رحیم پور ازغدی: قبل از انقلاب ژنرال ایرانی درِ ماشین گروهبان آمریکایی را باز می‌کرد! / دانشجویان مثل طلبکار‌ها سرسفره نظام ننشینند

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، احمد تلوری- حسن رحیم پور ازغدی، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در دوره اسلام ناب که با حضور دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور و از سوی سازمان بسیج دانشجویی در اردوگاه حضرت ابوالفضل (ع) آبعلی برگزار شد، گفت: برخلاف دانشجویان دهه ۵۰ که زیر تازیانه و شکنجه به شهادت می‌رسیدند، فعالان دانشجویی امروز دانشجویان طلبکار و بی دردی هستند و به تعبیری به مانند آقازاده‌ها سر سفره حاضری نشسته اند و قطعا این بی دردی آسیبی است که آن‌ها را تهدید می‌کند.

وی با بیان اینکه در دوران جنگ دانشجویان دانشگاه‌های مختلف که برخی از آن‌ها نیز از خانواده‌های مرفه بودند تحصیل خود را رها می‌کردند و به جبهه‌ها و یا برای خدمت رسانی به مستضعفین به مناطق محروم می‌رفتند، چون درد مردم داشتند، افزود: با پیروزی انقلاب و شروع ترور‌ها دانشجویان به جنگ وحشی‌ترین تروریسم تاریخ که حدود ۱۷ هزار نفر را از کف خیابان تا نخست وزیر و رئیس جمهور را ترور کرده بود، رفتند. از طرفی همین بچه‌ها برای دور زدن سخت‌ترین تحریم تاریخ که ۴۰ سال علیه کشورمان ادامه داشته برنامه ریزی و قدرت اقتصادی ایجاد کردند.

شما دانشجویان امروز در مقابل دانشجویان دوران جنگ «سوسول اید»!
رحیم پور ازغدی با اشاره به اینکه جنگ تحمیلی طولانی‌ترین جنگ قرن بیستم بوده و در این جنگ کل دنیا در مقابل کشورمان جنگیدند؛ به گونه‌ای که رزمندگان ما از حدود ۳۰ کشور اسیر گرفتند، تصریح کرد: در دوران جنگ تعدادی از فعالان تشکل‌های دانشجویی با اینکه نظامی نبودند، اما آمدند و آموختند و با خون خود جنگ را تجربه کردند و از طرفی همین دانشجویان نهاد‌های انقلابی مثل سپاه و جهاد سازندگی را راه انداختند؛ پس شما دانشجویان امروز در مقابل این دانشجویان «سوسول اید».

وی با بیان اینکه سن فرماندهان ما در جبهه حدود ۲۲ سال بوده و ما فرمانده لشگر ۱۹ ساله داشته ایم و محسن رضایی با ۲۷ سال سن پیرترین فرمانده بوده، اظهار کرد: فعالان دانشجویی در دهه ۵۰ و ۶۰ با توجه به اینکه دعوای با مارکسیست ها، ایدئولوژی‌های راست سرمایه داری و گروهک‌های شبه مذهبی وجود داشت، مدام کتاب‌های تاریخ صدر اسلام، تفسیر قرآن و نهج البلاغه می‌خواندند و ما دانشجوی تشکلی بیسواد نداشتیم، ولی در این دوره فعالان دانشجویی جز اینکه در فضای مجازی بچرخند، کسی کتاب نمی‌خواند آن وقت می‌خواهند عدالتخواه هم باشند. ما اصلا «سوسول» عدالتخواه نداریم. عدالتخواهی این افراد هم «سوسولی» است. (تشویق دانشجویان)

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه در گذشته فعالان دانشجویی برای فداکاری کردن در گمنامی با هم مسابقه می‌گذاشتند؛ اما امروز به ازای کار خیری که انجام می‌شود صد‌ها عکس سلفی می‌گیرند و در این کار تنها عنصری که وجود ندارد اخلاص و صداقت است، گفت: کسی که کتاب نمی‌خواند، گرسنگی را با روزه مستحبی تحمل نمی‌کند، بدون سلفی گرفتن به کمک فقرا نمی‌رود و آدمی نیست که از مرگ نترسد و تن به سختی بدهد اگر فقط با ریش، چفیه و انگشتر عقیق به بسیج دانشجویی و انجمن‌های اسلامی بیایند قطعا این‌ها مرد جهاد نیستند و این خیلی بد است.

وی با بیان اینکه خدای رزمندگان در جنگ یک خدای حی و زنده بود و همه چیز را می‌دید، ولی خدای ما کر، کور و مرده است و از خدای مرده هم هیچ چیزی بیرون نمی‌آید، تصریح کرد: پشت جبهه همه ما انقلابی هستیم، ولی وقتی به جبهه برویم و ببینیم عده‌ای تکه تکه می‌شوند، ولی باز هم ذکر می‌گویند ممکن است با دیدن این صحنه‌ها دست و پایمان را گم کنیم و به عقب برگردیم. با این اوصاف هر وقت ما توانستیم آدم‌هایی باشیم که در مقابل چشمانمان شهادت دوستانمان برای خدا، اسلام و عدالت را ببینیم، ولی باز هم عقب نشینی نکردیم این درست است.

رحیم پور ازغدی از اخلاص، خدمت برای خدا بدون هیچ ریاکاری، شجاع و نترس بودن و خستگی ناپذیری به عنوان بخشی از ویژگی‌های رزمندگان اشاره کرد و افزود: در مسیری پیشروی به سمت خطوط دشمن رزمنده‌ای جلوتر از من حرکت می‌کرد که مدام از مسیر خارج می‌شد و من هر بار روی دوش او می‌زدم و مانع منحرف شدنش از مسیر می‌شدم که این رزمنده به من گفت دو سه روز است که نخوابیده تو پشت سرم باش و من در حین راه رفتن می‌خوابم و هر وقت دیدی دارم از مسیر خارج می‌شوم روی شانه هایم بزن باور کنید تا ما به خط دشمن رسیدیم او همینطور در حین راه رفتن خوابید. این بچه‌ها خسته نمی‌شدند، چون ایمان، آگاهی و یقین داشتند و می‌فهمیدند دارند چه کار می‌کنند و برای چه آمده اند.

وی با بیان اینکه در شب عملیات غواص ۱۷ ساله دعوا می‌کرد تا اولین غواصی باشد که به خط می‌زند و او اولین شهید ستون غواص‌ها هم بود، اضافه کرد: غواص‌ها شب‌های زمستان ۱۰ ساعت داخل آب سرد می‌رفتند؛ به گونه‌ای که بدن‌های آن‌ها یخ می‌زد و پنجه هایشان قفل می‌شد و نمی‌توانستند زیپ لباس غواصی را پایین بکشند و حتی اکثر این بچه‌ها تب می‌کردند، ولی نه تنها حاضر نمی‌شدند عقب برگردند؛ بلکه برای خودشان هم قبر کنده بودند و قرآن و نماز شب هایشان را در داخل قبر می‌خواندند و همان جا خوابشان می‌برد.

رحیم پور ازغدی با اشاره به اینکه دانشجویان تسخیرکننده لانه جاسوسی به غیر از امام به حرف هیچ کس گوش نمی‌دانند و فقط منتظر بودند ببینند امام چه می‌گوید، تصریح کرد: اگر امام به این بچه‌ها می‌گفت به مریخ بروید نمی‌گفتند چه جوری برویم، بلکه می‌گفتند کی برویم و این بدان معنا بود که راه حل رفتن به مریخ را پیدا می‌کنند.

وی با بیان اینکه تمام نهضت‌های بزرگ در دهه سوم و چهارم انقلاب اسلامی تقریبا همه یا شکست خورده اند و یا منحرف شده اند، چون ما امروز فداکاری‌ها و حماسه‌های دوران انقلاب که کمر آمریکا، انگلیس و صهیونیسم را شکست، نمی‌بینیم، افزود: ما امروز فقط مشکلات وضع موجود را می‌بینیم؛ از طرفی سوال این است که ما چقدر حاضریم هزینه بپردازیم. امروز خطری ما را تهدید نمی‌کند و این در حالی است که در زمان جنگ رزمندگان از آینده، مدرک تحصیلی، ازدواج و پیشرفت‌های مادی و شخصی خود می‌گذشتند و هیچ چیز برای آن‌ها مهم نبود.

رحیم پور ازغدی با اشاره به اینکه در دهه ۶۰ هم اینطور نبود که همه انقلابی باشند بلکه اکثر مردم به فکر منافع خودشان بودند، اظهار کرد: انقلاب را چند ده هزار خانواده شروع کردند و بعدا به چند صد هزار نفر رسیدند و در اواخر انقلاب که دیگر خطری نبود همه به خیابان‌ها آمدند و جمعیت‌ها میلیونی شد. در جنگ هم کل ملت نجنگیدند بلکه چند صد هزار خانواده می‌جنگیدند و بقیه نگاه می‌کردند و عده‌ای هم که مخالف بودند متلک می‌گفتند.

امروز خون ۳۰۰ هزار شهید انقلاب را به دست شما دانشجویان داده اند
وی با بیان اینکه امروز خون ۳۰۰ هزار شهید انقلاب را که خون ملت ایران است داخل یک شیشه ریخته اند و به دست شما دانشجویان داده اند با این وجود باید مراقب باشید تا این شیشه نشکند و یا آن را از شما مفت نخرند، افزود: شهدا خودشان را به ملت بدهکار می‌دانستند از این رو شما خودتان را طلب کار ندانید. به گفته امام آدم‌ها دو دسته اند یک دسته طلب کار‌ها هستند که مدام می‌گویند پدر و مادرم، انقلاب و خدا برای من چه کرده اند، اما یک دسته دیگر کسانی اند که اقلیت تاریخ سازند و می‌گویند من برای پدرم و مادرم و برای انقلاب و خدا چه کردم. با این اوصاف سوال این است که شما دانشجویان جز کدام دسته از این آدم‌ها هستید؟ ما در جنگ بسیجی داشتیم که ترسو بود و بیشتر از اهواز جلوتر نمی‌آمد، اما بسیجی هم داشتیم که گمنام و با پای زخمی می‌آمد و به فرمانده می‌گفت چه کاری روی زمین مانده تا من آن کار را بکنم.

رحیم پور ازغدی اضافه کرد: سوال این است که مگر قبل از انقلاب، اسلام وجود نداشت؛ اما اسلامی که توسط امام و در جریان انقلاب مطرح شد چه داشت؟ یک اسلام، اسلام بی تفاوت، بی هدف، بی ضرر و دکوری است. در این اسلام دین مبنای زندگی و در متن نیست بلکه در حاشیه قرار دارد. در این نوع از اسلام زیارت بازی، اسلام بازی، امام زمان بازی، توسل بازی مرسوم است و کسی حاضر به پرداخت هزینه نیست. این دین دینی است که با وجود آن زندگی ما با کفار هیچ فرقی ندارد و البته کافر هم کسی است که فقط به فکر دنیا و منافع خودش است.


وی با بیان اینکه دینداری به عقل احتیاج دارد، چون اگر فقط ایمان به ماده باشد ایمان به ماده احتیاج به عقل ندارد چرا که کافر و مومن هر دو ماده را می‌بینند و آن را قبول دارند افزود: فرق بین دینداری و ایمان به ماده در ایمان به معناست، چون معنویت معقول است و محسوس نیست که با چشم دیده شود. ایمان به غیب یعنی اینکه فراتر از محسوسات به معقولات بیندیشیم و ایمان بیاوریم. با این اوصاف اگر کسی به غیب ایمان بیاورد دیگر نمی‌تواند مانند کفار زندگی کند و فقط گاهی اوقات نمازی بخواند و برای زیارت به حرم برود.

رحیم پور ازغدی تصریح کرد: در جریان جنگ امام علی (ع) با معاویه افرادی مانند ابوهریره تردید داشتند که جبهه حق و باطل کدام است؛ با این وجود امام به این افراد گفت بیایید حرف‌های ما و حرف‌های طرف مقابل را بشنوید، ولی بعد دیگر بی طرف نباشید و به وظیفه تان عمل کنید؛ با این وجود در دوران آتش بس ابوهریره برای نماز به امام علی اقتدا می‌کرد و پشت سر او نماز می‌خواند، ولی موقع ناهار به اردوگاه معاویه می‌رفت و می‌گفت می‌خواهم دنیا و آخرت را با هم داشته باشم و هر موقع از او می‌پرسیدند بالاخره تو با علی هستی یا با معاویه می‌گفت واقعیت این است که نماز پشت سر علی و ناهار سر سفره معاویه می‌چسبد و من می‌خواهم به هر دو فیض برسم و به فیض هم رسید و در جنگ طرف معاویه بود. با این اوصاف عده‌ای دینی می‌خواهند که به واسطه آن انقلابی و بسیجی باشند، اما هزینه‌ای اعم از هزینه معرفتی و عملی ندهند.

رزمندگان فقط حرف نمی‌زدند؛ بلکه عمل هم می‌کردند
وی افزود: کسانی که از زندگی، منافع، امکانات، ازدواج و دانشگاه خود گذشتند و به جبهه رفتند و با وجود اینکه ۳۰ سال زخم مجروحیت را تحمل کردند و پشیمان و خسته نشدند و حتی حاضر بودند که اگر به گذشته برگردند دوباره همین مسیر را بروند این‌ها محصولات مکتب اسلام و محصولات قرآن و نهج البلاغه هستند و همین‌ها تاریخ را عوض می‌کنند. مثلا تعدادی از همین بچه‌ها که برای انجام کار‌های جهادی به کردستان رفته بودند به دست کومله‌ها اسیر شدند و کومله‌ها با قاشق چشم‌های آن‌ها را از کاسه درآوردند، ولی این بچه ها‌ی دانشجو که به سن شما بودند تا لحظه شهادت همینطور تکبیر می‌گفتند پس رزمندگان فقط حرف نمی‌زدند بلکه عمل هم می‌کردند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه ضعف آرمان خواهی به این دلیل است که ما درست با پیام دین مواجه نشده ایم، گفت: به فرموده امام علی (ع) خوراک جسم طعام و خوراک روح اطعام است و اطعام به معنای خوراندن است یعنی ما سهم مان را بدهیم دیگران بخورند.

وی با بیان اینکه ایران پیش از انقلاب یک ایران درجه چهار زباله بود به گونه‌ای که ۸۰ هزار مستشار آمریکایی، انگلیسی و اسرائیلی در کشورمان بودند و برای هر کاری دستور می‌دادند، افزود: پیش از انقلاب دست زن ژنرال ایرانی را یک گروهبان آمریکایی می‌گرفت و با خودش می‌برد و بعد ژنرال ایرانی باید می‌آمد در ماشین را برای او باز می‌کرد و می‌گفت خسته نباشی. سوال این است که چه کسی آن وضعیت وابستگی، دیکتاتور و فقر را در ایران تغییر داد؟

دانشگاه‌های کشورمان پیش از انقلاب اصلا خروجی نداشتند
رحیم پور ازغدی با اشاره به اینکه دانشگاه‌های کشورمان پیش از انقلاب اصلا خروجی نداشتند و اصلا یکی از مشکلات کشور را حل نکردند، چون قرار نبود از ساختار این دانشگاه یک ایران مستقل، آزاد و آباد بیرون بیاید، تصریح کرد: دانشگاه‌ها پیش از انقلاب برای اداره یک حکومت دیکتاتوری، سکولار، دست نشانده و در جهت منافع غرب کادرسازی می‌کردند؛ اما امروز تعداد دانشجویان ما از صد هزار نفر به پنج شش میلیون نفر افزایش یافته اند و ما در ده بیست رشته جز برترین‌ها هستیم. به هر روی وقتی ما ندانیم که چه نعمتی در دست مان است و این نعمت با چه قیمتی به دست آمده قطعا آن را مفت می‌بازیم. به شما دانشجویان توصیه می‌کنم که مانند بچه سرمایه داری نباشید که هیچ هزینه‌ای نداده و سر سفره آماده نشسته و طلبکار است. کسی باشید که قدر دستاورد‌های انقلاب را بداند و برای حل مشکلات تلاش کند، چون ما برای وجب به وجب این انقلاب هزینه دادیم و خودمان باید کاستی‌های آن را برطرف کنیم نه اینکه به عقب برگردیم.

وی افزود: در صحنه ماندن یک دانشجوی متعهد، متدین و دلسوز که درد دین، انقلاب، مردم و محرومین را دارد کار آسانی نیست، چون جمع کردن دغدغه‌های مختلف با هم که به افراط و تفریط منجر نشود نیازمند آموزش نظری، تمرین عملی و مدیریت رفتار سیاسی است.

رحیم پور ازغدی از تنبلی، راحت طلبی و منفعت طلبی به عنوان بخشی از موانع آرمان خواهی نام برد و تصریح کرد: مشکل اصلی بخش عمده‌ای از مردم این است که بدون هدف زندگی می‌کنند. حیوان و کفار واجب و حرام ندارند و فقط دنبال منافع خودشان هستند؛ اما انسانی که هدف دارد و مومن است زندگی برای او معنادار خواهد بود. در نتیجه در مقابل همه چیز حد نگه می‌دارد و خداوند را محور قرار می‌دهد. با این اوصاف برخی از آرمان گریزی‌های ما به خاطر دنیوی بودن و مادی بودن خودمان است و از طرفی حاضر نیستیم که هزینه بدهیم. البته بخشی از آرمان گریزی‌های ما نیز ممکن است متاثر از فرهنگ عمومی یا برخی ساختار‌ها باشد.

وی با بیان اینکه یکی از آرمان‌های ما امنیت مردم و منافع ملی است با این اوصاف ما نباید امنیت را علیه سایر آرمان‌ها همچون آزادی بیان، عدالت اقتصادی و اخلاق عمومی به کار ببریم، اظهار کرد: در قانون اساسی تصریح شده که ما نه به نام آزادی حق داریم استقلال را تهدید کنیم و نه به اسم استقلال حق داریم جلوی آزادی‌های مشروع و قانونی را بگیریم و این بدان معناست که تمام حقوق‌ها باید در کنار هم دیده شوند.

رحیم پور ازغدی با تاکید بر اینکه امنیت مردم حتما بخشی از آرمان خواهی و عدالت خواهی است، افزود: نباید به اسم آزادی کشور به خطر بیفتد به گونه‌ای که دشمن بیرونی امید پیدا کند که می‌تواند به مانند سوریه، عراق و افغانستان به کشورمان حمله کند. اگر دشمن تا امروز جرات نکرده به ما حمله کند به خاطر این است که احساس می‌کند در ایران به خاطر امنیت هزینه زیادی پرداخته شده و پرداخته خواهد شد.

وی با بیان اینکه ما نباید به اسم امنیت در جا‌هایی همه چیز را از دستور کار خارج کنیم، تصریح کرد: آرمان ما ترکیبی از آزادی، امنیت، استقلال و رفاه و پیشرفت است و همه این موارد را باید با هم ببینیم و هیچ کدام را نباید قربانی کنیم. به هر روی افراط و تفریط نکردن یک مسئله اصلی در عدالتخواهی است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: برخی‌ها که به مسئولیت می‌رسند دوست ندارند کسی از آن‌ها نقد کند و یا سوال بپرسد با این وجود این افراد وقتی مورد نقد قرار می‌گیرند منتقدین را به اهانت به اسلام، انکار خدا، به خطر انداختن امنیت ملی و مشکل داشتن با روحانیت متهم می‌کنند. نه ما با هیچ کدام از این‌ها مشکل نداریم ما با مدیریت شما مشکل داریم. معتقدم مسئولانی که به جای پاسخگویی به خاطر یک انتقاد منتقدین را با اصل اسلام، انقلاب و نظام درگیر می‌کنند این‌ها کلاهبردارند، چون مسئولان باید طبق قانون اساسی باید پاسخگوی عملکردشان باشند؛ البته ما نیز حق نداریم بدون انصاف و بدون اشراف به نقد بپردازیم، چون این خودش خلاف عدالت و ظلم است و حق طلبی نیست.