تاریخ دو قرن اخیر سرزمینمان مملو است از عهدنامه ها، قراردادها و توافقنامههای ننگینی که هر یک بخشی از منافع و حاکمیت ملی کشورمان را به تاراج داده است. جالب آنکه در قریب به اتفاق این موارد، امضاء کنندگان توافقهای ننگین، آن را «بزرگترین دستاورد تاریخ»، «فتحالفتوح» و «افتخارآمیز» نامیده اند. اما گذشت زمان نشان داده که آنچه در زمان امضاء فتحالفتوح نامیده میشده درحقیقت به حراج گذاشتن منافع ملت بوده است.
عملیات آژاکس نام پروژهای بود که با همکاری دولتهای آمریکا و انگلیس برای براندازی دولت محمد مصدق و به تبع آن به شکست کشاندن جنبش ملی کردن صنعت نفت، در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به اجرا درآمد. اما نباید نقش عامل داخلی در وقوع این حادثه را نادیده انگاشت.
سفیر سابق ایران در ایتالیا و مکزیک گفت: روحانی با بیان اینکه چرخ سانتریفیوژها بچرخد؛ اما چرخ اقتصاد کشور هم بچرخد؛ به جهان باج داد، وی نباید این سخن را میگفت.
بیست و نهم اسفند سال ۱۳۲۹ خورشیدی صنعت نفت ایران با تصویب مجلس سنا، ملی اعلام شد و اکتشاف، استخراج و بهره برداری از این صنعت خدادادی در اختیار ملت ایران قرار گرفت؛ ملی شدن نفت نماد استقلال طلبی و خودکفایی مردمان این دیار کهن است که با ایستادگی و مقاومت آنها در برابر بیگانگان به ثمر نشست.
رئیس دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقاتضمن تبریک روز ملی شدن صنعت نفت ایران، گفت: ملی شدن صنعت نفت ، نقطه عطفی در تاریخ این مرز و بوم است زیرا سرنوشت این صنعت گرانبها و ارزشمند را در اختیار خودمان قرار داد.
رئیس شورای شهر تهران تمام آنچه که از شهید چمران بازمانده را ۳۵۰۰۰ تومان، دو تکه جیب لباس و یک کلاشینکف خونین عنوان کرد و گفت: وی در وصیت نامه اش نوشته: می خواهم هنگامی که چشم فرو می بندم هیچ چیز نداشته باشم.