به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، رویکرد توسعه مبتنی بر حمل‌ونقل همگانی (TOD)، یکی از جدیدترین رویکرد‌هایی است که در طرح‌های توسعه‌ای شهر‌ها مورد ملاحظه جدی قرار می‌گیرد که در آن سعی می‌شود تا نحوه ارتباط حمل‌ونقل و کاربری زمین به نحوی تنظیم شود که از اثرات نامطلوب زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی حمل و نقل بر شهر کاسته شود.
یکی از طرقی که می‌توان میزان نزدیک شدن توسعه یک شهر به این الگو را سنجید، ارزیابی طرح‌های توسعه و عمران شهری با استفاده از شاخص‌هایی است که از اهداف و اصول تشکیل دهنده این رویکرد استخراج شده‌اند.
پیرو تصویب سند توسعه مبتنی بر حمل‌ونقل همگانی در سال ۱۳۹۶ و راهنمای ملی توسعه مبتنی بر حمل‌ونقل همگانی در سال ۱۳۹۸ در شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، به معاونت حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی مأموریت داده شد که فرآیند ارزیابی طرح‌های توسعه و عمران شهری را با توجه به اصول TOD تدوین کند.
بر این اساس معاونت حمل‌ونقل در سال ۱۳۹۹ دستورالعمل اجرایی و سامانه نرم افزاری مربوطه را طراحی کرد و این سامانه قادر است گزارش تحلیل دقیق و شفافی را از وضعیت شاخص‌های تعریف شده ۴۲ گانه در زمینه TOD در طرح‌های توسعه شهری ارائه کند.
دستگاه‌های مرتبط با موضوع توسعه شهری، مشاورین حوزه شهرسازی و حمل و نقلی طرح‌های جامع، می‌توانند میزان انطباق طرح پیشنهادی را با اصول TOD کنترل و بنا بر نیاز اصلاحات موردنظر را بر روی طرح‌های توسعه شهری اعمال کند.
«آیین‌نامه طراحی راه‌های شهری» نیز که به عنوان یک مرجع واحد و مبنای مشخص به منظور طراحی و ارزیابی طرح‌های مرتبط با شبکه معابر شهری نظیر طرح‌های توسعه و عمران (جامع) شهری، طرح‌های هادی، تفصیلی و ... است، در سال ۱۳۷۳ در شورای عالی شهرسازی و معماری ایران مورد تصویب قرار گرفت.
تناسب محتوایی این آیین‌نامه با اقتضائات زمان خود از یک طرف و نیاز‌های عصر حاضر جوامع شهری از طرف دیگر سبب شده تا با توجه به گونه‌های مختلف حمل‌ونقل پایدار و لزوم تغییر نگرش در طراحی شبکه معابر شهری، به‌روزرسانی این آیین‌نامه به عنوان مبنایی برای طراحی‌های آینده معابر شهر‌های ایران در دستور کار قرار بگیرد.
بعد از گذشت حدود ۲۵ سال فرآیند بازنگری «آیین نامه طراحی معابر شهری» از سال ۱۳۹۷ آغاز شد و پس از انجام مطالعات گسترده با استفاده از منابع داخلی و بین المللی و نیز طی مراحل متعدد بررسی در کمیته‌های فنی شورای عالی هماهنگی ترافیک شهر‌های کشور و شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، در سال ۱۳۹۹ مصوب شد. در نسخه جدید این آیین‌نامه توجه به اصول حمل‌ونقل پایدار و انسان محوری مورد تأکید قرار گرفته است.
در این مراسم وزیر راه و شهرسازی با اشاره به اهمیت هماهنگی بین طرح‌های شهرسازی و طرح‌های حمل و نقلی و ترافیکی و نیز با تبیین ارتباط کم رنگ حاضر در روند حاکم بر تهیه طرح‌های جامع حمل‌ونقل و شهرسازی، سامانه ساطح را ابزاری جهت همگرایی و هماهنگی هرچه بهتر طرح‌های این دو حوزه دانست.
محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی در ادامه ضمن بیان ضرورت تغییر نگرش از طراحی معابر بر اساس ظرفیت جابه‌جایی خودرو به طراحی بر مبنای ظرفیت جابه جایی انسان و نگاه انسان محورانه به مقوله توسعه شهری و حمل و نقل، خواستار تمهید تدارکات لازم توسط همه دستگاه‌های مسئول در خصوص تحقق پذیری سیاست ها، خط مشی‌ها و معیار‌ها و الزاامات آیین نامه و توسعه بر مبنای حمل و نقل همگانی شد.
در پایان از "سامانه ساطح" در قالب پرتال نرم افزاری و نسخ ۱۲ جلدی "آیین نامه طراحی معابر شهری" رونمایی شد.