شاعر «نامههای کوفی» گفت: «فردی» کاشف استعدادهای پنهان بود، برایش مهم نبود آن فرد شهری است یا روستایی و گمنام، به متن و اثر تولید شده اهمیت میداد، او در مسجد جوادالائمه بسیاری را کشف کرد که الان صاحب نام شدهاند.
همان کاری را که دست گرفته بود، محکم و متمرکز و با انگیزه نگه داشت. سرش با کسی شوخی نداشت و با کسی معامله نمیکرد و آن را مقدمه گرفتن جایی یا ارتقای موقعیتی یا به قول امروزیها «احساس تکلیفی» (!) قرار نداد.
مدیرمسوول کیهان گفت: فردی خود را موظف میدانست پیام انقلاب را به مخاطب برساند. در این راه سر از پا نمی شناخت. او در این راه اهتمام ویژهای به پرورش استعداد داشت.
مادرم خیلی دوست داشت توی روستا درس بخوانم. با دو نفر که سواد داشتند، صحبت کرد که به امیر خواندن و نوشتن یاد بدهید. نمیدانم کتاب از کجا گیر آوردیم. جالب اینکه اول یاد گرفتم آذری بخوانم.
بنیانگذار جشنواره شهید غنیپور گفت: زمانی که کشورمان از 4 طرف مورد حمله و هجمه قرار گرفته در چنین شرایطی آیا یک نویسنده نباید از مقاومت بگوید؟ آیا نویسنده نباید از شهید غنیپورها حرف بزند؟
دبیر هنری پنجمین جشنواره داستان انقلاب گفت: این جشنواره جای خود را در میان نویسندگان باز کرده و با توجه به سطح بالای آثار رسیده به این دوره، به طور قطع جشنواره داستان انقلاب در سالهای آینده تداوم خواهد داشت.