به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، وبسایت بی‌بی سی فارسی نوشت: شیخ]سید حسن نصرالله، یک روحانی شیعه است که از بهمن‌ماه سال ۱۳۷۰، رهبری گروه «حزب‌الله» در لبنان را برعهده دارد. نصرالله هم در لبنان و هم در دیگر کشورهای عربی از محبوبیت برخوردار است و در چرخش تاریخی این گروه برای ورود به عرصه سیاست، نقشی کلیدی بازی کرده است.
او رابطه بسیار نزدیک و ویژه‌ای با جمهوری اسلامی ایران دارد. به‌رغم اینکه گروه «حزب‌الله» در سال ۱۳۷۶ از سوی ایالات متحده در فهرست سازمان‌های تروریستی قرار گرفت، اما نه سران ایران و نه نصرالله هرگز رابطه نزدیکشان را پنهان نکردند.
پس از پیروزی انقلاب در ایران، نه فقط رابطه شیعیان لبنان با ایران به کلی متحول شد، بلکه زندگی سیاسی و مبارزه مسلحانه شیعیان این کشور نیز به شکلی جدی تحت تاثیر وقایع ایران و ایدئولوژی اسلامگرایی شیعه قرار گرفت.
اسلامگرایان شیعه در ایران، نه‌تن‌ها به سابقه تاریخی و پیوند‌های دینی با شیعیان لبنانی بسیار اهمیت می‌دادند، بلکه مانند دیگر انقلابیون در جهان، در چارچوب گفتمان «صدور انقلاب» به دنبال بازتولید تحولی مشابه در دیگر کشورهای مسلمان بودند.
غرب‌ستیزی، یکی از بنیان‌های نسخه ایرانی اسلامگرایی شیعه بود که از سوی روح‌الله خمینی تبلیغ می‌شد؛ سیاست خبر‌سازی که در خاورمیانه به شکل اسرائیل‌ستیزی، نمودی عینی پیدا کرده بود و به همین دلیل «آرمان فلسطین» به یکی از مهم‌ترین اولویت‌های سیاست خارجی ایران انقلابی تبدیل شد.
حمایت ایران از گروه حزب‌الله لبنان موجب شد تا نصرالله بتواند با شکل دادن یک شبکه در‌هم‌تنیده و پیچیده از مدارس، بیمارستان‌ها و انجمن‌های خیریه، به بسیاری از شیعیان لبنان خدمات رفاهی و اجتماعی برساند. این سیاست که تا امروز ادامه داشته، به یکی از جنبه‌های مهم هویت جنبش سیاسی- اجتماعی شیعیان در لبنان تبدیل شد.
در سال ۱۳۷۹ اسرائیل اعلام کرد که خاک لبنان را به کلی ترک می‌کند و به اشغال مناطق جنوبی این کشور پایان می‌دهد. گروه «حزب‌الله» این اتفاق را به عنوان یک پیروزی بزرگ جشن گرفت. این نخستین بار بود که اسرائیل، بدون توافق صلح و به شکل یکطرفه، خاک یک کشور عربی را ترک می‌کرد و این در نگاه بسیاری از شهروندان منطقه، یک دستاورد مهم بود.
نصرالله در سال ۱۳۸۲ در جریان مذاکرات با واسطه با اسرائیل، به توافقی برای تبادل زندانی دست یافت که در جریان آن بیش از ۴۰۰ زندانی فلسطینی، لبنانی و شهروندان کشورهای دیگر عربی آزاد شدند.
در تابستان ۱۳۸۵، شبه‌نظامیان «حزب‌الله» وارد خاک اسرائیل شدند و یک سرباز این کشور را کشتند و دو سرباز را به گروگان گرفتند. پاسخ اسرائیل، حمله سهمگینی بود که ۳۳ یا ۳۴ روز به طول انجامید و در جریانش نزدیک به هزار و ۲۰۰ لبنانی کشته شدند. نتیجه این جنگ نیز افزایش محبوبیت نصرالله بود.
نصرالله در تمامی این سال‌ها به پشتوانه حمایت بی‌چون و چرای جمهوری اسلامی ایران توانست از پس بحران‌هایی تاریخی مانند بهار عربی، جنگ داخلی سوریه و بحران اقتصادی دنباله‌دار لبنان بر بیاید. او حالا در ۶۳ سالگی، نه فقط یک رهبر سیاسی- نظامی منحصربه‌فرد در لبنان محسوب می‌شود، بلکه اعتبار دهه‌ها مبارزه را نیز در کارنامه دارد و از این اعتبار، برای تبلیغ مبانی ایدئولوژیک اسلامگرایی شیعه بهره می‌برد.
بی بی‌سی همچنین از قول جرمی بوئن، سردبیر بخش بین‌الملل خود نوشت: گروه حزب‌الله به طور قابل توجهی قدرتمندتر از گروه حماس است. تخمین زده می‌شود که آن‌ها حدود ۱۵۰ هزار موشک و راکت از انواع مختلف دارند که عمدتا توسط ایران تامین شده و می‌توانند اسرائیل را هدف قرار دهند. فیلم کوتاه تبلیغاتی سخنرانی نصرالله در کانال‌های رسانه‌های اجتماعی با یک تبلیغ ساده پخش شد که در آن هیکل یک شخص با عمامه و ریش و انگشتر بزرگی در دست دیده می‌شود. این انگشتر خیلی شبیه به انگشتری است که قاسم سلیمانی، از رهبران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران آن را در دست داشت؛ بنابراین همه در منطقه این نشانه خاص را می‌شناسند و پیام آن را دریافت خواهند کرد و این باعث می‌شود که اسرائیل واقعا نگران آنچه حزب‌الله می‌تواند انجام دهد، باشد.
منبع: کیهان
ارسال نظرات