برای بازنشسته شدن باید ۴۲ سال کار کنید/ کارگران کجای تصمیم‌گیری‌های دولت و مجلس هستند؟

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روز گذشته نمایندگان مجلس شورای اسلامی بند مربوط به افزایش سن بازنشستگی کارگران را ذیل برنامه هفتم توسعه تصویب کردند و این رقم را از ۶۰ به ۶۲ سال افزایش دادند. این یعنی با هر میزان سال خدمت دیگر نمی‌توانید در ۶۰ سالگی بازنشسته شوید.

نکته مغفول مانده درباره این تصمیم، افزایش سال‌های خدمت کارگران است. بر اساس مدل جدید، کارگران دیگر بعد از ۳۰ سال خدمت بازنشسته نمی‌شوند و بصورت میانگین با توجه به سال‌هایی که حق بیمه پرداخت کردند باید بین ۳۰ سال و ۱۰ ماه تا ۴۲ سال کار کنند.

محسن زنگنه نماینده مجلس و مدافع این بند در صحن علنی با ذکر مثالی به تشریح مصوبه فوق پرداخت و بیان کرد: اگر فردی اکنون ۱۰ سال سابقه خدمت دارد، باید ۱۰۰ ماه اضافه‌تر خدمت کند و فردی که در سال نخست خدمت به سر می‌برد باید حدود ۱۵۰ ماه یعنی حدود ۱۲.۵ سال علاوه بر ۳۰ سال، خدمت کند که نهایتا ۴۲.۵ سال سن اشتغال می‌شود.

این نماینده مردم در مجلس یازدهم تصریح کرد: البته این مصوبه یک محدودیتی نیز مبنی بر سن ۶۲ سال برای آقایان و ۵۵ برای خانم‌ها دارد به این معنا که اگر مردان و زنان به این سن برسند از شمول این قانون مستثنی می‌شوند به این معناکه اگر فردی (مرد) ۳۵ سال خدمت کرده، اما سن وی به ۶۲ رسیده، نیازی نیست که خدمت خود را ادامه دهد.

وی درباره نحوه تعین حقوق افراد براساس مصوبه جدید، گفت: پیش از این افراد ۳۰ سال حق بیمه پرداخت می‌کردند و ۳۰ روز حقوق دریافت می‌کردند، اما براساس مصوبه جدید سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی فرمول محاسبه را تعیین می‌کنند البته از آنجاکه تا ۲ سال اتفاقی نمی‌افتد لذا دولت زمان دارد طی یک سال نخست برنامه آئین‌نامه‌های مربوط یا در صورت لزوم اصلاح قانون را به مجلس ارائه کند.

مدل جدید بازنشستگی که در برنامه هفتم توسعه برنامه ریزی شده بدین شرح زیر است:
۱. بیمه پردازانی که ۲۸ تا ۳۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آن‌ها برای بازنشستگی اضافه نمی‌شود.
۲. بیمه پردازانی که ۲۵ تا ۲۸ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی دو ماه اضافه می‌شود.
۳. بیمه پردازانی که ۲۰ تا ۲۵ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی سه ماه اضافه می‌شود.
۴. بیمه پردازانی که مطابق قوانین ۱۰ تا ۲۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی چهارماه اضافه می‌شود.
۵. بیمه پردازانی که مطابق قوانین تا ۱۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی پنج ماه اضافه می‌شود.

ضربه غیر قابل ترمیم مجلس به جامعه کارگری
این تصمیم در حالی گرفته شده که قرارداد کار بیش از ۹۰ درصد کارگران در حال حاضر موقت است و اساسا می‌توان گفت هیچ امنیت شغلی ندارند؛ موضوع افزایش سن امید به زندگی با توجه به پیشرفت‌های پزشکی و بهبود نسبی کیفیت زندگی امری بدیهی است، اما این موضوع را نباید از یاد برد که با توجه به بازار کار کشورمان حتی اگر ذره‌ای میزان کارایی کارگر کاهش پیدا کند کارفرما اقدام به اخراج وی می‌کند.

از سوی دیگر به دلیل عدم افزایش دستمزد کارگران بر اساس تورم و عقب ماندگی‌های که درباره این مهم اتفاق افتاده است اغل کارگران به دنبال آن هستند که زودتر بازنشسته شوند و دوباره با عناوین شغلی غیر رسمی وارد بازار کار شوند تا مفر درآمدی تازه‌ای پیدا کنند و تا حدودی شرایط سخت زندگی خود را بهبود دهند با این تصمیم عملا این موضوع غیرممکن می‌شود.

فارغ از این موارد تصمیم درباره تغییر قواعد بازنشستگی باید با حضور سه طرف قرارداد کار یعنی کارفرماها، کارگران و سازمان تامین اجتماعی انجام شود شود. زمانیکه یک کارگر شروع به کار می‌کند و ذیل بیمه تامین اجتماعی قرار می‌گیرد، قواعد ناظر به بازنشستگی خود را که همان ۳۰ سال فعالیت و... است را می‌پذیرد و از سوی دیگر کارفرما و تامین اجتماعی هم متعهد می‌شوند ذیل همین قواعد حق و حقوق او را پرداخت کنند.