علی الظاهر سیل آسیبش فقط زیرساختی و اموال مادی ملت نبوده و خیلی چیزها را هم با خود برده است؛ مثلا غیرت مسئولانمان را.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو - رضا کوشکی؛* بیانیه نیست، نامه سربسته و گشاده هم نیست. بدون تکلف بگوییم، بدون لکنت، بدون مصلحت اندیشی کاذب، به دنبال استفاده از استعارات و فنون زیباتر نمودن نوشته نیستیم. خودمانی و از سَرِ درد، قلمی بر تن کاغذ، خط میاندازد که شاید رنج نامه هم استانیهای نگارنده را راوی باشد...
۵۰ روز از سیل کذایی استان میگذرد. از همه بیشتر پلدختر نجیب آسیب دید. کارشناسان و جهادیون میگویند بیشترین خسارت را لرستان داشته به نسبت سایر استانهای کشور. لکن علی الظاهر سیل آسیبش فقط زیرساختی و اموال مادی ملت نبوده و خیلی چیزها را هم با خود برده است مثلا غیرت مسئولانمان را...
در روزهایی که هشتگ سیل خوزستان و یا سیل گلستان هنوز تِرِند میشود فضای مجازی و حقیقی استان لرستان در کمای حال به هم زنی به سر میبرد، دریغ از یک فریاد، دریغ از صدایی رسا و دریغ از یاری گری مشتاق...
دولتیهای استان لرستان به مانند پاستور نشینان در خلسهای مرگبار و به رسم همیشه شان خسته از کارهایی که نکرده اند. نماینده بهارستان نشین پلدختر که دیگر نور علی نور است. غیرت او از همان چیزهایی بود که سیل با خود برد و بعد از ۵۰ روز که بی کفایتی نیرویش در فرمانداری، ملت را به ستوه آورده و سیبل انتقاد مصیبت دیدگان پلدختری است چشممان به جمالش روشن شده است. به گمانم پیدا شدنش نه از سر دغدغه مردم که از سر وحشتش از رأی نیاوردن اسفند ماه باشد...
گوشه ذهنم آن خانواده محترمی میآید که ماحصل ۶۰ سال تلاش پدر پیر خانواده با سیل رفت و نماینده اش بر سر دردهایش قهقهه مستانه میزند و بازی سیاسی به راه انداخته است. اینجای داستان درد دارد... درد...
این روزها برای فعالین رسانهای استان لرستان به مانند روز آزمایش است، اگر برای رنج مردمش فریاد برآورد، اگر بلندگوی مستضعفان بود که خوشا بحالش، لکن اگر خفه خون گرفت، اگر به بهانه مصلحت اندیشی کاذب، زبان در کام گرفت و اگر همه وجودش فریاد بر سر مسئولین و نماینده و فرماندار نشد جمع کند برود، اینجا مرد میدان میخواهد...
رضا کوشکی، دبیر قرارگاه مطالبه گری بسیج دانشجویی استان لرستان
انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.