در نشست بررسی سند جامع همکاری «ایران و چین»؛
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نشست تخصصی تحلیلی _ تبیینی بررسی سند همکاری ایران و چین با حضور سفرای اسبق جمهوری اسلامی ایران در چین با هسته بین الملل بسیج دانشجویی استان فارس برگزار شد.
سید محمد حسین ملائک، سفیر اسبق ایران در چین در پاسخ به این سوال که این سند یا توافق یا تفاهم نامه دقیقا در حقوق بین الملل چه جایگاهی دارد بیان کرد: سند همکاری ایران و چین یک برنامه راهبردی است، به نوعی یک تفاهم نامه است به این معنا که، ارتباط در پایین‌ترین رده‌ی یک سلسله مراتب همکاری بین دو کشور است که هیچ الزام قانونی در آن وجود ندارد و به برنامه‌های عملی نیازمند است و لازم که در سیستم سیاسی ما، تمام قرارداد‌های خارجی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد، ولی در کشور چین همچین الزامی وجود ندارد این سند از پراکندگی برنامه‌های ایران و چین جلوگیری می‌کند و چارچوب بندی منظم و معنا داری به روابط دو کشور میدهد.
احیای کمربند اقتصادی راه ابریشم برای تبادلات اقتصادی حائز اهمیت است
ملائک در پاسخ به این مسئله که این سند با آرمان‌های انقلاب که اصل نه شرقی نه غربی را زیر سوال می‌برد، افزود: شعار نه شرقی و نه غربی در زمانی گفته شد که جهان دو قطبی بود منظور از قطب شرق شوروی بود و قطب غرب آمریکا بود که در حال حضور شوروی به کل وجود ندارد و غرب هم به صورت یکپارچه و منسجم و معنای قطبی خود را از دست داده است و ما باید با قدرت‌هایی که با آمریکا زاویه دارند مانند روسیه و چین ارتباط برقرار کنیم، چون ایران در قطب مخالف آمریکا است و این مباحث یک مغلطه کاملا سیاسی است.
سفیر اسبق ایران در چین در رابطه با استراتژی یک کمربند یک جاده مطرح کرد: طرح استراتژی بلند مدت چین با عنوان یک کمربند یک جاده از نظر سیاسی برای دور زدن محاصر دریایی چین از آمریکا است و از بعد زمینی، احیای کمربند اقتصادی راه ابریشم هست که با توجه به موقعیت ژئوپلیتیکی و استراتژیک ایران در کوتاه کردن این مسیر برای تبادلات اقتصادی از شرق به غرب حائز اهمیت است. در ایران برنامه راهبردی برای این که سیستم‌های ارتباط جاده‌ای و ریلی (جاده ابریشم) به درستی تنظیم شده باشد وجود ندارد و سیستم اتصالات راهی ایران به خارج به صورتی که باید نیست و بسیار عقب افتاده است و با وجود تعاملات بیشتر با چین می‌توانیم کریدور‌های بین المللی ریلی و جاده‌ای خود برای خطوط ترانزیتی کشور تقویت و توسعه دهیم.
وی با اشاره به اینکه ایران و چین در بسیاری از مسائل بین‌المللی موضع یکسان و همسویی دارند، افزود: ایران و چین در مسائل حقوق بشر و مسائل سیاست بین الملل مثل مسئله آفریقا، مسئله فلسطین، مسئله خلیج فارس و تروریسم و تحریم‌ها به عنوان عواملی که باعث رشد فساد و فقر می‌شوند همدیگر را تایید و حمایت می‌کنند. چین در دور زدن از تحریم‌ها به ایران کمک شایانی کرده است.
ملائک در رابطه با وضعیت مناسبات اقتصادی دو کشور بیان کرد: چین نزدیک به ده تا پانزده سال تولیدات وسیع و تکنولوژی خوبی را به جهان توزیع می‌کند و میزان روابط بین ایران و چین از ۵۰۰ هزار دلار به ۵۰ میلیون دلار تبدیل شده و طیف وسیعی از امکانات و فرصت‌ها را با چین مواجه هستیم.
سفیر اسبق ایران در چین در بخشی از صحبت هایش درباره بی کیفیت بودن کالا‌های چینی اشاره کرد: بخشی از تجار ایرانی که منافع مادی خود را بر منافع ملی ترجیح می‌دهند، با وارد کردن کالا‌های بی کیفیت از چین باعث بدنامی کالا‌های چینی در ایران شده اند، درصورتی که در واقعیت به این صورت نیست.
وی گفت: ارزش این تفاهم نامه به محتوای اقتصادی آن نیست، بلکه ارزش آن به منسجم کردن اراده سیاسی و برنامه‌های آینده جمهوری اسلامی با چین است وگرنه کشور‌های عربستان، امارات، ترکیه هر کدام، ارتباطات گسترده تری با چین دارند، ولی با این اراده سیاسی ایران بود که توانست به این سند همکاری و راهبردی دست پیدا کند.
ملائک در پاسخ به این سوال که آیا سند‌های همکاری با کشور‌های دیگر از جمله روسیه قرار است منعقد بشود اظهار داشت: تفاهم نامه ایران و چین از لحاظ ژئوپلیتیکی، ژئواکنومی و اقتصادی به این دلیل که چین کشوری تولیدکننده است مورد اهمیت بود لکن با توجه به این موضوعات، اگر با کشور دیگری سند همکاری منعقد شود از این اهمیت به خصوص برخوردار نخواهد بود برای مثال کشور روسیه اقتصادی تولیدکننده ندارد و بسیاری از مواد اولیه خود را وارد می‌کند، ولی از لحاظ ژئوپلیتکی و سیاسی ارتباط دو کشور بسیار حائز اهمیت است.
در ادامه این نشست جواد منصوری سفیر اسبق ایران در چین به بیان دیدگاه خود در رابطه با سند راهبردی ایران و چین پرداخت.
منصوری دو کشور چین و ایران را در شرق و غرب آسیا تاثیرگذار قلمداد کرد و افزود: در زمینه‌های بین المللی همدیگر را حمایت می‌کنند و کمترین مشکلات بین المللی در روابط شان وجود داشته است به همین دلیل در سفر چهار سال پیش آقای شی جین پینگ به تهران قرار بر این بود که توافق‌ها در همه ابعاد باشد و سپس کمیته‌ای دائمی مسائل مطرح شده را پیگیری کنند و یکی از بخش‌های همکاری، این است که در ابعاد علمی، فرهنگی و پژوهشی توسعه جدی پیدا کنند و دستگاه‌های ذی ربط باید اجراییات آن را پیگیری کنند.
آمریکایی‌ها از سند همکاری بین ایران و چین خیلی عصبانی هستند
سفیر اسبق ایران در چین در ادامه بیان کرد: آمریکایی‌ها از سند همکاری بین ایران و چین خیلی عصبانی هستند به دلیل اینکه دو کشور ایران و چین به عنوان همکار در قاره آسیا فعال می‌شوند و امضای این سند همزمان با اقدام خصمانه آمریکا بر علیه چین است به همین دلیل رئیس جمهور آمریکا می‌گوید یک سال نگران این سند راهبردی هستم.
سفیر اسبق ایران در چین گفت: دولت چین علاوه بر ایران تصمیم گرفته است روابطش را با خاورمیانه گسترش بدهد که این موضوع باعث هم افزایی بین دولت‌ها در منطقه با چین میشود مثلا اگر چین روابط خوبی با عراق داشته باشد باعث روابط خوبی بین عراق و ایران هم خواهد شد.
وی افزود: اسرائیل درباره این سند خیلی سر و صدا کرده است، چون به ضرر او است، و دولت ایران و چین هم اعلام کرده اند که بر علیه کسی در این سند اقدام نمی‌کنند و می‌خواهند روابط بین خودشان را گسترش دهند.
منصوری از نتایج این سند راهبردی ابراز امیدواری کرد و افزود: این سند راهبردی آخرین میخ به تابوت نفوذ آمریکا در خاورمیانه است و امیدوارم در ایران به طور جدی پیگیری شود و بسیاری از نقطه ضعف‌ها را در ارتباط با همکاری‌های مختلف از بین ببریم و با فعال کردن روابط جدی با همسایگان، که بخش عمده‌ای از آن به چین وصل میشود نتایج مطلوبی را در منطقه برجای بگذارد.
وی توجه به منافع ملی دو کشور را لازمه موفقیت این سند دانست و افزود: نباید از این سند فقط این نگاه وجود داشته باشد که ما کالا‌هایی را از چین وارد کنیم بلکه باید عمده فعالیت‌هایی که در چین به عنوان قدرت اول دنیا وجود دارد را بیاوریم ایده‌های خلاقانه آن‌ها را وارد کنیم و در ایران پیاده کنیم مثل طب چینی، مدیریت‌های که در چین وجود دارد و... و این مورد هم باید درنظر گرفته شود که برای روابط سازنده و سودمند باید منافع متقابل ایران و چین حفظ شود و دستاورد‌های علمی و فکری تبادل پیدا کند.
سفیر اسبق ایران در چین در پایان صحبت‌های خود بیان داشت: امکان ندارد استقلال پایدار بلند مدت برای یک ملت تحقق پیدا کند بدون اینکه خودش تولیدکننده باشد، منظور از تولید در اینجا صرفا تولید کالا نیست بلکه تولید کالا، علم، نظریه و فن است و اینگونه به توسعه و پیشرفت همه جانبه دست پیدا کنیم.
ارسال نظرات