نگاه مصرفی دولت‌ها به دانشگاه فرهنگیان

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حامد صالحی؛ *بی شک این جمله را بار‌ها شنیده‌ایم «هیچ جامعه‌ای فراتر از اندیشه معلمانش رشد نخواهد کرد» پس جامعه به وسیله معلمانش تربیت می‌شود، حال کدام معلم؟! آیا هر کسی که وارد سیستم آموزش و پرورش کشور می‌شود می‌تواند مربی جامعه و پایه ریز تمدن اسلامی باشد؟!

‌خیر، پس معلم جامعه ما برای اینکه به تراز تمدن سازی و مربی جامعه بودن برسد، خود نیاز به تعلیم و تربیت دارد، نه تنها نیاز به تعلیم و تربیت دارد، بلکه نیاز به ویژه‌ترین سیستم تعلیم و تربیت و بیشترین توجه از سوی جامعه و مراکز قانون گذاری و اجرایی را می‌طلبد و انتظار می‌رود مراکز تربیت معلم یا همان دانشگاه فرهنگیان بیشترین ارزشگذاری را در بین مراکز آموزشی کشور داشته باشند، ولی افسوس که همواره دولت‌ها و مراکز قانون گذاری نگاهی مصرفی به این دانشگاه داشته اند و سعی کرده اند از گسترش و پیشرفت این دانشگاه ممانعت کنند چرا که از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است که نیروی کار مورد نیاز خود را با هزینه کمتر از سایر دانشگاه‌ها تامین کنند.

آری نیروی کار؟! چون از نظر این تفکر معلم صرفا کارمند است که ساعت کاری مشخصی دارد و هرکس با سطح مدرک یکسان می‌تواند کار او را انجام دهد و همین نگاه سالیان دراز بر آموزش و پرورش کشور حاکم بوده است و قطعا ریشه بسیاری از مشکلات سیستم تعلیم و تربیت کشور وجود نگاه مصرفی به آموزش و پرورش از سوی سیستم مدیریتی کشور بوده است. تا جایی که نامه‌ای اخیرا منتشر شده مبنی بر واگذاری بخشی از فرایند آموزشی و تربیتی دانشگاه فرهنگیان به دانشگاه پیام نور، دانشگاه پیام نوری که با هدف آموزش از راه دوره تاسیس شد و حال می‌خواهد وظیفه تعلیم و تربیت معلمین جامعه را به عهده بگیرد.

درست است که این تصمیم با مخالفت ریاست دانشگاه فرهنگیان مواجه شد، ولی باید توجه داشت که حتی مطرح شدن چنین مسائلی هم در سیستم تعلیم و تربیت کشور خطرناک است. بنده به عنوان معلم آینده این کشور و دانشجوی دانشگاه فرهنگیان از همه مراکز قانون گذاری، اجرایی و جامعه علمی کشور درخواست دارم در جهت گسترش و پیشرفت این دانشگاه تلاش کنند تا وظیفه خطیر تربیت معلم به معنای واقعی کلمه محقق شود.

حامد صالحی، دبیر شورای صنفی دانشگاه فرهنگیان زنجان