کارشناس محیط زیست در گفتگو با دانشجو؛
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ایران سرزمینی با اقلیم‌های متفاوت است که همین اقلیم متفاوت گنجینه‌ای از پوشش گیاهی و درختان را در اختیار ما قرار داده است. اقلیم‌های متنوع یعنی زیست‌بوم‌های متنوع و این یعنی ما از نظر تنوع پوشش گیاهی یک کشور منحصر به فرد هستیم. به همین جهت به مناسبت ۱۵ اسفند و روز درخت‌کاری گفتگویی با محمد درویش کارشناس محیط زیست داشته که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
دانشجو: آیا کاشت نهال اثرات مثبتی در محیط زیست دارد؟
درویش: حتما پاسخ این سوال مثبت است، زیرا درکشوری زندگی می‌کنیم که در منطقه خشک نیم کره شمالی قرار گرفته است، وجود رویشگاه‌های جنگلی وهمچنین وجود درختان می‌توانند به تولید اکسیژن، ذخیره بیشتر منابع آب شیرین و تعدیل اقلیمی کمک کند از سوی دیگر تنوع زیستی را بهبود بخشیده و از خاک نیز محفاظت کند. به طور کلی درخت‌ها بیش از ۳۳ خدمت به خاک و سرزمین‌ها ارائه می‌کنند.
رویشگاه‌های جنگلی به کمتر از ۱۲ میلیون هکتار کاهش یافته است
وی ادامه داد: متاسفانه در طول ۱۰۰ سال گذشته وسعت رویشگاه‌های جنگلی کشورمان از بیست میلیون هکتار به کمتر از ۱۲ میلیون هکتار کاهش یافته است؛ بنابراین در گام نخست بسیارمهم است که رویشگاه‌های تخریب شده را که بیشتر در هیلکانی یعنی استان‌های گلستان، مازندران، گیلان و همچنین در ارس‌باران ومناطفی از استان‌های اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و در زاگرس وجود دارند را احیا کنیم. این مناطق بیش از ۸۰ درصد رودخانه‌ها را که منبع تامین آب شیرین ایران هستند را تغذیه می‌کنند؛ بنابراین بسیار حائز اهمیت هستند و با کمک به این مناطق به ارتقا منابع آب شیرین در کشورمان نیز کمک کرده‌ایم.
دانشجو: برای احیای منابع طبیعی باید چه اقداماتی انجام شود؟
درویش: قانون هوای پاک یکی از اقداماتی است که حتما باید اجرا شود. طبق قانون هوای پاک که از سال ۱۳۹۶ مصوب شده است سازمان منابع طبیعی باید سالانه ۳۰۰ هزار هکتار معادل ۳۰۰ میلیون درخت در مناطق تخریب شده و در بستر کانون‌های بحرانی فرسایش بادی بکارد. اگر این رقم محقق می‌شد باید یک و هشت دهم میلیارد درخت می‌کاشتیم؛ اما متاسفانه این کار انجام نشد.
این کارشناس محیط زیست ادامه داد: باید تلاش کنیم تا با کمک جامعه محلی و با مشارکت بوم‌نشینان در زاگرس، ارس باران و هیرکانی معیشت جایگزین برای این مناطق معرفی کنیم. همچنین باید فشار دام و کشاورزی در را کم کرده و از موجودیت درختان حمایت کنیم.
به حفظ و نگهداری درختان توجه نمی‌شود
وی به نگهداری نهال‌ها و درخت‌ها اشاره کرد و گفت: یکی از اولویت‌های ما بعد از درخت کاری درخت داری است. هرساله آمار‌های بسیاری از سازمان‌های منابع طبیعی، محیط زیست و شهرداری‌ها منتشر می‌ود که از تعداد زیاد درخت‌های کاشته شده خبر می‌دهند؛ اما متاسفانه ۱۰ درصد آن‌ها هم به ثمر نمی‌نشینند، زیرا این سازمان‌ها با جامعه محلی هماهنگ نشده و درخت داری بعد از درخت کاری فراموش می‌شود؛ بنابراین اگر قرار است مناطقی احیا شود باید از تجربه مثبت مناطقی مانند «الگن» کهگیلویه و بویراحمد استفاده شود. حدود ۵ سال است که صد‌ها هزار نهال جدید در زاگرس در سرشاخه‌های رودخانه مارون به وجود آمده است بدون این که یکی از این درخت‌ها و نهال‌ها در آنجا کاشته شوند فقط این مناطق قرق شده و جامعه محلی نیز با وارد نکردن دام، انجام ندادن کشاورزی، نریختن سم و کت زنی نکردن همراهی کرده است. به همین جهت سنجاب‌ها و گراز‌ها به صورت طبیعی بازگشته و وظیفه کشت و داشت در آن مناطق را انجام می‌دهند. یکی از کار‌های بزرگی که سازمان محافظت از محیط زیست و منابع طبیعی باید انجام دهد، غرق کردن جنگل‌هاست.
ادامه دارد...
ارسال نظرات