سیدحسن خمینی: به‌‎سادگی از کنار احکام الهی نگذریم

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی در مراسم شب میلاد حضرت فاطمه زهرا (س) و فرزند برومندش حضرت امام خمینی در حرم مطهر امام که با حضور زائران برگزار شد، طی سخنانی با اشاره به پرورش شخصیت «فضّه» توسط صدیقه طاهره (س)، او را شخصیتی ذکر کرد که به واسطه خدمت به خانواده حضرت زهرا (س)، امیرالمومنین (ع) و حسنین (علیهماالسلام) در قرآن در زمره «ابرار» قرار گرفت، اظهار کرد: انسان‌های بزرگ اینگونه اند که صرفا خودشان حرکت نمی‌کنند، بلکه یک جامعه را به حرکت در می‌آورند. عظمت آنها فقط خودشان را برنمی گیرد، بلکه اطرافشان را نیز روشن می‌کند که در بر همین اساس شخص فاطمه زهرا نیز در کنار شخصیتی، چون پیامبر (ص) تربیت می‌شود.

وی با بیان اینکه یکی از این شخصیت‌ها در دوران ما امام بزرگوار بود، افزود: حرکتی مانند حرکت امام، در لبنان شخصیتی، چون مرحوم شهید نصرالله را تولید می‌کند که طوفانی را به پا می‌کند. این کارکرد وجود آن‌هایی است که فراتر از یک فرد هستند. عرفا آخرین سفر یک عارف را «سفر فی الخلق بالحق» می‌نامند که در آن عرقا باید یک خلق را همراه خود به سوی خدا ببرند و انقلابی را پدید بیاورند. شاید تعبیر «کوثر» برای صدیقه طاهره از همین رو باشد. کوثر به معنای «زیاد» است. یک نمونه آن خادم نزدیک او و بسیاری شخصیت‌های تاریخی است و یکی از این کوثر‌های جوشان در دوران معاصر نیز امام بزرگوار ماست.

یادگار امام با طرح این پرسش که چه کنیم فاطمی باشیم؟ گفت: حضرت زهرا (س) پاسخ این سوال را خودشان می‌دهند و فرمایند، «اگر کار‌هایی که گفتیم را کردید و کار‌هایی که گفتیم انجام ندهید را انجام ندهید، شیعه ما هستید؛ و الّا نیستید.» انسان نمی‌تواند ادعای فاطمی بودن کند، اما تلاش نکند. اگر می‌خواهیم از وجود ایشان نور بگیریم باید به سخنان ایشان عمل کنیم و پا روی نفس بگذاریم. البته دستورات آنها نیز دستوران شخص خودشان نیست، بلکه دستورات خداوند است که پیامبر (س) منتقل کرده است.

سیدحسن خمینی در پایان توصیه کرد: به سادگی از کنار احکام الهی نگذریم و سست نگیریم. یکی از آسیب‌های جهان امروز این است که دین را شل می‌گیریم. این بدان معنا نیست که متعصب باشیم و با کسی پرخاشگری کنیم؛ سخن ما راجع به شخص خودمان است. اینکه در مقابل دیگران چگونه رفتار کنیم بحث دیگری است. باید دقت کنیم که چه می‌خوریم، چه می‌پوشیم، چه سخنی می‌گوییم؛ آیا پشت سر کسی غیبت می‌کنیم؟ آیا به کسی تهمت می‌زنیم؟ آیا کینه کسی را به دل داریم؟ آیا دروغی را به زبان می‌آوریم؟ آیا چنانکه به ما گفته شده، سر به سجده حق می‌گذاریم؟ نمی‌توان بدون عمل به جایی رسید.