ناترازی در انتصابات؛ وقتی سخنگوی ستاد، مدیر برق کشور می‌شود!

به گزارش خبرنگار سیاسی  خبرگزاری دانشجو ؛ در جریان انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری اسلامی ایران، یکی از کلیدی‌ترین و پرتکرارترین شعار‌های مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور تاکید بر استفاده از کارشناسان متخصص در مناصب اجرایی کشور بود.

 او در مناظرات، سخنرانی‌ها و بیانیه‌های انتخاباتی خود بار‌ها تصریح کرد که «تا زمانی که دنبال کارشناس نگشته‌ایم، پیشرفت نمی‌کنیم» و وعده داد در تمامی سطوح مدیریتی، شایسته‌سالاری و تخصص‌محوری را جایگزین روابط سیاسی و جناحی خواهد کرد.

اما انتصاب سیده حمیده زرآبادی به عنوان مدیرعامل شرکت تولید نیروی برق منطقه شرق کشور، نمونه‌ای بارز از فاصله گرفتن از این شعار محوری دولت وفاق ملی است. خانم زرآبادی که در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر، سخنگوی ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان بود و با مواضع سیاسی رادیکال در نقد جریان‌های رقیب شناخته می‌شد، اکنون در یکی از حساس‌ترین جایگاه‌های اجرایی حوزه انرژی کشور قرار گرفته است؛ جایگاهی که مستقیماً با امنیت انرژی و ناترازی برق، یکی از جدی‌ترین چالش‌های پیش‌روی کشور، در ارتباط است.

گرچه زرآبادی سابقه‌ی یک دوره نمایندگی در مجلس دهم را در کارنامه دارد، اما فاقد هرگونه سابقه تخصصی یا اجرایی در صنعت برق، انرژی یا مدیریت شرکت‌های تولید و توزیع نیرو است.

این در حالی است که شرکت تولید نیروی برق شرق کشور، به‌عنوان یکی از حلقه‌های اصلی تأمین برق مناطق حساس شرقی، نیازمند مدیریتی با دانش فنی عمیق، تجربه عملیاتی و سابقه اجرایی در سطح کلان حوزه انرژی است.

این انتصاب، انتقاداتی را نه‌فقط از منتقدان دولت، بلکه حتی از برخی حامیان او نیز برانگیخته است. از نگاه کارشناسان، چنین تصمیماتی، برخلاف ادعای رئیس‌جمهور مبنی بر استفاده از «عقل‌های کارشناسی داخلی و حتی خارجی» است و نشان می‌دهد که شعار کارشناس‌گزینی در برخی موارد به نفع روابط سیاسی یا جبران حمایت‌های انتخاباتی به حاشیه رانده شده است.

«برای درست کردن مملکت از عقل‌ها و کارشناس‌های داخلی و خارجی استفاده کنیم» این یکی از صحبت‌های رئیس جمهور در یکی از سخنرانی‌های ایشان است که در استفاده از کارشناس به سطح کارشناس داخلی هم اکتفا نکردند و اعلام کردند که برای حل مشکلات حاضرند از کارشناس خارجی هم استفاده کنند.

این در حالی است که طبعا اگر از کسی که به ساده‌ترین امور حکمرانی اشراف دارد و الفبای ابتدایی مدیریت را می‌داند، بپرسید که چه کسی مناسب‌ترین فرد برای اداره یک سازمان یا ارگان است، می‌گوید کسی که در موضوع آن سازمان تخصص لازم و تجربه کافی در اداره سازمان‌های مشابه را داشته باشد، مناسب‌ترین فرد می‌باشد. اما مهم‌تر از اذعان به آن این است که وقتی در مقام عمل حاضر شود از افراد متخصص و مجرب استفاده می‌کند یا خیر.

باید گقت که متاسفانه رئیس جمهور هم علی رغم شعار کارشناس‌گزینی و متخصص محوری، در برخی از جایگاه‌ها و مناصب مهم اجرایی و شریان‌های کلان و حیاتی کشور که نیاز بوده متخصص‌ترین فرد را برای آن برگزیند و مستحق‌ترین جایگاه برای انتصاب مدیران مجرب بوده است، یک فرد کاملا غیر مرتبط و بدون تجربه کافی در آن حوزه منتصب شده است.

هر چند که این اقدام خلاف شعار‌های دولت و شخص رئیس جمهور برای اداره کشور است و صداقت ایشان و دولت را در عملی کردن وعده‌های انتخاباتی خدشه‌دار می‌کند، اما در برخی موارد که کشور درگیر چالش و بحران اساسی در آن حوزه است یا مستقیما با معیشت و زندگی مردم در ارتباط است علاوه بر آسیب بیان شده، موجب ایجاد نارضایتی از سمت مردم نسبت به کلیت نظام و حاکمیت می‌شود نه فقط دولت.

اگر بخواهیم مواردی از این دست اقدامات را نام ببریم باید به چند انتصابی که هر چند مستقیما توسط رئیس جمهور انجام نشده، اما توسط افراد زیر نطر رئیس جمهور و دولتمردان دولت وفاق انجام شده است، اشاره کنیم که شامل همین موارد می‌شود و فرد منتصب شده تجربه و تخصص کافی را در آن جایگاه نداشته است.

معاون پارلمانی بدون یک روز سابقه پارلمانی!

از سری انتصاباتی که حتی انتقاداتی را از سمت حامیان دولت برانگیخت، انتصاب معاون پارلمانی سابق رئیس جمهور یعنی شهرام دبیری بود که بعد از اتمام تعطیلی‌های عید ۱۴۰۳ توسط رئیس جمهور به خاطر سفر غیرمتعارف و به اصطلاح لاکچری برکنار شد.

شهرام دبیری اسکویی که از سال ۱۳۶۸به عنوان استادیار به عضویت هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و دارای عنوان استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مدیر گروه پزشکی هسته‌ای این دانشگاه است و همچنین در انتخابات دور سوم شورای شهر تبریز، به عنوان نفر اول به شورای شهر راه یافت و در دور چهارم به عنوان نفر نخست در این شورا حضور داشت را شاید بتوان به عنوان یک پزشک حاذق و یک عضو باسابقه شورای شهر به شمار آورد، اما به عنوان کسی که مرتبط‌ترین سمت دولت به مجلس را داشت، سابقه یک روز نمایندگی مجلس را نداشت و همین باعث انتقاد حتی حامیان دولت شده بود.

شرکت برق شرق کشور در دستان خانم سخنگوی ستاد

سیده حمیده زرآبادی، سخنگوی ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان، در انتخابات اخیر بود که باسابقه نمایندگی مجلس دهم از حوزه انتخابیه قزوین در این سمت حضور داشت.

زرآبادی پس از پیروزی پزشکیان در انتخابات مسئولیتی نگرفت، اما بعد از چندماه سکان هدایت مدیرعاملی شرکت تولید نیروی برق منطقه شرق از طرف دولت به وی سپرده شد. این شرکت که ارتباط مستقیم با مسئله این روز‌های مردم یعنی ناترازی برق دارد و از اهمیت ویژه‌تری برخوردار است، شیاسته‌تر از سایر جایگاه‌ها برای یک مسئول مجرب است.

زرآبادی که در جایگاه بسیار خطیری در عرصه انرژی قرار گرفته است و در ایام انتخابات با مواضع رادیکال سیاسی و متهم کردن حاکمیت به جانبداری از یک نامزد خاص شناخته می‌شود، حالا باید به جای اتهام‌زنی پاسخ‌گوی ناترازی انرژی فعلی که مردم گریبان‌گیر آن هستند و رفته رفته باعث نابود شدن اعتماد مردم به نظام می‌شود باشد. ناترازی که شاید اصلی‌ترین دلیل آن به اذعان ریاست محترم جمهور به کارگیری افراد غیر مجرب و غیر کارشناسی مثل او در عرصه‌های مهم اداره کشور است.

این انتصاب، انتقاداتی را نه‌فقط از منتقدان دولت، بلکه حتی از برخی حامیان او نیز برانگیخته است. از نگاه کارشناسان، چنین تصمیماتی، برخلاف ادعای رئیس‌جمهور مبنی بر استفاده از «عقل‌های کارشناسی داخلی و حتی خارجی» است و نشان می‌دهد که شعار کارشناس‌گزینی در برخی موارد به نفع روابط سیاسی یا جبران حمایت‌های انتخاباتی به حاشیه رانده شده است.

از سوی دیگر، قرار گرفتن فردی که در ایام انتخابات با ادبیاتی سیاسی و تند علیه برخی نهاد‌های رسمی سخن گفته، در جایگاهی حساس از زیرمجموعه دولت، ریسک بی‌اعتمادی عمومی به بی‌طرفی و شایسته‌سالاری حاکمیت را افزایش می‌دهد؛ به‌ویژه در شرایطی که افکار عمومی نسبت به عملکرد دولت‌ها در حل بحران‌های اقتصادی و معیشتی، از جمله تامین برق و انرژی، با دقت و حساسیت بالا می‌نگرند.

در نهایت، آنچه نگرانی‌ها را دوچندان می‌کند، نه صرفاً انتصاب یک چهره سیاسی در یک منصب تخصصی، بلکه تبعات بلندمدت اینگونه انتصاب‌ها بر سرمایه اجتماعی نظام و کارآمدی مدیریتی دولت است.

ناگفته پیداست کشوری که با بحران‌های پیچیده انرژی و زیرساختی روبه‌روست، اصرار بر شایسته‌گزینی نه‌تنها یک شعار انتخاباتی، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای عبور از بحران‌هاست. اگر دولت بخواهد اعتماد عمومی را حفظ کرده و کارآمدی را اثبات کند، باید در عمل نیز پای‌بند به همان اصولی باشد که در زمان رقابت، مبنای تبلیغات خود قرار داد.