیاری از بیماران درباره بیماری خود اطلاع ندارند و زمانی به پزشک مراجعه می‌کنند که دیگر دچار عوارض این بیماری شده‌اند. حتی افرادی که از بیماری خود اطلاع دارند هم به‌خوبی آن را کنترل نمی‌کنند. کنترل بیماری دیابت فقط کنترل قند خون نیست. کنترل چربی و فشار خون، بررسی عوارض این بیماری و پیشگیری از همه آن‌ها را نیز شامل می‌شود.
وی افزود: میزان مصرف انسولین بیماران دیابتی در کشور ما نسبت به کشور‌های هم‌جوار بسیار پایین‌تر است و این موضوع یا به این دلیل است که پزشکان ما دیر سراغ انسولین می‌روند یا اینکه بیماران دیابتی ما آن را به‌سختی می‌پذیرند و وقتی پیشنهاد انسولین به آن‌ها می‌شود زیر بار نمی‌روند و همین مسئله باعث می‌شود که نسبت مصرف انسولین نسبت به دارو‌های خوراکی در کشور ما پایین‌تر باشد. همین باعث می‌شود که دیابت در کنترل نباشد و حد شاخص هموگلوبین A۱C که شایع‌ترین و مهم‌ترین شاخص کنترل دیابت هست بسیار بالا برود و بیمار با عوارض این بیماری مواجه شود. در واقع افراد دیابتی از انسولین می‌ترسند. آن‌ها اغلب نگران‌اند که با انسولین اضافه‌وزن پیدا کنند که این هم با رژیم غذایی مناسبی که ما در کنار مصرف انسولین می‌گذاریم، قابل پیشگیری است. از طرفی نگران هزینه‌های آن هستند و فکر می‌کنند هر کسی که انسولین زده‌است بعد از آن به مشکلات بینایی و قطع پا رسیده‌است در صورتی که این‌طور نیست. این بیماران به‌خاطر آنکه دیر به سراغ انسولین رفتند عارضه پیدا کردند، نه به‌خاطر مصرف آن. این‌ها تفکرات اشتباهی است که تغییر آن‌ها نیاز به آموزش دارد. آموزش پزشکان در جلسات و همایش‌های تخصصی که از سراسر کشور گرد هم می‌آیند و اطلاعات آن‌ها به‌روز می‌شود و هم آموزش عمومی که آگاهی افراد جامعه را نسبت به انسولین و دیابت بالا ببرد. بدون شک برنامه‌های IDS که شرکت‌های خصوصی در بخش آموزش مجموعه خود برگزار می‌کنند نقش بسیار مثبتی در فرهنگ‌سازی و ارتقای دانش روز جامعه پزشکی و بیماران دیابتی خواهد داشت و در واقع آن‌ها با این کار، خیلی خوب از این بخش آموزش در راستای مسئولیت و رسالت اجتماعی خود استفاده می‌کنند.
ارسال نظرات