به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، خیراله خادمی معاون وزیر راه و شهرسازی و مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربنا‌های حمل و نقل کشور دیروز خبر از نهایی شدن ۷۰ درصد مسائل فنی راه آهن رشت-آستارا داد. خادمی در توضیح نهایی شدن مسائل فنی مواردی مانند برآورد هزینه‌ها، تعداد پل‌های مسیر ریلی، شرایط و طول محوطه آن‌ها و همچنین شرایط بارگذاری را مطرح کرده است.
خادمی گفت: در جلسه اخیر برنامه زمان‌بندی برای ۳۰ درصد باقی مانده و کار‌های اولیه و امور فنی نیز از سوی روسیه تهیه و تحویل شده است تا در مدت ۶ ماه تعیین شده تعهدات خود را اجرا کنند.
مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربنا‌های حمل‌ونقل کشور گفت: دولت روسیه یک شرکت برای اجرای پروژه معرفی کرده و ایران نیز برای نهایی کردن مباحث طراحی و فنی و همچنین برآورد قیمت‌ها و به توافق رسیدن دو کشور در خصوص آن‌ها، ۶ ماه به روسیه فرصت داده است.
خادمی یادآور شد: از این فرصت ۶ ماهه، ۲.۵ ماه باقی مانده و در این مدت مطالعات منطقه‌ای و بازدید‌های محلی برای ارائه طرح نهایی و قیمت نیز انجام می‌شود تا در صورت تایید ایران، عملیات اجرایی آغاز شود.
اینطور که پیداست دولت فدرال روسیه با تمام ظرفیت‌های خود پای کار ایجاد کریدور شمال-جنوب آمده و هزینه فرصت‌سوزی در این رابطه را درک کرده است.
۱.۶ میلیارد یورو آورده روسیه
توافقنامه احداث راه آهن رشت – آستارا اواخر اردیبهشت ماه سال جاری بین جمهوری اسلامی ایران و روسیه طی مراسمی با حضور روسای جمهور دو کشور به امضا رسید.
جمهوری اسلامی ایران و روسیه با هدف تکمیل گذرگاه ریلی شمال – جنوب که جنوب آسیا را به شمال اروپا متصل می‌کند، توافقنامه احداث راه‌آهن رشت – آستارا را امضا کردند.
گذرگاه ریلی شمال – جنوب یکی از مسیر‌های اصلی ترانزیت کالا از جنوب آسیا به شمال اروپا بشمار می‌رود که احداث آن از بیش از دو دهه پیش در دستور کار بوده و در دولت سیزدهم با شتاب بیشتری برای فعال‌سازی این ظرفیت ریلی تلاش شده است.
مسیر غربی کریدور شمال – جنوب که کشور‌های روسیه، جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان را شامل می‌شود از نظر ریلی دارای یک حلقه مفقوده‌ای به مسافت ۱۶۲ کیلومتر بین رشت و آستارا بود که با امضای این توافق و احداث این مسیر ریلی عملاً جنوب آسیا به شمال اروپا متصل خواهد شد.
براساس این توافقنامه فدراسیون روسیه ۱.۶ میلیارد یورو در این مسیر ریلی سرمایه‌گذاری خواهد کرد. قرار است این خط آهن راهبردی در مدت ۴۸ ماه احداث شود.
اهمیت کریدور شمال- جنوب
کریدور شمال به جنوب، یکی از مسیر‌های مهم ترانزیتی در آسیای میانه است که مسافت ۱۶ هزار کیلومتری حمل بار از طریق کانال سوئز را با یک مسیر ۷ هزار کیلومتری جایگزین کرده و در مقایسه با مسیر‌های سنتی از نظر مسافت و زمان تا ۴۰ درصد کوتاه‌تر و از نظر هزینه تا ۳۰ درصد ارزان‌تر است.
در این کریدور، اتصال خلیج عمان و بندر چابهار در ساحل شرق دریای مکران یا دریای عرب به عنوان بندری استراتژیک به این راهگذر در مبادله کالا به شرق کشور و همسایه‌های شرقی و آسیای میانه نقش مهمی ایفا خواهد کرد.
این کریدور تحت یک پروژه ترانزیتی چند وجهی عمل می‌کند و دو حمل دریایی، یکی حمل دریایی خزر و دیگری حمل جنوب را شامل می‌شود و توسط یک بارنامه سراسری از طریق ترکیب خشکی و دریا انجام و کشتی به مقصد می‌رسد.
این کریدور از سه محور تشکیل شده است؛ محور میانی از طریق دریای خزر که مسیر زمینی از سن‌پترزبورگ در شمال غربی روسیه به منطقه آستاراخان در دریای خزر آغاز و سپس از طریق دریا توسط کشتی‌ها به بندر انزلی ایران منتقل می‌شود. در نهایت با حمل و نقل زمینی به بندر چابهار و سپس به بمبئی هند وصل می‌شود. محور شرقی، مسیری زمینی است که از روسیه به ایران شروع می‌شود و از قزاقستان، ترکمنستان و ازبکستان می‌گذرد. مسیر غربی از روسیه به ایران و از طریق آذربایجان است که مستلزم تکمیل ساخت خط ریلی رشت - آستارا در داخل ایران است.
ارسال نظرات