محمود گبرلو، مجری و کارشناس سینما در گفتگو با خبرگزاری دانشجو:
مهدویان یک پدیده قابل بررسی در سینمای ایران است اما فیلم «مرد بازنده» یک اثر معمولی در ژانر پلیسی داستانی است و معماهای داستان برای جذب مخاطب خیلی گیرا و جذاب نیستند.
ویژه برنامه برداشت چهلم
اولین قسمت ویژه برنامه «برداشت چهلم» به واکنش های اهالی سینما در فضای مجازی به دو فیلم «بیرو» و «مرد بازنده» پرداخته است.
وقتی تماشاگران فیلم «مرد بازنده» از محمدحسین مهدویان انتقاد می کنند؛ تدوین، صداگذاری و فیلمنامه اثر مهدویان شتاب زده است.
ویژه برنامه برداشت چهلم
مهدویان در پاسخ به تداعی شدن سریال «زخم کاری» با فیلم «مرد بازنده» گفت: خانم آزادیور و آقای عزتی در این کار متفاوت از «زخم کاری» هستند. من این نگرانی را نداشتم که فیلم تداعیکننده آن سریال باشد.
«گفت چشم تنگ دنیا دار را/ یا قناعت پر کند یا خاک گور» این بیت سعدی در آخرین سکانس «زخم کاری» اعتراف کارگردان است به ناتوانی اثرش. اثری که از زبان سازندگانش قرار بوده در مذمت طمع باشد و زیاده خواهی و با این ادعا، باید گفت زخم کاری تماما نقض غرض است.
مرتضی امینی تبار ـ بازیگر جوان سریال «زخم کاری» ـ از تجربه حضورش در این سریال میگوید و معتقد است، کاراکتر «میثم» رفته رفته در فضای داستان جا می افتد. امینی تبار همچنین در این گفتگو درباره اصالت افغانستانی خود و حضورش در فضای نمایشی ایران و زندگی در کشورمان می گوید.
مشکل مجموعه نمایش خانگی «زخم کاری» امروز (۲۶ تیرماه) در جلسهای با حضور نمایندگان ساترا، عوامل مجموعه و نمایندگانی از پلتفرم پخش کننده بررسی شد؛ نتایج این جلسه هنوز از طرف هیچکدام از طرفین اعلام رسمی نشده است.
محمدحسین مهدویان در متن اعتراضی خود نسبت به نظارت «ساترا» بر سریال «زخم کاری» صحبت از همکاری فیلمسازان ایرانی با نتفلیکس به میان آورد؛ این یک تهدید است یا توهم؟
معاون ساترا با انتشار توییتی درباره یادداشت انتقادی محمدحسین مهدویان توضیح داد: هم پلتفرم داخلی را حمایت میکنیم و هم دیده بان چارچوبهای فرهنگی کشور هستیم.
درحالی که این روزها واکنشها به آخرین ساخته محمدحسین مهدویان به اوج خود رسیده، شنیده شده که سازمان سینمایی از «ساترا» بابت محتوای «زخم کاری» شکایت کرده است.
شیشلیک برای مهدویان نشانه پسرفت در کارگردانی اوست. آنچه در مقابل دوربین قرار میگیرد در خدمت کارگردان نیست و حتی دوربین نیز به حسب موقعیتهای کمدی و تراژیک فلسفه پرداخت موزونی ندارد.
مهدویان هیچ وقت فیلمساز خوبی نبود؛ و این فیلم آخر آفتاب آمد دلیل آفتاب است. با هیچ متر و معیار و سلیقهای هم نمیتوان تحملش کرد. شیشلیک –بدون اینکه بخواهیم با عصبانیت و ناراحتی و نامحترمانه دربارهاش حرف بزنیم- زباله است و نسبت دادن صفاتی مثل «بیانیهی تند»، «فیلمی انتقادی و سیاسی» و... زیادی جدی گرفتن این فیلم است.