یکی از سریالهای مناسبتی ماه رمضان امسال که در بهترین زمان پخش (بعد از اذان مغرب) روی آنتن میرود؛ مجموعه داستانی «رهایم نکن» به نویسندگی و کارگردانی محمدمهدی عسگرپور است.
در قسمت دوم سریال «معمای شاه» ضمن به تصویر کشیدن بخشهایی از داستان در میان شخصیتهای دربار، زندگی عادی مردم نیز به صورت پُر رنگ مورد توجه قرار میگیرد.
با بررسی ادبیات داستانی، ضربالمثلهای رایج و داستانکهای هر ملت، میتوان پیبرد که آن ملت تا چه میزان میل به تحول و اصلاح روشهای غلط زندگی در مسیر ارتقاء و پیشرفت را داشته و یا تمایل به حفظ وضع موجود و عدم ابتکار و نوآوری دارد ...
آیا سریال در حاشیه حرف دل مردم نسبت به برخی ناملایمات در برخی پزشک نماهاست که اینگونه پزشکان را به تحرک واداشته و تهدید به تجمع می کنند و مصداق فلان ضرب المثل است که اگر چوب را برداری گربه .........در غیر اینصورت در تلویزیون درباره خیلی از صنوف سریالهای و برنامه های اینگونه ساخته ، چرا سایرین اینگونه جنجال به پا نمی کنند؟
مجموعه ای خانوادگی، که می توانست اکثر مردم با نگاه های مختلف و با شرایط اجتماعی و اقتصادی مختلف را به خود جذب کند. آن سال ها، یعنی حوالی سال ۷۵ را می توان دوره ی طلایی مجموعه های ماندگار نامید! دوره ای که در آن شبکه ی دو سیما، پیش از خانه ی سبز، به ترتیب مجموعه ی «پدر سالار» و «همسران» را به خود دیده بود.
آرش معیریان شاید یکی از کارگردانان موفق سینمایی گیشهپسند است که همواره آثارش مورد توجه مخاطب عام سینما قرار گرفته، با این حال خیلی از منتقدین، سینمای وی را فیلمفارسی و موضوعات فیلمهای این کارگردان را تاریخ گذشته میدانند.
اولین بُعد قابل بررسی در این سریال، هویت و حضوری است که به جریان سلطنت طلب و بازماندههای ساواک در فضای اجتماعی امروز انقلاب اسلامی داده شده است؛ رفتار بازیگران و بازخوردی که از فیلمنامه میتوان گرفت این است که هنوز اقشار باقیمانده از سلطنت طلبان، قدرتمندانه در بخشهایی هرچند کوچک اما حکومت میکنند.
شاید با نگاهی گذرا به روند فیلم های کره ای نظیر «دونگی»، «یانگوم» و حتی «اوشین» در سال های دورتر، به خوبی بتوان دریافت که «مدینه» نسخه ایرانی فیلم های فمنیستی کره ای است.