گزارش |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مهدیه حسینی نسب، برداشت شن و ماسه از بستر رودخانه ها، جنگل ها، کوه‌ها و منابع طبیعی یکی از عوامل تغییر دهنده زنجیره به هم پیوسته اکوسیستم ها است و براساس گفته بسیاری از کارشناسان این امر بر حیات گیاهان، پرندگان و در نهایت بر زندگی مردم این مناطق ، اثرات سویی خواهد گذاشت.
چند سالیست بهره برداری بی رویه و مداوم شن و ماسه از کوه ها، رودخانه‌ها و منابع طبیعی از معضلات مهم برخی استان‌ها و مناطق به حساب می آید. برداشت بدون برنامه ریزی از معادن اثرات بسیار نامطلوبی را بر پیکره محیط زیست و چشم انداز نواحی مجاور آن برجای خواهد گذاشت.
این اتفاق در طول زمان باعث انحراف بیش از حد مسیر آب بعد از بارش‌ها نیز خواهد شد و در نتیجه عاملی برای وقوع سیلاب خواهد بود. این مسائل و تجربه سیل در شهرهای مختلف خوشبختانه موجب شده تا در مناطقی که چنین اتفاقاتی در حال رخ دادن است، مردم به این موضوعات حساس و نگران شوند.
یکی از مناطقی که دست خوش ناملایمت‌های انسان شده منطقه کندزر در بخش کومله شهرستان لنگرود است؛ که گفته می‌شود این کوه یا تپه در گذشته بخشی از شهر بوده و یکی از سکونت‌گاه‌های تاریخی استان گیلان به شمار می‌آید و حالا در معرض تخریب و نابودی است.
این تپه یا کوه از این جهت مورد توجه افراد بومی و غیر بومی برای بهره برداری قرار گرفته، که منبعی غنی از شن، ماسه، سنگ و خاک است، و همین موضوع موجب شده کوهی که در گذشته اهالی منطقه از آن به عنوان تپه سرسبز یاد می‌کردند، این روز‌ها با برداشتهای بی رویه زیبایی خودش را از دست دهد.
اما نکته‌ای که اهالی منطقه را آزار می‌دهد این است که بهره برداری از این منطقه با مجوز رسمی صورت می‌گیرد. البته اینکه این برداشت با چه مجوزی امکان پذیر شده جای تاًمل دارد! ولی تصاویر ماهواره‌ای وسعت تخریب و وضعیت بغرنج این تپه را نشان می‌دهد. موضوعی که باعث از بین رفتن زندگی بعضی از گونه‌های گیاهی و جانوری نیز خواهد شد.
برداشت بی رویه از این معدن و از بین رفتن محیط زیست و گونه‌های گیاهی و در کل نمای سبز این کوه، این روز‌ها با مخالفت مردم لنگرود مواجه شده و اهالی خواستار متوقف شدن این پروژه هستند، هرچند علیرغم اعتراضات صورت گرفته فعالیت برای برداشت شن و ماسه و خاک از این کوه همچنان ادامه دارد.
از تخریب منطقه کومله جلوگیری می کنیم!
پرویز محمدنژاد، نماینده مردم لنگرود در مجلس در واکنش به تخریب محیط زیست و منابع طبیعی توسط معادنی که مجوز قانونی دارند، اما این برداشتهای مجاز منجر به کوه خواری و از بین رفتن منابع ملی شده است، می‌گوید: متأسفانه برخی از این معادن از یک مجوز کشوری طولانی مدت برخوردار هستند. در حال پیگیری این موضوع هستم.
نماینده مردم لنگرود در مجلس در حال پیگیری و کنترل این معضل هستیم، افزود: شاید یک جایگزینی برای این مسئله داشته باشیم و این جایگزینی به این معنا است که ما یک معدن دیگر که تقریبا به محیط زیست و منابع ملی کمتر آسیب بزند، را پیدا کنیم تا از تخریب منطقه کومله که جزء زیباترین و بی نظیرترین چشم انداز‌های لنگرود است جلوگیری کنیم.
البته مشکل به برداشتهای این معدن ختم نمیشود، موضوع دیگری که توجه مردم منطقه را به خود جلب کرده ساخت و ساز هتلی در دل این کوه است. جایی که قبلا تفرج گاه ساکنین منطقه بوده، حالا قرار است تبدیل به هتلی شود.
محمدی، رئیس اداره منابع طبیعی لنگرود در این زمینه می‌گوید: مواردی که از کوه‌خواری یا زمین‌خواری در روز‌های اخیر در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است، جزو محدوده منابع طبیعی نیست و احتمالا جزو طرح‌های هادی یا جهاد کشاورزی است.
محمدی می‌افزاید: ساختمانی که به قصد ساخت هتل ایجاد شده در عرصه‌ای است که ارتباطی به منابع طبیعی ندارد، اما به‌طور کلی در چنین مواردی غیرممکن است که طرح مجوز نداشته باشد و حتما نهاد‌های بازرسی و بنیاد مسکن و جهاد کشاورزی مطلع بوده‌اند، اما اگر غیرمجاز باشد، حتما براساس قانون برخورد می‌شود.
یکی از اهالی منطقه در این رابطه می‌گوید: کومله و روستا‌های همجوار آن تا چند سال پیش بکر بود؛ چون مردم به دریا تمایل بیشتری داشتند و ویلاسازی چندان باب نشده بود، اما اکنون انگار که دیگر حریم دریا جا ندارد. هجوم برای ساخت‌وساز در جنگل‌ها و کوه‌ها شروع شده است.
وی با اشاره به ساخت‌وساز‌ها در این منطقه می‌افزاید: در روستا برای رسیدن به یک ویلای چند هزار متری با چشم‌انداز مناسب، جاده اختصاصی از دل جنگل باز می‌کنند. بالای کوه، جایی که قبلا اهالی به‌سختی می‌توانستند بروند، ویلا ساخته‌اند به وسعت ۲ هزار متر مربع. این‌ها اتفاقات پنهانی نیست. اصلا این‌ها چطور می‌توانند مصالح را تا بالای کوه ببرند و آنجا ساخت‌وساز کنند؛ بدون اینکه کسی متوجه شود؟
اهالی روستا معتقدند که میدانند چه کسانی دارند در این منطقه ساخت‌وساز می‌کنند و آنها را به افراد پرنفوذ محلی و منطقه‌ای وابسته می شناسند. آنها میگویند سال‌ها پیش که سختگیری‌ها به شکل امروز وجود نداشت، مردم پولدار به لنگرود می‌آمدند و مثل قاچاقچی‌ها مصالح به کوه می‌بردند و ساخت‌وساز می‌کردند، اما حالا باوجود وعده‌هایی که مسئولان می‌دهند و قوانینی که وضع شده است، این کار‌ها علنی شده و هیچ ترسی هم ندارند.
متاسفانه اینگونه اقدامات سودجویانه نه تنها آسیب به منابع طبیعی محسوب نمیشود، بلکه تبعات بسیاری برای روستا‌های پایین‌دست هم در بردارد. پاک‌تراشی کوه سبب رانش زمین، ورود رسوب به رودخانه و سیل می‌شود و به‌جز این‌ها دردسر پسماند ویلا‌ها را هم به دنبال خواهد داشت. همه این‌ها می‌تواند یک روستا را به‌راحتی از بین ببرد و مردمش را آواره حاشیه شهر‌ها کند.
ارسال نظرات