مسئول واحد علمی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اعلام خبر چاپ مقاله با ایمپکت ۱۰ توسط دانشجویان مازندرانی گفت: دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل زیر نظر اساتید خود موفق به چاپ مقالهای شدند.
ابوالفضل رحمانی، مسئول واحد علمی بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بابل در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو با اعلام خبر چاپ مقاله با ایمپکت ۱۰ توسط دانشجویان مازندرانی گفت: دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل ابوالفضل رحمانی، کیارش سالکی، نیما جوانمهر و جواد خداپرست زیرنظر اساتید خود حمیدرضا نوری و پیام سعادت موفق به چاپ مقالهای تحت عنوان: Mesenchymal Stem Cell-Derived Extracellular Vesicle-Based Therapies Protect Against Coupled Degeneration of the Central Nervous and Vascular Systems in Stroke در مجله معتبر Ageing Research Reviews شدند.
رحمانی افزود: لازم به ذکر است مجله Ageing Research Reviews در رتبه بندی مجلات حوزه ageing در رتبه یک دنیا قرار دارد و جزو ۵ درصد مجلات برتر دنیا به شمار میآید. این مجله در آخرین رده بندی مجلات حوزه پزشکی در جایگاه ۲۸۷ ام دنیا قرار دارد و دارای ایمپکت فاکتور ١٠.۶ است. مجله Ageing Research Reviews با هیئت تحریریه متشکل از اعضای موسسه ملی ایجینگ از NIH امریکا و معتبرترین دانشگاههای کشورهای ایتالیا، سوئد، کانادا، و چین میباشد. این مجله به جدیدترین پیشرفتها در حوزه سالخوردگی و افزایش عمر انسان و نیز بیماریهای مربوطه مانند سرطان، بیماریهای قلبی عروقی، سکته مغزی و ... میپردازد.
این فعال دانشگاهی ادامه داد: در این مقاله درمانهایی بر پایه سلولهای بنیادی به عنوان گزینههای مناسبی برای سکته مغزی پیشنهاد و سلولهای مزانشیمال بنیادی نیز برای طیف وسیعی از بیماریها معرفی شده اند. به طور دقیق تر، مطالعات بالینی سلولهای بنیادی مزانشیمی را برای سکته مغزی پیشنهاد داده و ازمایش کرده اند. مکانیسم کلیدی اثر سلول بنیادی مزانشیمی جایگزینی سلولی است این در حالی است که مطالعات امروزه بیشتر متوجه اثرات پاراکرینی آن شدهاند.
خلاصهای از مقاله به این شرح است: ترشح وزیکلهای خارج سلولی به عنوان مکانیسم اصلی درمانی آنها شناخته میشود. اگزوزومها توسط اکثر سلولها ترشح میشوند که در مایعات بدن مانند پلاسما، ادرار و مایع مغزی نخایی میتوانند شناسایی گردند. اگزوزومها به وسیله هدف گرفتن محتویات درمانی خود به ویژه microRNAs، DNA، mRNA و پروتیینها به سمت سلول هدف اثر درمانی خود را اعمال مینمایند که منجر به تغییرات رفتار سلول گیرنده میشود. نقش اگزوزوم هادر بیماری زایی سکته مغزی به تازگی نمایان شده است؛ بنابراین به نظر میرسد اگزوزومها به عنوان روشهای درمانی و تشخیصی میتوانند در سکته مغزی مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این microRNAs عامل دیگری هستند که در این فرایند نقش ایفا میکنند که RNAهای غیر کدینگ کوچک و اندوژن هستند که با تنظیمات اپی ژنتیک اثر خود را اعمال میکنند. این RNAهای غیر کدینگ در مراحل مختلف سکته مغزی موثر بوده و در نتیجه میتوانند به عنوان ابزار تشخیصی، پیش اگهی، و درمانی برای سکته مغزی به کار گرفته شوند. در این مطالعه مروری به نقش سلولهای بنیادی، اگزوزومها و به کار گیری انها در سکته مغزی پرداخته شده است. همچنین، در این مطالعه اهمیت بالای استفاده از microRNAs به عنوان یک انتخاب درمانی سکته مغزی را شرح داده شده است.