«بی رویا»، قدم در ژانر جدیدی گذاشته؛ ژانری که فیلمسازان ایرانی، کمتر به سراغ آن میروند؛ این خاص بودن، اثرش را روی فیلم گذاشته است و فیلم به گونهی واضحی، پرداختی خام از ایدهی جالبش به شمار میرود.
لیلا اوتادی کتاب شعر منتشر میکند، صابر ابر پستهای اینستاگرامش را تبدیل به کتاب میکند، سام درخشانی مجری میشود و... از این دست نمونهها کم نیستند. اما چرا این افراد به خود اجازه میدهند به حوزههایی که تخصص کافی در آن ندارند، وارد شوند؟
صابر ابر در واکنش به نسلکشی مسلمانان در میانمار پستی را منتشر کرد و نوشت: «با دنیا واقعی باشیم، بچهها را در آب خفه میکنند، سرها را میکنند ... و ما از موی ترامپ خبر میرویم.»
کارگردان شیار ۱۴۳ گفت: نمایشنامه این کار بسیار قوی بود و مضمون عمیقی داشت، متاسفانه این نوع نگاه عمیق و فلسفی در فیلم های سینمایی که در سال های اخیر ساخته شده کمتر دیده می شود و کمتر کسی هم به سراغ آن می رود.