این روزها ادعای اخلاق چماق شده است روی سر اصول دیگر. مثلا تا میخواهی از فلان سیاست فلان مسؤول محترم انتقاد کنی، میگویند: «مبادا بگی بالای چشم فلانی ابروست، ایشان انسان بااخلاقی هستند» یا وقتی میخواهی به مسؤول دیگری اشتباهش را بفهمانی منعت میکنند که مبادا با فلانی طوری حرف بزنی که بیاخلاقی شود!
شاید آن روز که مسعود بارزانی رویای تجزیه عراق و استقلال اقلیم کردستان از عراق را در سر می پروراند، فکر آن را هم نمی کرد که مدتی بعد باید به فکر راهی برای جلوگیری از تجزیه اقلیم کردستان و رسیدن به راه حل با سایر احزاب سیاسی برای ماندن در قدرت باشد.
پس از چندی که از عمر فعالیت های دانشجویی ما میگذرد ، بر خود فرض دیدم ، آن چه به لحاظ نرم افزاری لازمه ی فعالیت میباشد را به استناد اندک تجربه ی موجود ، با همسنگران و فعالان دانشجویی به اشتراک بگذارم ، باشد که دوستان باسوادتر و با تجربه تر ما مفصل تر به این مقوله مهم بپردازند.
فردگرایی در زندگی مدرن در مقابل جمعگرایی توصیف میشود. جمعگرايي حالتی است كه در آن ساختارهاي جمعي مانند مذهب، خانواده، قوميت و آيينهاي جمعي بهطور كلي بر افراد جامعه سیطره دارند. به بیان دیگر فرد در كنشها و رفتارهايش همواره تابع ارزشهاي جمعي است. فرد و ارزشهای فردی جایگاهی در این دیدگاه ندارد.
دولت ناگزير از حاشيه سازي و سياست بازي در دانشگاه هاست، چراکه براي يک دولت کهنسال و ناکارآمد درحوزه سياست و اقتصاد و فرهنگ، بدترين چيز وجود افکار و اذهان با بصيرت و تيزبين و مطالبه گر دانشجويان است.
پیامبر خدا(ص) پس از هجرت تاریخساز خود، و ورود به شهر یثرب (که بعداً به مدینهالنبی معروف شد) بلافاصله دست به اقداماتی زد که گرچه در نگاه اکثر مردم آن روزگار که باعصر جاهلیت فاصلهای نداشتند اقداماتی معمولی و عادی به نظر میرسید، اما...
با توجه به گذشت ۸ سال از طرح این مسئله مهم و با توجه به اینکه در آستانه تدوین برنامه ششم کشور قرار داریم؛ چه نسبتی را می توان میان برنامه ششم کشور و الگوی پیشرفت اسلامی ترسیم نمود؟
بعید نیست پرونده ایران پس از ۲۵ سال تنشزدایی و تن دادن به تمام شروط سخت و هزینهساز آژانس، به واسطه یک سناریوسازی دیگر دچار بحرانی جدید و معطوف به سوابق قبلی شود که خود این رویه دغلبازانه ساده و پرتکرار، میتواند به وضع تحریمهای شدیدتر و سنگینتر منجر شود.
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار! بوی باران و بهاران را باید از خاک تفتیده و گیاه سوختهای شنید که قد میکشد آن هنگام که روح باران در جان او میدود؛ اگر نه شورهزار را چه نسبت با بهار؟
رهبر معظم انقلاب این ضرورت را با طرح پرسشهایی نشان میدهند که کمترکسی- اگر نگوییم هیچکس- خود را از یافتن پاسخ برای آن بینیاز میداند. چرا که سخن از این سلیقه و آن سلیقه یا انتخاب این رنگ و آن رنگ در میان نیست، پای چگونه زیستن و به سوی آب یا سراب رفتن در میان است... هیچ پرسیدهاید که چرا سیاستمداران شما چهره ترسناکی از اسلام نشان میدهند؟
اوضاع آنقدر کربلای پنجی است که دیشب به سرم زد دوباره «علمدار» را بگذارم و ببینم؛ «مهدی جان! پیش از آنکه تو آنهمه بزرگ شوی که اسلحه به دست بگیری و علم پدر شهیدت را برداری، «نجف و کربلا» آزاد شده است»
راهپیمایی دهها میلیونی اربعین در عراق یک اجتماع مذهبی سیاسی است که نمونهای از آن در جهان دیده نشده است. این راهپیمایی برای بزرگداشت یک شخصیت بزرگ از اهل بیت مطهر پیامبر عظیمالشان اسلام که حکایت او فراحکایت و روایت از سرگذشت او فراروایت به حساب میآید.
این روزها موضوع اسیدپاشیهای مشکوک اصفهان به خبر داغ محافل - بخصوص در فضای مجازی- تبدیل شده است. داستانی تاسف برانگیز و غمبار که طی روزهای اخیر مرزهای یک حادثه جنایی را درنوردیده و این ماجرای مشکوک ابعاد دیگری نیز یافته است.
گفتنی است کیهان ۳ روز قبل از انتخابات ۸۸ - بر اساس فرمول جینشارپ برای کودتاهای مخملی که سران فتنه ماموریت اجرای آن را برعهده داشتند- تیتر اول خود را به این پیشبینی اختصاص داده و با تأکید بر اینکه «این هشدار جدی است» آورده بود؛ «آخرین پرده سناریوی افراطیون، آشوب پس از شکست.»
با تظاهرات عظیم دیروز در صنعا که نمادی کامل از همگرایی زیدیها و شافعیهای یمن حول محور اهداف مشترک بود، یمن از بعد سیاسی وارد فاز جدیدی خواهد شد و ادامه شرایط قبلی عملاً امکانپذیر نیست.
«والسماء ذات البروج... سوگند به آسمان که دارنده برجهاست و سوگند بهروز موعود و سوگند به گواهیدهنده و آنچه به آن گواهی دهند، که «اصحاباخدود» به هلاکت رسیدند.] آنان که [آتشی از هیزمها افروخته و در حالی که بر کناره آتش نشسته بودند، بر آنچه بر سر مومنان میآوردند، نظاره میکردند، (اصحاباخدود) تنها به این علت از مومنان انتقام گرفتند که آنان به خدای عزیز و حمید ایمان آورده بودند...»
حسین شریعتمداری در ستون « یادداشت روز » روزنامه کیهان به بررسی و تحلیل گفت و گوی اخیر روحانی و اوباما و تغییر لحن اوباما پس از دیدار با نتانیاهو پرداخته است.