قیمت نفت در نخستین ساعات معاملات روز سهشنبه پس از انتشار گزارشی در خصوص رشد تولید کارخانهای در چین در ماه دسامبر، افزایش یافت. نفت به دلیل نگرانیها درباره تقاضا از سوی بزرگترین مصرفکنندگان جهان، دومین کاهش قیمت سالانه پیاپی را تجربه میکند.
تصمیمات اخیر اتحادیه اروپا مبنی بر تحریم نفت روسیه و پیشبینی تشدید تحریمها علیه صنعت نفت ایران، از جمله عواملی هستند که از کاهش بیشتر قیمتها جلوگیری کردهاند.
در حالی که یک رسانه روسی تأکید کرد؛ «بازار نفت، برای توافق در وین و ورود نفت ایران به بازار لحظهشماری میکند»، یک روزنامه آمریکایی نوشت: بایدن باید نفت ایران را جایگزین کمبود حاصل از تحریم روسیه کند.
«افزایش فروش نفت، خزانه ایران را پُر کرده و اهرم مهم آمریکا را از بین برده است»؛ اشتباه نکنید، این اظهارنظر از سوی مقامات ایرانی بیان نشده، بلکه اعتراف مقامات آمریکایی به شکست فضاحت بار سیاست «فشار حداکثری» است.
آمریکا نه تنها از منظر سیاسی بلکه از منظر اقتصادی نیز نیاز به توافق با ایران دارد. با فروش بیشتر نفت ایران در بازار جهانی، قیمت نفت کاهش یافته که این خود میتواند به مهار بخشی از تورم داخلی آمریکا کمک کند.
پیشنهاد روسیه برای فروش نفت ایران، پیامی سیاسی به آمریکا و اروپا بود که نه تنها مسکو تحریمهای ایالات متحده را رعایت نمیکند، بلکه برای دور زدن و کم اثر کردن آن حتی مسیرهای آبی و امکانات خود را در اختیار ایران میگذارد.
یکی از مؤثرترین راههای بیاثر کردن تحریمهای نفتی آمریکا، صادرات نفت از طریق عرضه نفت در بورس است. با این وجود، اگر ایران یکی از لوایح درخواستی FATF یعنی الحاق به کنوانسیون پالرمو را تصویب کند، عملا این راهکار بیاثر خواهد شد.
اینکه صادرات نفتی ایران به صفر برسد بیش از هر چیز بستگی به این دارد که آیا واردکنندگان نفت ایران در برابر ترامپ تسلیم میشوند یا نه. گر هم بتوانند صادرات نفت ایران را به صفر برسانند که خیلی بعید است، بعید میدانم فقدان نفت ایران در بازار قابل جبران باشد.
مشارکت احتمالی در تحریم نفتی ایران توسط روسیه و چین، جاده صافکنی برای تحریم شدن آینده خود این کشورها در حوزه صنعت نفت و گاز (روسیه) و مبادله آزاد تجاری (چین) در قالب پروژه جاده ابریشم خواهد بود.