به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ایرج حریرچی روز دوشنبه در نشست پویش اطلاع رسانی مقابله با کرونا در ارتباط آنلاین با سازمانهای اقتصادی فعال در حوزه اطلاع رسانی کرونا افزود: اکنون نگران موج چهارم کرونا هستیم. پیش بینی این است که وضعیت بدتر میشود، فوتی بالای ۲۰۰ نفر ناشی از کرونا را اکنون داریم. در حالت عادی حدود هزار نفر روزانه در کشور فوتی داریم، در واقع ۲۵۰ فوتی کرونا یعنی ۲۵ درصد کل فوتیهای کشور و این رقم کمی نیست.
وی افزود: اینکه وزیر بهداشت میگوید تعداد کشتهها بیشتر میشود حتی ممکن است از پاییز که بالای ۴۰۰ فوتی رسیدیم هم بدتر شود همه این افراد خواهر برادر، پدر، مادر و همسر یک نفر هستند، وقتی جان کسی از بین میرود همه ما مورد سوال قرار میگیریم، نیاز هست مردم را متقاعد کنیم که همکاری کنند. در لایههایی از مردم موفق بودیم، اما در لایههایی از مردم یا به علت نیازهای اقتصادی یا مشکل انتقال مفهوم و مشکل ایجاد باور نتوانستیم مردم را قانع کنیم.
معاون کل وزارت بهداشت گفت: در شرایطی که اسفند و ۶ ماه دوم سال ۹۹، تعطیلی فعالیت حضوری دانش آموزان، معلمان، دانشجویان، استادان، منع تردد شبانه، شهرهای قرمز، محدودیتهای سفر و تعطیلیهای برخی ادارات را داشتیم، اما کاهش تردد مردم حدود چهار درصد نسبت به قبل از کرونا بود در واقع اتفاق خاصی نیفتاده است مردم به کوه و جنگ و خانههای هم رفته اند. در واقع اگر ۳۵ درصد مردم خوب عمل میکنند یک تعدادی بدتر از قبل رفتار میکنند.
وی افزود: درخواست تقاضامندانه ما این است به طریقی روشنتر و با بیانی هنریتر و مردم پسندتر مفاهیم پیشگیری از کرونا را به مردم انتقال دهیم. عملیات اطلاع رسانی در قالب پویش یکپارچه اطلاع رسانی سراسری برای غلبه بر کرونا اجرا میشود. با اقداماتی که در این شرایط سخت انجام میشود در دوران پساکرونا برای سازمانهایی که در این زمینه همکاری میکنند، این اقدامات حتی از تبلیغات مستقیم مفیدتر است و پس از کرونا نیز برای این سازمانها منافع دارد.
حریرچی گفت: سلامت مردم اعم از سلامت جسمی، روانی و اجتماعی بیش از همه موثر از عوامل اجتماعی و اقتصادی مثل درآمد، توزیع مناسب درآمد، میزان اشتغال و بهره مندی مردم از مسکن و تفریح مناسب، اعتیاد، طلاق و بیکاری است. همه اینها در سلامت مردم تاثیر دارد و بی راه است که فکر کنیم همه مسائل بهداشت و درمان کشور را با خدمات سلامت و اقدامات وزارت بهداشت و دولت میتوان رفع کرد.
وی ادامه داد: هر حوزه باید کار خود را انجام دهد، افزایش سرانه ملی هر کشور یا افزایش سواد زنان هر کشور رابطه مستقیم و افزایش طول عمر و کیفیت زندگی و عدم بیماری افراد یک جامعه ارتباط دارد، در دوره کرونا، این مسائل تشدید شده، هنگام بروز کرونا هیچ یک از جوامع آمادگی مقابله با کرونا را نداشتند. در این میان انسجام مدیریتی، دسترسی به منابع، سرمایه اجتماعی و میزان اعتماد اجتماعی بین دولت و مردم تعیین کننده اصلی در موفقیت مقابله با کرونا است.
معاون کل وزارت بهداشت گفت: اکنون نحوه مدیریت کرونا و میزان مرگ و میر و کاهش تاثیرات آن در زندگی روزمره به عنوان عامل سنجش کارایی و توسعه اجتماعی کشورهاست که با این معیارها سنجیده میشود. در این بین سازمانهایی که توانسته اند با وجود مشکلات مردم، در این زمینه فعال باشند از جایگاه ویژهای برخوردار هستند.
وی گفت: به تعبیر دیگر، تبعات کرونا شاید از پیامدهای جنگ جهانی اول و دوم، بحرانهای اقتصادی بشتر باشد، زیرا تعداد کشتههای یک ماه پیش آمریکا از مجموع کشتههای دو جنگ جهانی اول و دوم، جنگ ویتنام و حادثه ۱۱ سپتامبر بیشتر بوده است. کشوری که اگر در یک گوشه دنیا وقتی یک سربازش کشته شود لشکرکشی چند ۱۰ میلیارد دلاری انجام میدهد تا آن فوت جبران شود، این چنین گرفتار شده است.
حریرچی ادامه داد: در ایران زمانی گرفتار کرونا شدیم که دو سال پیاپی رشد اقتصادی منفی حدود منفی پنج درصد را تجربه کرده بودیم بعد از آن بود که وارد بحران کرونا شدیم؛ در شرایطی که رشد اقتصادی منفی تورم بالای ۴۰ درصد را تجربه کردیم. مشکلات کاهش اشتغال را داشتیم، نرخ برابری ارز با ریال تغییر کرده بود و در اوج تحریم که میخواستند ملت ایران را به زانو درآورند و همه را تحت فشار قرار دادند، با بحران کرونا مواجه شدیم. میگویند با دست و پای در این اقیانوس شنا کنید، شاید بشود این کار را کرد، اما اگر پارچهای هم جلوی دهان آدم ببندند دیگه کار خیلی سخت میشود.
وی گفت: وقتی ماسک و ونتیلاتوری که میخواهیم وارد کنیم را هم توقیف میکردند، کار سخت میشود، با توجه به کرونا و اثرات آن نقش سازمانها در حمایت از مردم بسیار ضروری است. مقابله با این مشکلات بدون کمک خیریه ها، مردم و سازمانهای بزرگ از عهده وزارت بهداشت و دولت بر نمیآید، این اقدام هم به عنوان نقش اجتماعی سازمانها و هم به عنوان تبلیغات برند آنها میتواند مطرح شود.
معاون کل وزارت بهداشت افزود: در اکثر ایالات آمریکا ۷۰ درصد بیمارستانها توسط سازمانهای خیریه و غیر انتقاعی ایجاد و مدیریت میشود. دولت کمتر از ۳۰ درصد بیمارستانها را اداره میکند. در ایران نیز در این راهی که طی کردیم از حمایت سازمانهای مردم برخوردار بوده ایم در ادامه هم انتظار این حمایت را داریم.