گزارش |
گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، اعظم ذوالفقاری منظری؛ * پروژه قطار سریع السیر تهران به اصفهان ۱۱ ساله است که روی زمین مانده و تا حالا جز رفت و برگشت چندباره بین شرکت زیرساخت وزارت راه و راه آهن جمهوری اسلامی و ایجاد زیرساخت بخش کوتاهی از مسیر پیشرفت قابل توجه دیگری نداشته است.
ضرورت احداث این مسیر، توسعه حمل و نقل ریلی در سرعت را به دنبال دارد و امکان جابه جایی افراد، محصولات و دانش را با سرعت بیشتری فراهم می‌کند. این طرح مسیر شمال به جنوب را به شکل چشمگیری کاهش می‌دهد. اما اکنون همه این امکانات که می‌تواند با احداث قطار سریع السیر ایجاد شود، گرفتار موانع اداری داخلی است.
این موضوع را مهدی طغیانی، نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی و عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان به خبرنگار ما می‌گوید و توضیح می‌دهد که یکی از مشکلات این پروژه، علاوه بر دست به دست شدن آن، حمل بار مالی زیاد از طرف اداره مالیات و بیمه بر آن است.
به گفته او، چون اجرای این پروژه با یک شرکت چینی و به صورت فاینانس برنامه ریزی شده، در طرح این پروژه، هزینه مالیات و بیمه هم به دلار درنظر گرفته شده است و همین امر هزینه‌های اتمام کار را به شدت افزایش می‌دهد.
طغیانی می‌گوید: اگر این هزینه‌های بیمه‌ای و مالیاتی را درنظر نگیریم، احداث این خط ریلی در مسیر تهران تا اصفهان و با درنظر گرفتن چهار رام قطار حدود ۳۵ میلیارد یوآن برآورد می‌شود؛ بنابراین در صورت تحمیل هزینه‌های بیمه‌ای و مالیاتی، این پروژه هر روز گرانتر از قبل شده و عملا از صرفه اقتصادی خارج می‌شود.
از طرف دیگر رفت و برگشت‌های این پروژه بین شرکت زیرساخت و راه آهن خود عامل جدی دیگری در کندی پیشرفت آن بوده است. نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی توضیح می‌دهد: این امر باعث می‌شود مجری پروژه با سلایق مختلف مدیران مواجه شود و نتواند سرعت مورد انتظار را برای انجام پروژه ارائه دهد.
در فیلم زیر مشروح این گفتگو را مشاهده می‌کنید:
ارسال نظرات