گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، اعظم ذوالفقاری منظری؛* بهمن ماه سال ۹۷ تفاهم نامهای بین شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور وابسته به وزارت راه و شهرسازی و شرکت تأمین و توسعه زیرساختهای شرق ایران در ایمیدرو منقعد شد که مبنای این تفاهم نامه توسعه جاده تربت حیدریه، رشتخوار و خواف به طول ۱۴۳ کیلومتر بود. زمان اجرای این پروژه پنج سال پیش بینی و مشارکت دو طرف تفاهم نامه، ۵۰ درصدی درنظر گرفته میشود. موافقت نامه نهایی برای اجرای این پروژه در شهریور سال ۹۸ منعقد میشود.
سنگان، به نوعی مبدا این جاده است. شهر کوچکی که در فاصله ۲۴ کیلومتری خواف قرار گرفته و اطراف آن را معادن زیادی از انواع سنگها به ویژه سنگ آهن دربرگرفته است. آهن استخراج شده از این معادن عیار ۶۳ درصد دارد و بین معدن داران به عسلویه شرق کشور مشهور است. به گفته کارشناسان صنعتی، کوههای این منطقه بیش از یک میلیارد تن سنگ آهن را در خود جای داده است که این معادن را جزو ۱۰ معدن سنگ آهن بزرگ دنیا کرده است.
از سالهای گذشته بهره برداران این معادن درباره معضل حمل و نقل گلایه کرده بودند. تفاهم نامه بین ایمیدرو و وزارت راه و شهرسازی به عنوان راه حل این مشکل منعقد شده بود که البته برای مردم شهرهای خواف، رشتخوار و تربت حیدریه هم کارآمد بود و حمل و نقل جادهای را سرعت میبخشید.
جاده رشتخوار به تربت حیدریه یا این مسیر تا خواف همیشه به عنوان یک جاده پرخطر و مرگ آور شناخته میشد. حوادث زیادی در این جاده دو طرفه که مسیر تردد خودروهای سنگین است، رخ میدهد و خانوادههای زیادی به دلیل کم عرض بودن این جاده و سخت بودن تردد در آن، داغدار شدند.
اما پروژه به سرانجام نمیرسد. در اسفند سال گذشته، بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد تهران مرکز، نامهای به قشقایی، معاونت هماهنگی و پیگیری معاونت اجرایی رئیس جمهور مینویسد و در آن اشاره میکند که اجرای این پروژه از روزهای پایانی سال ۹۹ آغاز میشود؛ یعنی حدود یک سال پس از انعقاد قرارداد و به این ترتیب پروژه باید چهار ساله اجرا شود.
دانشجویان بسیجی در این نامه اشاره کرده اند که اجرای پروژه به کندی پیش رفته به طوری که قطعه اول این پروژه، یعنی از معادن سنگان تا سه راهی نشتیفان (حدود ۲۵ کیلومتر) تا ۳۰ درصد پیشرفت داشته و قطعه ۱۰ این پروژه، یعنی از تربت حیدریه تا سه راهی جنگل (حدود ۱۰ کیلومتر) تا ۴۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته است.
همچنین در این نامه قید شده بود که تکمیل این دو قطعه از کل پروژه به ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد. طول این ۲ قطعه به حدود ۳۵ کیلومتر میرسد که تقریبا یک چهارم تمام این پروژه است.
بیشتر بخوانید:
منصوری، معاون اجرایی رئیس جمهور پاسخ دادن به نامه دانشجویان را یک ماه و نیم به تأخیر انداخت که البته تعطیلات نوروز هم بی تأثیر نبود. از دفتر معاون اجرایی رئیس جمهور نامهای خطاب به وزرای راه و شهرسازی و صنعت، معدن و تجارت و همچنین استاندار خراسان رضوی ارسال شد که این نهادها را ملزم به تعیین تکلیف باند دوم این جاده میکرد.
اما گزارشهای مردمی حاکی از آن است که این نامه معاون اجرایی رئیس جمهور هم کارگر نیفتاده و پروژه همچنان خاک میخورد. به نظر میرسد آنچه باعث کندی این پروژه شده، اختلاف وزارتخانههای مربوط درباره میزان حق السهم پرداختی هرکدام از آنها بوده است.
مدیران ایمیدرو، یا وزارت صنعت، معدن و تجارت یا حتی وزارت راه و شهرسازی تاکنون درباره علل تأخیر این پروژه اظهارنظر نکرده اند. زمان تفاهم نامه این دو وزارتخانه تا آخر امسال، یعنی حدود ۶ ماه دیگر به پایان میرسد و مسلما ادامه پروژه به تفاهم نامه دیگری نیاز دارد. اما سوال اصلی اینجاست که چرا چنین مبلغ سنگینی در یک پروژه هزینه میشود، اما اتمام آن بلاتکلیف باقی میماند؟ نگرانی مردم آن است که پیگیریهای چند ساله شان برای توسعه جاده و کاهش خطر تردد در آن، هیچ شود و همچنان جانشان را کف جاده خواف، رشتخوار، تربت حیدریه از دست دهند.