بعد از روی کار آمدن دولت آقای روحانی، انتظار آن میرفت که کم کم رسانههای همسو با تفکرات دولت (یا حداقل نزدیک!) رشدی قارچ وار یا به قول چند سال پیش، زنجیرهای داشته باشند. اتفاقی که خیلی هم طول نکشید و دهها سایت بینام و نشان سر از دنیای مجازی خبری فارسی درآوردند.
روزی که روحانی در اولین نشست خبری خود از عدم جابهجایی مدیران به صورت اتوبوسی خبر داد بسیاری از مدیران احمدینژاد به ماندن در مسئولیت خود امیدوار شدند ولی ظاهرا روحانی چندان به وعده خود عمل نکرد.
علاوه بر محمدخاتمی، رسانههای اصلاحطلب به همراه سایتها و شبکههای ماهوارهای ضد انقلاب در این روزهای اخیر تلاش کردند تا با هجمه به دانشجویان معترض، آنها را نیروهای خود سر معرفی کنند.
پیشنهادی که هادیان به عنوان امتیازدهی یکجانبه به غرب مطرح میکند، دقیقا همان طرحی است که در سالهای اخیر بارها از سوی رژیم صهیونیستی مطرح شد و پس از عدم پذیرش آن از سوی ملت ایران، به تحریمهای غرب علیه ایران منجر شد.
اختصاصی سازی، خصولتی سازی، عمومی سازی، این اصطلاحاتی است که در چند دولت گذشته جایگزین خصوصی سازی شده است حال باید دید در دولت روحانی آیا خصوصی سازی واقعی شکل می گیرد و یا...