به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، وب‌سایت بی‌بی‌سی فارسی در تحلیلی نوشت: برکناری سوئلا براورمن از وزارت کشور بریتانیا، جزو آن دسته خبر‌های فوری بود که هیچ‌کس را غافلگیر نکرد. ولی کسی انتظار نداشت ریشی سوناک نخست‌وزیر، دیوید کامرون را- هفت سال پس از کناره‌گیری از نخست‌وزیری- در مقام وزیر خارجه به کابینه برگرداند. این تصمیم، قماری سیاسی است که شاید به جای تضمین ادامه زمامداری سوناک، او را به دردسر جدی بیندازد.
چند وقتی بود که رسانه‌ها و تحلیلگران می‌گفتند «براورمن» با زدن حرف‌های جنجالی، می‌خواهد کاری کند که ریشی سوناک چاره‌ای جز برکنار کردنش نداشته باشد تا بعداً با حمایت همفکرانش، جایگاه ریشی سوناک به عنوان رهبر حزب را به چالش بکشد؛ حرف‌هایی مثل «تجاوز» خواندن موج پناهجویانی که با قایق‌های کوچک خود را به بریتانیا می‌رسانند، «سبک زندگی» خطاب کردن خیابان‌خوابی بی‌خانمان‌ها، و «راهپیمایی نفرت» خواندن تظاهرات حمایت از فلسطینیان. ولی آن‌چه در نهایت کار را به برکناری او کشاند، نه خود حرف‌ها، بلکه سرپیچی‌اش از خواسته دفتر نخست‌وزیر برای تغییر لحن مقاله‌ای بود که در روزنامه تایمز منتشر کرد و در آن پلیس لندن را به جانبداری از هواداران فلسطین و تبعیض علیه گروه‌های راست‌گرا متهم کرد.
نفس خروج براورمن از کابینه به تنهائی می‌توانست موقعیت سیاسی ریشی سوناک را متزلزل کند. ولی برگرداندن دیوید کامرون به کابینه ممکن است کار را بار دیگر به یک جنگ سیاسی تمام‌عیار در داخل حزب محافظه‌کار بکشاند؛ جنگی که آخرین‌بار همین یک سال پیش با کناره‌گیری لیز تراس بعد از تنها ۴۹ روز از مقام نخست‌وزیری پایان یافته بود. در یک‌سالی که آقای سوناک به دفتر نخست‌وزیر نقل مکان کرده، با همه اقدام‌هایش، محبوبیت حزبش چندان بالا نرفته و در نظرسنجی‌ها معمولاً ۱۵ تا ۲۰ درصد از حزب مخالف (کارگر) عقب بوده است. حزب محافظه‌کار پس از ۱۴ سال در انتخابات آتی پارلمانی از قدرت کنار برود.
شواهد نشان می‌دهد که بخشی از رأی‌دهندگان حزب محافظه‌کار که خواهان کاهش مالیات‌ها، ولی مخالف برگزیت بودند، از افزایش مالیات‌ها و سیاست‌های اجتماعی به‌شدت محافظه‌کارانه دولت سوناک دل‌زده شده‌اند. ریزش همین رأی‌دهندگان است که باعث شده سوناک در یک‌سال اخیر چند انتخابات میان‌دوره‌ای را در کرسی‌هایی که حزبش سال‌ها و حتی دهه‌ها در دست داشت، به احزاب مخالف ببازد.
البته تضمینی نیست که همه آن رأی‌دهندگان به‌خاطر کامرون روی خوش نشان بدهند. چرا که خیلی از مخالفان برگزیت، او را بابت برگزاری همه‌پرسی خروج از اتحادیه اروپا نبخشیده‌اند. ولی در سال‌های اخیر، جناح راست حزب محافظه‌کار- که ریشی سوناک هم متعلق به آن جناح است و ویژگی مشترک‌شان طرفداری سرسختانه از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپاست- قدرت بیشتری گرفته و برکناری خانم براورمن احتمالاً خشم آن‌ها را برمی‌انگیزد. این جناح به‌دلیل مخالفت کامرون با برگزیت از او چندان دل خوشی ندارند.
در کنار این، در بریتانیا معمولاً نخست‌وزیر و وزرا از بین نمایندگان حزب حاکم در مجلس انتخاب می‌شوند. تصمیم ریشی سوناک برای انتصاب کامرون- که هفت سال است دیگر نماینده نیست- این پیام را به نمایندگان حزب می‌دهد که هیچ‌کدام آن‌ها را لایق نمی‌داند. نمایندگان حتی نمی‌توانند در صحن مجلس عوام از کامرون توضیح بخواهند؛ چرا که او برای گرفتن سمت جدیدش، به عضویت در مجلس اعیان منصوب شده و به «لرد کامرون» تغییر کرده است. همین است که ساعتی پس از برکناری سوئلا براورمن گزارش شد گروهی از نمایندگان جناح راست می‌خواهند درباره رساندن او به مقام رهبری حزب، گفتگو کنند. طبق مقررات حزب، اگر ۱۵ درصد نمایندگان رسماً اعلام کنند اعتمادشان را به رهبر حزب از دست داده‌اند، او باید دوباره از کل فراکسیون رأی اعتماد بگیرد و در صورت رأی نیاوردن، کنار برود. احزاب مخالف هم می‌گویند با برگرداندن کامرون، مشخص است که کف‌گیر دولت به ته دیگ خورده است.
ریشی سوناک با کنار گذاشتن براورمن تندرو و برگرداندن کامرون می‌خواهد احتمال پیروزی در انتخابات را بالا ببرد. ولی این کار ممکن است به ناآرامی و شورش در داخل حزبش بینجامد و موقعیت او را جداً به خطر بیندازد».
تحلیل بی‌بی‌سی در حالی منتشر می‌شود که ظرف کمتر از یک‌سال و نیم، سه دولت در لندن سقوط کرده‌اند. ترکیب چالش‌های لاینحل داخلی و خارجی، ابتدا بوریس جانسون را ناچار به استعفا کرد و لیز تراس به جای او سر کار آمد. هرچند که برخی نشریات غربگرا در ایران، به هنگام آغاز صدارت «تراس»، با عکس‌های بزرگ و تیتر‌هایی مانند «بانوی آهنین»، «چهره زنانه بریتانیا»، «کلید خانه شماره ۱۰ در دست یک زن» و...، به استقبال شتافتند، اما شدت بحران‌ها اجازه نداد تراس بیش از ۴۳ روز نخست‌وزیر بماند و ناچار، جای خود را به ریشی سوناک داد.
منبع: کیهان
ارسال نظرات