نیکی کدی بر آن است که اگرچه نظر عمومی ایرانیان این بوده است که کودتا را انگلیسیها مهندسی کردهاند، با این حال شواهد تاریخی نشان میدهد که در طراحی کودتا فقط برخی از نمایندگان محلی انگلیس به صورت غیر مستقیم دخالت داشتهاند.
مخالفان حجاب تلاش كردهاند تا با طرح این موضوع كه حجاب مخل آزادی زنان است بیحجابی را رواج دهند، در صورتی كه با مطالعه تاریخ میتوان دریافت كه سیاست كشف حجاب رضاخان میرپنج، نه تنها آزادی را برای زنان به ارمغان نیاورد بلكه زنان را از فعالیتهای اجتماعی و حضور در جامعه محروم و پایههای رژیم "دیكتاتوری" رضاخان را تقویت كرد.
کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ مقدمهای بود برای تغییر جنس نظام سیاسی حاکم بر ایران. به عبارتی بهتر با این کودتا، نظام سیاسی ایران از سلطانیسم به نئوسلطانیسم تغییر یافت.
استعمار برای رسیدن به اهدافش، افراد و حکمرانانی بله قربانگو و به اصطلاح کر و کور در برابر دخالت خارجی را پرورش می داد؛ افرادی که برای پر کردن خلاء و ضعف شخصیتی خود و از دست دادن تکیهگاههای درونی، به جلب حمایتهای بیرونی و پناه بردن به دامن بیگانگان دست میزدند...
شبکههای ماهوارهای تطهیرکنندهی عصر پهلوی، با انکار حقایق تاریخی، بر حافظهی تاریخی ضعیف بینندگان این شبکهها سوار شده و بهویژه با استفاده از تاکتیک «دروغ معقول» به شستوشوی کارنامهی ننگین ضددینی و ضدفرهنگی عصر رضاشاه میپردازند.
حجتالاسلام صدیقی با بیان اینکه اگر قرار شد دولت به جان مجلس و مجلس به جان مردم بیفتد این کفران نعمت است گفت: امنیتی که به برکت خون شهدا در جامعه وجود دارد ...