کد خبر:۱۰۲۰۵۴۹
در گفتگو با دانشجو مطرح شد؛
سپردن تولید و تجارت به یک وزارتخانه درست نیست / استدلال موافقان تفکیک وزارت بازرگانی
کارشناس مسائل اقتصادی گفت: فربه شدن وزارتخانه‌ها با ادغام‌های صورت گرفته نه تنها کار تجارت و صادرات و واردات و امر مهم تولید را تسهیل نکرده، بلکه به دلیل بزرگی فعالیت‌ها، فعالیت‌های هر دو وزارتخانه صنعت و بازرگانی را دستخوش تحولات منفی کرده است.
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، تفکیک وزارت بازرگانی از صمت از جمله موضوعاتی است که در دولت فعلی مطرح شده است. با اینکه این موضوع بار‌ها بین مجلس ودولت مطرح شده، اما برخی از کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی به دلایل تفکیک وظایف وزارتخانه‌ها و رسیدگی به وظایف محوله موافق تفکیک هستند در حالی که عده‌ای به دلیل بزرگتر شدن دولت و هزینه‌های مالی و تجاری با تفکیک وزارت بازرگانی از صمت مخالفت می‌کنند. کارشناس اقتصادی و نایب رئیس کمیسیون حمل و نقل اتاق بازرگانی ایران به عنوان موافق تفکیک دلایل خود را با دانشجو درمیان گذاشته است.
مجتبی بهاروند؛ نایب رئیس کمیسیون حمل و نقل اتاق بازرگانی ایران در گفتگو با دانشجو نظر خود را در خصوص تفکیک وزارت بازرگانی از صمت گفت: درتمام دنیا هر فعالیت اقتصادی تعریف مشخصی دارد به این معنا که وظایف تاجر و صنعتگر مشخص است که در چه حوزه‌ای باید کار و فعالیت داشته باشند. یعنی صنعت گر باید مواد اولیه را بدون هیچ دغدغه‌ای از وارد کننده و تاجر خریداری کند و باید تمام دغدغه صنعتگر، تولید کالا با کیفیت و قیمت مناسب باشد، بنابراین نمی‌توان به تولید کننده گفت هم تولید کن، هم واردات داشته باش و هم در مقام صادر کننده نقش ایفا کن.
وی در این باره توضیح داد: وقتی فعالیت‌های اقتصادی تفکیک نمی‌شود و همه فعالیت‌ها به یک بخش، ارگان یا وزارتخانه سپرده می‌شود به این معناست که عملا نباید انتظار داشته باشیم کار‌ها به درستی پیش برود، لذا در سامان دادن فعالیت‌های اقتصادی ذیل واردات، صادرات و تجارت موفق نخواهیم بود.
بیشتر بخوانید:
مجتبی بهاروند در این باره خاطر نشان کرد: از سوی دیگر وقتی متولی کار یک بخش باشد تاجر و تولید کننده و صنعتگر با سهولت قادر به انجام کار خود در نهاد مزبور نیست، چرا که ازدیاد فعالیت‌ها مانع رسیدگی به موقع و به وقت به درخواست‌های مطرح شده می‌شود به همین دلیل نهاد مرتبط یا وزارتخانه مربوطه مثل وزارت صمت کارایی خود را از دست می‌دهد.
کارشناس مسائل تجاری و اقتصادی خاطر نشان کرد: فربه شدن وزارتخانه‌ها با ادغام‌های صورت گرفته نه تنها کار تجارت و صادرات و واردات و امر مهم تولید را تسهیل نکرده، بلکه به دلیل بزرگی فعالیت‌های سپرده شده به وزارتخانه و گماردن وزرایی که کمترین تخصص را در حوزه تجارت، صادرات، واردات و تولید ندارند، عملا فعالیت‌های هر دو وزارتخانه صنعت و بازرگانی را دستخوش تحولات منفی کرده است.
وی در ادامه افزود: به عنوان مثال رئیس سازمان توسعه و تجارت، چون در تمام سمت‌های قبلی خود در کار صنعت بوده قطعا با رایزنان بازرگانی آشناست، لذا رایزنان بازرگانی را به گونه‌ای انتخاب می‌کند که بتوانند در سایر کشور‌ها کار کنند، بنابراین اگر وزارت بازرگانی تفکیک شود و مدیری که در مباحث بازرگانی متخصص باشد به عنوان وزیر راهی این وزارتخانه شود قطعا از افرادی متخصص در زمینه تجارت و بازرگانی استفاده می‌کنند، در حالی که عدم داشتن تجربه و تخصص در امر بازرگانی در سال‌های گذشته منجر به انتخاب رایزن‌هایی شده که عملا کمترین اطلاعی از رایزنی بازرگانی و تجاری نداشته اند و هرگز فعالیت بازرگانی و صادراتی نداشته اند، به همین دلیل در سال‌های گذشته شاهد بزرگ شدن وزارتخانه‌های غیر تخصصی بودیم که به توسعه تجارت و تولید کشور کمک خاصی نکرده اند.
مجتبی بهاروند نایب رئیس کمیسیون حمل و نقل اتاق بازرگانی ایران در پایان گفتگو تاکید کرد: تفکیک وزارت بازرگانی از وزارت صنعت نیاز مبرمی است که متاسفانه مورد غفلت و بی توجهی قرار گرفته است. باید به این موضوع واقف باشیم که در تمام دنیا دولت برای کار کردن کوچک و چابک می‌شود، اما هر حوزه‌ای به مسوول مورد نظر که از تخصص ویژه آن بخش برخوردار است واگذار می‌شود نه اینکه کلیه فعالیت‌های مربوط به تولید تا تجارت و واردات و صنعت و صادرات به یک وزارتخانه سپرده شود.
انتشار یادداشت و گفتگو از کارشناسان و فعالان اقتصادی به معنی تایید محتوای آن توسط گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو نیست.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.