به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، صادق روشن دل، با عنوان این مطلب که اختلال طیف اوتیسم یک اختلال نورولوژیک یا رشدی عصبی است که تأثیر مستقیم بر رفتار و تعامل اجتماعی فرد دارد، گفت: افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است مشکلاتی در برقراری ارتباط کلامی، تعاملات اجتماعی، و تحلیل مسائل پیچیده و عملکرد اجرایی داشته باشند.
وی افزود: علائم اوتیسم می‌تواند در هر فرد متفاوت باشد و درجات شدت آن نیز متغیر است.
رئیس کمیته فنی انجمن گفتاردرمانی ایران، در ادامه به برخی از علائم اوتیسم اشاره کرد و گفت: مشکلات در برقراری ارتباطات کلامی، عدم توانایی در تفهیم و تعبیر احساسات دیگران، حرکات تکراری و کلیشه‌ای، حساسیت شدید به تغییرات محیطی، عدم توانایی در برقراری ارتباط چشمی، علاقه شدید به روال‌ها و روتین‌ها و نقص در مهارت‌های شناختی؛ از جمله علائم اوتیسم هستند.
وی با عنوان این مطلب که اختلال طیف اوتیسم یک اختلال مزمن است و کاربرد واژه بیماری برای توصیف آن صحیح نیست، افزود: در حال حاضر هیچ درمان دائمی برای اوتیسم وجود ندارد، اما با مدیریت مناسب و استفاده از روش‌های توانبخشی، مانند گفتاردرمانی و کاردرمانی، می‌توان بهبود قابل توجهی در علائم آن داشت.
روشن دل تاکید کرد: یکی از فاکتور‌های مهم در درمان و توانبخشی اوتیسم مداخله زودهنگام از بدو تشخیص و همان سنین ۲ الی ۳ سالگی توسط گفتاردرمانگر و کاردرمانگر است.
وی ادامه داد: آسیب شناسان گفتار و زبان (گفتاردرمانگران) نقش مهمی در درمان و توانبخشی اختلالات طیف اوتیسم دارند. آن‌ها با استفاده از روش‌های توانبخشی و آموزشی، به کمک افراد مبتلا به اوتیسم در بهبود مهارت‌های زبانی، گفتاری ارتباطی و اجتماعی آن‌ها می‌پردازند.
روشن دل به نقش گفتاردرمانگران در درمان اختلالات طیف اوتیسم اشاره کرد و گفت: ارزیابی و تشخیص؛ گفتاردرمانگران با انجام ارزیابی‌های تخصصی شامل آزمون‌های استاندارد تشخیصی، گفتاری و زبانی، به تشخیص دقیق توانایی‌ها و نیاز‌های زبانی و گفتاری فرد مبتلا به اوتیسم می‌پردازند.
وی افزود: طراحی برنامه‌های توانبخشی؛ بر اساس نیاز هر فرد، گفتاردرمانگران برنامه‌های توانبخشی مناسب برای بهبود مهارت‌های گفتاری، زبانی و ارتباطی فرد را طراحی و اجرا می‌کنند.
روشن دل ادامه داد: آموزش مهارت‌های اجتماعی؛ گفتاردرمانگران به فرد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کنند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت و بهبود یابند در این خصوص نیز، از جمله می‌توان به برقراری ارتباط چشمی، تعاملات اجتماعی و فهم احساسات دیگران، اشاره کرد.
عضو هیأت مدیره انجمن علمی گفتاردرمانی ایران تاکید کرد: به طور کلی، گفتاردرمانگران با ارائه خدمات توانبخشی و آموزشی مناسب، به فرد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کنند تا مهارت‌های زبانی، گفتاری و اجتماعی خود را بهبود بخشیده تا استقلال فردی بیشتر و موثرتری در جامعه داشته باشد.